Zondag 30 Christus opent de tafel van Zijn gemeenschap voor de ware gelovigen
Hieronder vind je een preek die ik gehouden heb toen ik predikant was van de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) van Dronten-Noord. Aan de linkerkant vind je de oorspronkelijke liturgie. De gezangen komen uit het Gereformeerd kerkboek en uit het Liedboek (oud). De gebruikte Bijbelvertaling is de NBV. Aan de rechterkant vind je de liturgie genomen uit het Gereformeerd kerkboek met de 41 gezangen zoals die nu in de GKN gebruikt wordt.
Wanneer deze preek gelezen wordt graag even een mailtje naar mij zodat ik weet waar deze preek gelezen is. dsjrvisser@gmail.com
ORDE VAN DIENST
Votum Votum
Vrede/Zegengroet Vrede/Zegengroet
Psalm 122:1,2 Psalm 122:1,2
Gebed voor de opening van het Woord Gebed voor de opening van het Woord
Schriftlezing: Marcus 8:34-9:1 Schriftlezing: Marcus 8:34-9:1
Psalm 113:1,2 Psalm 113:1,2
Schriftlezing: Hebreeën 10:1-18 Schriftlezing: Hebreeën 10:1-18
Gez 90 (15) Gezang 15
Tekst: Zondag 30 Tekst: Zondag 30
Preek Preek
Geloofsbelijdenis Gezang 3 of 4
Lied 440: 1,2,4
Gebed Gebed
Collecte Collecte
Psalm 25:4,5 Psalm 25:4,5
Zegen Zegen
Van tijd tot tijd staat hier voor in de kerk een avondmaalstafel. Een grote tafel waar eigenlijk niet zoveel opstaat. Een paar borden met brood en een paar bekers met wijn erin. Ook nog een kan waarmee de wijn in de bekers aangevuld kan worden. Eigenlijk allemaal heel eenvoudig. Weinig franje.
Alles is erop gericht wat de HERE ons in het brood en in de wijn laat zien. Juist in die eenvoud laat de Here God zien waarom het bij het Avondmaal gaat. Hij trekt juist bij al die eenvoud al onze aandacht op Christus als de Enige nodige. Juist tegenover de vervorming van het Avondmaal in de Roomse kerk belijden we in Zondag 30: “Het avondmaal van de Here verzekert ons ervan: Ten eerste dat wij volkomen vergeving van al onze zonden hebben door het enige offer van Jezus Christus, dat Hij zelf eenmaal aan het kruis heeft volbracht.”
Let er eens op hoe hier benadrukt wordt dat het lijden en de dood van Here Jezus op Golgotha een geweldige betekenis heeft. Het offer van Zijn leven dat Hij daar toen gaf, heeft vandaag nog de waarde dat wie in geloof naar het avondmaal gaat weet dat al zijn of haar zonden voor God weg zijn. De Here Jezus heeft daarvoor toen de prijs betaald.
Je moet je niet laten afleiden door allerlei ceremonieën. Het gaat erom dat alles heel eenvoudig alleen op Christus gericht is. Dat jij en dat wij samen zien hoe zeker het is dat de Here Jezus echt betaald heeft, echt de toorn van God, de eeuwige straf tegen onze zonden gedragen heeft. Dat wij en dat ik persoonlijk in brood en wijn zien hoe nodig wij Christus hebben en hoe graag Hij Zijn leven ook voor jou gaf. Dan leer je eerbied met je hart, dan leer je om zo intens blij en dankbaar te zijn dat je avondmaal mag vieren. Dat de HERE door brood en wijn al je aandacht weer op de Verlosser richt. Bij Hem schuilen, Hem volgen, in dankbaarheid voor hem leven. Christelijke leven.
Wat is het dan feest om te zien dat er voor wie gelooft een open avondmaalstafel is. Opengemaakt door de Here Jezus. Wat dat betekent zien we als ik jullie het evangelie onder het volgende thema verkondig:
CHRISTUS OPENT DE TAFEL VAN ZIJN GEMEENSCHAP VOOR DE WARE GELOVIGEN
1.Zij hebben een afkeer van zichzelf
2. Zij schuilen bij Christus
- Het is mis met de mis. Dat komt heel duidelijk uit in antwoord 80. Dat laat ook zien dat het mis is met de Rooms-katholieke kerk. Dat we in de geschiedenis afscheid van de Rooms-katholieke kerk genomen hebben is maar geen kleinigheid. Dat was maar niet iets van een eigen voorkeus of een eigen smaak. Deze kerk leerde dingen die zo duidelijk ingaan tegen wat de Heilige Geest zelf ons in de Bijbel leert. Dat is vandaag nog altijd zo.
