Zondag 28 De HERE laat in het avondmaal zien dat je niet zonder Christus kunt

23-11-2015 07:44

 

 

Hieronder vind je een preek die ik gehouden heb toen ik predikant was van de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) van Dronten-Noord.  Aan de linkerkant vind je de oorspronkelijke liturgie. De gezangen komen uit het Gereformeerd kerkboek en uit het Liedboek (oud). De gebruikte Bijbelvertaling is de NBV. Aan de rechterkant vind je de liturgie genomen uit het Gereformeerd kerkboek met de 41 gezangen zoals die nu in de GKN gebruikt wordt. 

Wanneer deze preek gelezen wordt graag even een mailtje naar mij zodat ik weet waar deze preek gelezen is.  dsjrvisser@gmail.com


 

Votum                                                                 Votum

Vrede-Zegengroet                                               Vrede/Zegengroet

Psalm 34:1,3                                                        Psalm 34:1,3 

Gebed voor de opening van het Woord                Gebed voor de opening van het Woord

Schriftlezing: Johannes 6:52-59                          Schriftlezing:  Johannes 6:52-59 

Opwekking 518 Heer u bent altijd bij mij             Psalm 139:6,7,8

Bediening van de Heilige Doop                             Schriftlezing: Galaten  5:13-26 

Psalm 139: 6,7,8                                                  Gezang 22: 1,2,3,7

Viering van het heilig Avondmaal  Formulier 4

Terwijl we aan tafel gaan       Gezang 114:1,2          

1.  Galaten 5: 13-26                Gezang 114:3          

Terwijl we van tafel gaan       Gezang 114:7  

Slot formulier

Tekst: Zondag 28,29                                            Tekst: Zondag 28,29

Verkondiging van het evangelie                            Verkondiging van het evangelie

Psalm  63:2,3                                                       Gezang 3 of 4

Dankgebed                                                           Dankgebed

Collecte                                                                Collecte

Psalm 145:2                                                         Psalm 63:2,3 

Zegen                                                                   Zegen

 

Geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus, broeders en zusters, jongens en meisjes

 

Een  nieuw seizoen. Samen weer beginnen. Meteen dopen en avondmaal. Eigenlijk kan het niet mooier! We worden samen door de HERE bij kern van die goede boodschap bepaald die we als het goed is elke zondag weer horen in de kerk. We worden bij Hem gebracht die in eigen persoon het evangelie is. Bij de Here Jezus zelf. Bij de Zoon van God die mens geworden is.

Een nieuw seizoen. Eva is gedoopt, als gemeente hebben we avondmaal gevierd. De een aan tafel de ander die nog geen belijdenis gedaan heeft, heeft het toch met eigen ogen gezien. We zijn in deze dienst weer heel dicht bij Christus als onze Redder en Koning gebracht.

Het is dan zo goed en belangrijk om te zien wie Christus echt is. Ook als je nog geen belijdenis van je geloof gedaan hebt. Om te zien hoe goed en nodig het is om juist wel tot die persoonlijke belijdenis van je geloof te komen. Om steeds weer in tere liefde bij de Here Jezus als de Gastheer aan tafel te zitten. Omdat je met hem wilt leven en door Hem bemoedigt wilt worden. Wat zou het mooi zijn als in het nieuwe seizoen ook jij in liefde voor de HERE belijdenis van je geloof doet om samen met de gemeente avondmaal te vieren. Om zo te zeggen: wat de HERE bij mijn doop gezegd, beloofd heeft daarop zeg ik met mijn hart amen. Ik wil samen met de gemeente Christus volgen als mijn Verlosser en Here. Bij die Christus worden we vanmiddag gebracht als ik jullie het evangelie verkondig onder het volgende thema:

 

DE HERE LAAT IN HET AVONDMAAL ZIEN DAT JE NIET ZONDER CHRISTUS KUNT

 

1 . Om uit de dood te komen

2. Om echt berouw te leren

3. Om op te staan in geloof

 

 

1. Om uit de dood op te staan

 

Hoe  gaat het met je? Dit is vaak een van de eerste vragen die we aan elkaar stellen als we elkaar zien. Eigenlijk verwachten we in de meeste gevallen daarop het antwoord: Goed hoor. Dat antwoord wordt ook nogal eens gegeven terwijl het eigenlijk helemaal niet zo goed gaat. Maar je hebt geen zin om met die ander, die je nu tegenkomt, daarover te praten.