Als een kerk zegt dat het offer van de Here Jezus nog altijd bij de viering van het Avondmaal herhaald wordt en dat het ook nodig is. Als een kerk zegt dat je voor brood en wijn moet knielen omdat het na het uitspreken van de avondmaalswoorden in het lichaam van de Here Jezus veranderd is, zijn dat echt zaken die heel duidelijk tegen Gods eigen Woord ingaan. Dat moeten we ook vandaag blijven zeggen omdat de liefde voor God en voor wat Hij ons als onze Vader leert boven alles heeft uit te gaan. Jezus Christus die ons in de Bijbel les geeft wil ons bij de les houden. Hij heeft daar ook alle recht op want Hij heeft in zulke grote liefde Zijn leven onder de straf van God gesteld, Hij heeft Zijn leven gegeven voor wie gelooft. Van de Here Christus lezen we in Hebreeën 10 o.a. het volgende:
“terwijl hij, na Zijn eenmalig offer voor de zonden, voorgoed Zijn plaats aan Gods rechterhand heeft ingenomen, ……. Door deze ene offergave heeft Hij hen die zich doot Hem laten heiligen voorgoed tot volmaaktheid gebracht.” Vs 12,14.
Het is belangrijk dat we als kerk van de Here Jezus het avondmaal vieren zoals Hij dat graag ziet. Samen als gemeente met onze harten helemaal gericht op Christus, op Het offer dat Hij een keer tot onze eeuwige redding gebracht heeft en daaruit leven. Dat leven daaruit wil Christus juist in jou geven, in jou weer sterker maken door het vieren van het avondmaal. Dan zie je ook dat het avondmaal maar geen gebruik is waaraan mensen die lid van de kerk zijn nou eenmaal meedoen. Het is niet maar een ceremonie die er bij hoort. Het gaat hier om de echte levende gemeenschap van liefde, de echte liefdesrelatie tussen God en Zijn kind, tussen Christus en Zijn kudde. Het gaat om dat leven in het verbond, in verbondenheid met de HERE. Daarom wordt er in de catechismus een vraag over gesteld voor wie het avondmaal eigenlijk is. Het avondmaal is bedoeld voor wie in liefde voor de HERE leeft. Voor iemand die een ware gelovige is. We belijden in art 29 van de NGB wat een ware kerk, een echte kerk van Christus is. In datzelfde artikel belijden we ook heel belangrijke dingen over wie een echte gelovige, wie een echte christen is. Luister maar: “Zij die bij de kerk horen, zijn te kennen aan de kenmerken van de christenen, namelijk aan het geloof en hieraan dat zij, na de enige Heiland Jezus Christus aangenomen te hebben, de zonde ontvluchten en de gerechtigheid najagen, de ware God en hun naaste liefhebben, niet naar rechts of naar links afwijken en hun oude mens met zijn werken kruisigen.”
Je ziet hier dat het kenmerk van een gelovige is dat jij niet meer van jezelf wilt zijn, je wilt niet meer eigen baas zijn. Jij wilt niet meer jouw eigen oude zondige ik zijn. Je vertrouwt je niet meer aan jezelf toe want je weet dat het dan niets wordt. De grootste en meest blijde ontdekking van je leven is dat het veel en veel beter is dat je leven niet bij jezelf maar bij de ene andere kunt zoeken. Bij Jezus Christus. Bij hem die Gods uitverkoren kinderen zo liefhad dat Hij met Zijn leven voor hen betaalde terwijl ze nog met niets in hen naar Hem taalden. Toch betaalde Hij de straf die ze verdiend hadden. Wat een liefde. Die liefde mag je elke keer weer in het avondmaal zien met je eigen ogen zien.
Het avondmaal is niet voor mensen die denken dat ze het eigenlijk nogal goed met zichzelf getroffen hebben. Het avondmaal is niet voor mensen die zeggen dat ze Jezus kennen en daarom zo in de vrijheid staan dat ze zichzelf kunnen zijn al betekend dat een leven tegen Gods wil in.
Een poosje geleden sprak ik iemand die predikant in een andere kerk is. We kwamen aan de praat over jezelf verloochenen, over het kruisigen van de verkeerde verlangens in je leven. Het gesprek ging erover hoe je dat ziet en hoe je dat in de verkondiging van het evangelie in de kerkdiensten naar voren brengt. In dat gesprek werd ook de Bijbel opengeslagen bij Galaten 5:24: “Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen.”
Toen kwam er een heel felle en emotionele reactie. “Rob, je denkt toch niet dat ik dat verkondig. We weten vandaag toch dat je een mens zo toch geen mens laat. Ik denk er niet over om tegen de mensen in de kerk te zeggen dat ze eigen verlangens moeten dood maken. Ieder mag zichzelf zijn met zijn eigen verlangens. Je moet juist elkaar daarin leren waarderen en verdragen. Al dat gezeur over zonden en je eigen verloochenen. Jezus is voor mij juist de man die mij in de vrijheid van liefde en verdraagzaamheid zet. Ik mag mezelf zijn. Ik laat me niet knechten.”