Toch stel ik de vraag: hoe gaat het me je nu aan jou en aan mezelf. Op die vraag moesten we ook antwoord geven toen Eva gedoopt werd en toen we samen het avondmaal vierden. Je kind laten dopen, avondmaal vieren is een echt feest. Het zijn ook feesten waarvan je mag genieten en waarbij er alle reden tot blijdschap is. Zonder om daarvan maar iets af te doen moeten we wel zeggen dat we in doop en avondmaal gezegd hebben dat het met onszelf niet goed gaat.

Bij de doop spreken we o.a. dit uit : “Ten eerste: wij en onze kinderen zijn in zonde ontvangen en geboren. Daarom rust Gods toorn op ons, zodat wij in het rijk van God niet kunnen komen, of wij moeten opnieuw geboren worden.”

In het lange avondmaalsformulier spreken we o.a. dit uit : “Want wij komen niet tot dit avondmaal om daarmee te kennen te geven, dat wij in onszelf volmaakt en rechtvaardig zijn. Integendeel, wij erkennen, nu wij ons leven buiten onszelf in Jezus Christus zoeken, dat wij midden in de dood liggen.”

Hoe  gaat het met je? Zo slecht dat ik het zelf niet redt. Zo slecht dat je echt een ander nodig hebt. Ik heb de kracht niet om een goed leven voor mijzelf te maken. Je kunt het vergelijken met een baby’tje. Wat was er met Eva gebeurd als ze na de geboorte aan zichzelf was over gelaten? Wat gebeurt er met een pasgeboren kindje dat ergens in een bos wordt neergelegd en waar niemand langskomt? Zo’n kindje sterft. Al leeft het, het ligt eigenlijk al midden in de dood. De dood is dan nog het enige toekomstperspectief.

Je kunt zelf niets doen, je kunt jezelf echt niet redden. Dan zie je juist in de doop en in het avondmaal hoe het de HERE is die Zijn reddingsboei naar je toegooit. Hij komt naar je toe. In de doop, in je ouders, in de mensen om je heen, in de kerkdiensten, op de catechisaties. Die HERE laat je horen dat er uit de dood, uit een heel beroerde toekomst een weg is om er uit te komen. Die enige weg is Jezus Christus als de Verlosser van je leven. Hij is het brood dat je nodig hebt, Hij is het voedsel dat je nodig hebt om uit die zekere dood op te staan en te leven. Dat leven, die toekomst heb je niet in jezelf en die krijg je ook nooit in jezelf. Jij en ik hebben steeds nodig om het buiten onszelf te zoeken. Bij die ene andere Jezus Christus.

Het gaat in jouw en mijn leven als het goed is om het verbonden zijn met Hem. Dat is wat je ook steeds weer leest in Zondag 28,29. Hoe ben je nu verbonden met Christus als je Verlosser? Hoe ben je nu verbonden met de HERE als je God en Vader? Het antwoord op die vraag belijden we in antw 76 zo : “ Dat wij met een gelovig hart heel het lijden en sterven van Christus aannemen en daardoor vergeving van zonden en eeuwig leven krijgen.”

Wat is dat:  met een gelovig hart Christus lijden en sterven aannemen?  Dat is dat je echt erkent in je leven dat je leven voor altijd zonder toekomst is als je Christus niet in liefde omhelst als de Redder die je zo nodig hebt. Dat je Hem en wat Hij tijdens Zijn leven aan het kruis gedaan hebt echt nodig hebt om uit de dood op te staan. Om in Zijn opstanding te delen. Zonder Hem geen leven, zonder Hem alleen maar een beroerde toekomst die de HERE in de Bijbel niet voor niets de eeuwige dood noemt.

Bij de Here Jezus is er leven voor dode en schuldige mensen. Dat laat het avondmaal zien. Wie eigenwijs is en denkt dat hij of zij het zonder Christus kan, komt bedrogen uit. Wie denkt dat hij veel kan en daarom Jezus niet denkt nodig te hebben of alleen maar voor een deel van je leven, heeft geen toekomst. Toekomst heb je als je erkent dat je zelf niets kunt, dat je midden in de dood ligt en dat je Christus nodig hebt om je schuld tegenover God kwijt te raken. Zo komen we bij het tweede punt.

 

2.  Om echt berouw te leren

 

Hoe  gaat het met je? Dat is een vraag die we steeds weer moeten beantwoorden met Christus voor ogen. Door ook steeds weer naar het evangelie van Christus te luisteren. Hoe graag luister jij naar dat evangelie? Graag zeg! Daar ben ik heel blij mee. Toch moeten we dan nog even verder praten. Want wat is het evangelie? Zijn dat alleen maar rustige en geruststellende klanken? Er zijn mensen de hele geschiedenis door die graag het evangelie horen maar dan toch altijd als iets dat geruststellend blijft. Een mooie boodschap maar over eigen persoonlijke schuld horen ze liever niets tot weinig. Zeker niet heel concreet.

Een voorbeeld van zo iemand is koning Herodes in de tijd van Johannes de Doper. Kijk maar eens met me mee. Johannes de Doper is gevangengenomen. Door Herodes. Toch is er bij Herodes sympathie voor Johannes die de komst van de beloofde Verlosser verkondigt en de Here Jezus als die beloofde Redder heeft aangewezen.

We lezen daarover in Marcus  6: “Sindsdien had Herodis het op hem gemunt en wilde ze hem uit de weg ruimen, maar ze kreeg er de kans niet toe, want Herodes had ontzag voor Johannes omdat hij wist dat hij een rechtvaardig en heilig man was, en hij nam hem in bescherming. En hoewel hij altijd in grote onzekerheid verkeerde als hij naar hem geluisterd had, bleef hij hem graag horen.” Marc 6:20

Herodes hoorde Johannes graag op een uitzondering na. Dit was ook de rede  waarom Johannes door hem gevangengenomen was en de evangelieprediking Johannes later ook de kop gekost heeft. Dat was dat Johannes heel concreet in Herodes leven de zonde bleef aanwijzen. Wat voor een redenen Herodes ook had toch bleef Johannes als verkondiger van het evangelie tegen Herodes zeggen dat hij Herodias niet mocht hebben als zijn vrouw. Dat hij in overspel leefde en dat bekering in zijn leven nodig was. Het echte evangelie van Christus en het aanwijzen van zonden en schuld ook heel concreet in onze levens horen bij elkaar! Waar dit niet meer gebeurd, wordt er niet meer echt gepreekt en wordt het echte evangelie niet meer gebracht. Waar dit wel gebeurt, worden we elke keer weer heel dicht bij de Here Jezus gebracht. Dat het juist in doop en avondmaal er om gaat dat we met verdriet in eigen hart onze schuld en zonden bij de Here brengen, zien  weook weer heel duidelijk in de formulieren voor doop en avondmaal.

Kijk maar mee : “Maar wij hebben door de genade van de Heilige Geest over deze zonden van harte berouw.”

“dit leert ons de onderdompeling in en de besprenkeling met het water. Daardoor wordt ons de onreinheid van onze ziel voor ogen gesteld. Dit moet ons ertoe brengen, dat wij een afkeer krijgen van onszelf, ons voor God verootmoedigen en onze reiniging en ons behoud buiten onszelf zoeken.”

Doop en Avondmaal laten ons zien wie we nodig hebben. Elke dag om in die verhouding van vrede met God te staan. Doop en avondmaal laten ons  de geweldige liefde van God zien! Hij buigt zich in liefde, zonder dat we het verdiend hebben, naar ons toe. Hij komt in doop en avondmaal zelfs zichtbaar naar ons toe met Zijn liefde, Zijn belofte, met Christus als de Verlosser zelf. Juist als je je leven in het licht van Gods liefde zet, zie je jouw tekort aan liefde, zie je eigen weerstand tegen de goede wil van God. Juist dan besef je als het goed is hoe nodig je de Here Jezus hebt om vergeving te krijgen. Omdat Hij dan ook jouw schuld voor God heeft weggedragen door het zelf te dragen. Het aannemen van Christus werk betekent dat je in het avondmaal ziet en voelt : “dat heel Christus lijden en gehoorzaamheid zo zeker ons deel zijn, alsof wij in eigen persoon voor onze zonden geleden hebben en onze schuld aan God voldaan hebben.” Ant 79.

Je mag met alles in je leven wat tegen Gods liefde en wil ingaat naar Christus. Met verdriet over je zonden in je hart, met het balen dat je dit ondanks Gods liefde gedaan hebt. Dan is er die geweldige vergeving zo zeker als je het water bij de doop gezien hebt, zo zeker je het brood en de wijn gezien of zelfs geproefd heb. Dan wil je ook niet in je zonden blijven hangen. Zo zijn we bij punt 3 gekomen.

 

3. Om op te staan in geloof

 

De HERE is in tere liefde naar ons toegekomen. Vanuit Zijn hart heeft Hij zelfs Zijn Zoon voor ons gegeven! Wanneer je dat ziet en als je in verbondenheid met Christus het avondmaal viert en de verkondiging van het evangelie hoort, kan dat je niet koud laten. Dan wordt het evangelie een kracht in je leven. Een kracht tot verandering. Je wilt opstaan uit de dood, je wilt leven door de kracht van de Heilige Geest voor de HERE. Voor Christus als je Heer en Meester. Ook dat zien we vanuit het onderwijs van de Heilige Geest in de Bijbel weer terug in de formulieren en in de Catechismus. Kijk maar weer mee:

Doopformulier : “Dit betekent dat wij deze enige God, Vader, Zoon en Heilige Geest, aanhangen, vertrouwen en liefhebben met heel ons hart, met heel onze ziel, met heel ons verstand en met al onze krachten. Het betekent ook dat wij met de wereld breken, onze oude natuur doden en godvrezend leven.”

Avondmaalformulier : “ Wij begeren tegen ons ongeloof te strijden en naar alle geboden van God te leven.”

Ant 81: Voor wie is het avondmaal van de Here ingesteld?  Voor hen ……. Die ook begeren hoe langer hoe meer hun geloof te versterken en hun leven te beteren”.

Wie dus ziet dat hij of zij het zelf niet kan, wie dus ziet dat je vergeving nodig hebt, wil juist echt leven voor God. Dan komt er juist vanuit de dankbare viering van het avondmaal bij jou het verlangen om te luisteren naar de stem van Christus. Dan komt er het verlangen om al meer te veranderen om al minder je eigen wil en al meer Gods wil te doen. Ook heel concreet in je leven. Dan wil je staan in de vrijheid van een leven naar de wil van God. Waar je in je leven de weerstand tegen Gods wil ziet, waar je ziet dan je anders denkt, voelt en doet dan Christus ons de weg wijst in de Bijbel wil je dat veranderen. Je wilt jej ouw leven laten spreken van Christus, je wilt echt beeld van God zijn.

Dan is het weer zo dat je dat niet bij jezelf zoekt. Want dat krijg je niet voor elkaar. Je gaat naar Christus die ook voor jou de Geest verdiend heeft om je te veranderen, om je al meer te leren met blijdschap volgens Gods Woord te leven, denken en voelen. Om elkaar in de gemeente daarbij te helpen en daartoe aan te sporen. Vanuit Gods liefde.

Dan leer je om juist ook dit buiten jezelf in Christus te zoeken. Dan leer je bidden om de vrucht van de Geest in je leven. Die vrucht die tegenover dat staat wat je uit jezelf wilt als mens. Die vrucht die je tot een ander mens maakt waarin liefde voor de HERE en de mensen om je heen woont.  Leven in dankbaarheid is leven uit de Geest en is daarom leven tegen je eigen verkeerde verlangen en gedachten. Zo leert Christus je in Zijn kracht opstaan uit de dood. Zijn liefde, Zijn sterven uit liefde om de schuld van jou te dragen is vandaag zo dicht bij je gekomen in de doop, in het avondmaal en in de verkondiging. Laat je dan vanuit die geweldige liefde van Christus echt aanspreken door de Geest als die tegen jou zegt : “Maar wanneer u elkaar aanvliegt, pas dan maar op dat u niet door elkaar wordt verslonden.  Ik zeg u dus: laat u leiden door de Geest, dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten.  Wat wij uit onszelf najagen is in strijd met de Geest, en wat de Geest verlangt is in strijd met onszelf. Het een gaat in tegen het ander, dus u kunt niet doen wat u maar wilt.  ……… Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen.  Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst.  Laten we elkaar niet uit eigenwaan de voet dwarszetten en elkaar geen kwaad hart toedragen.” Vs 15-17 ….24-26

Laat dat het gevolg van de viering van het avondmaal deze zondag in je eigen leven en in ons leven samen als gemeente. Samen en persoonlijk dicht bij de echte Christus.

AMEN