Dan sta je sprakeloos. Want dan hoor je het je Heiland, dan hoor je het de Here Jezus weer in je oren zeggen: “Wie mijn volgeling wil zijn, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en zo achter mij aan komen. Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van Mij en het evangelie, zal het behouden. Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar er het leven bij inschiet? Wat zou een mens niet overhebben voor zijn leven? “ Marc 8:34-36
Mijzelf verloochenen? Een afkeer van mijzelf hebben. Betekenen deze dingen dat je een hekel aan jezelf moet hebben om avondmaal echt te vieren? Moet het liefst jezelf snijden en alleen maar negatief over jezelf en je leven zijn om avondmaal goed te vieren? Nee! Jij mag jezelf kennen als een mens die kostbaar in de ogen van God is. Juist daarom heb je een hekel aan alles in je leven dat niet gaat in het spoor van Christus. Daarom heb je er een hekel aan als je dingen voelt, dingen zegt, dingen doet waarin de liefde voor God niet de boventoon voert. Daarom wil je niet meedoen met dingen waarvan je weet dat je daar de HERE verdriet mee doet. Al wil je dat van binnen nog zo graag, al voel je dat al je verlangens daarnaar uitgaan toch gaat het lichtje van Gods wil en liefde in het leven van Gods kinderen branden. Je ziet dat rode bloed van je Heiland uit liefde voor jou langs de kruispaal op Golgotha. Dat bloed dat Hij gegeven heeft omdat jij ook bedekking voor jouw zonden in je gevoelsleven en in je leven van elke dag nodig hebt. Dan gaat er het rode lampje branden. Mijn kind haat dit toch in jezelf! Verloochen jezelf en stop ermee. Jij wilt het zo graag maar eigenlijk weet je dat het zonde is. Je weet dat het tegen de wil van je God en Redder is.
Jezelf verloochenen is dat je jouw leven niet meer door jezelf laat bepalen maar door Jezus Christus. Je wilt je eigen wil niet meer volgen maar de wil van Vader in de hemel. Dat betekent ook dat je het kruis van Christus op je neemt. Dat kruis is dat mensen er vaak helemaal niet van houden dat je niet meer meedoet met een leven waarin Christus niet de eerste en de belangrijkste is. Vrienden vinden je maar stom dat je niet meer gezellig met ze meedoet in dingen waarvan je weet dat het niet zo is als de Here dat wil. Het kruis is dat er vreemd tegen je aangekeken wordt, dat je misschien wel van discriminatie en onverdraagzaamheid beschuldigd wordt. Het kruis op je nemen kan voor mensen zelfs betekenen dat ze in de gevangenis komen of gedood worden omdat ze niet over Christus als de Heer van hun leven willen zwijgen. De wereld om je heen noemt je dan eigenlijk dom. Je bent bezig om je leven te vergooien. Je bent bezig om een leuke en goede toekomst in de samenleving te vergooien. Wat heb je zo nu nog aan je leven. Stom dat je je niet meer aanpast en dat je zo overdreven christelijk doet.
Dan klinkt er de stem van de enige die echt weet hoe het in elkaar zit. De enige die weet wanneer jij en jouw leven echt toekomst heeft. De stem van de Here Jezus zelf. Kijk maar weer terug in Marcus 8. Hij weet ook heel goed dat het voor jou vaak zo beroerd voelt om bepaalde dingen niet te doen en je houdt er niet van om als zo’n vrome gezien te worden door de mensen in de buurt. Dan zie je weer het hart van God, het hart van de Here Jezus. Hij komt heel dicht naar je toe. Hij praat met jou in liefde heel vertrouwelijk.
Mijn kind kijk eens wat er echt gebeurt als je naar de stem van je eigen hart luistert. Als je een leven leidt waarvan de omgeving die niet echt met de HERE leeft zegt: dat is nog eens een gezellige kerel, dat is nog eens leuke vrouw. Ze doen gelukkig met alles mee en die maakt tenminste iets van het leven. Die gaat ervoor om alles uit het leven te halen en voluit te genieten. De Here Jezus zegt: Mijn kind dat lijkt zo mooi. Ik weet ook heel goed dat het zo goed voelt als je zo leeft. Maar kijk nu eens wat er gebeurt als jij je eigen zondige hart en verlangens volgt. Als je denkt dat je echt gelukkig maakt, ben je bezig om jezelf te bedriegen. Al lijkt het erop dat je echt leeft toch komt dan de dag dat je alles verliest. Met een bewogen hart zegt de Here Jezus dan ook vandaag tegen jou heel persoonlijk: “Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar het leven erbij inschiet?”
Mijn kind zegt de HERE: Wees toch niet dom, vergooi je leven toch niet door zonodig jezelf te kunnen zijn en je dan te verzetten tegen wat ik als het echte goede leven volgens Mijn wil heb aangewezen. Het kan zijn dat je niet volgens Gods wil leeft maar het je op aarde toch heel goed gaat. Het kan zijn dat je voor jezelf leeft, dat je leeft volgens wat de mensen om je heen als het belangrijkste zien en je hebt daardoor eigenlijk alles. Je bent een ster in deze wereld. Jongelui misschien dromen jullie er af en toe van om zo te zijn als een filmster of als een profvoetballer of wat voor sterren in deze wereld. Je vindt het eigenlijk wat gezeur als je ouders of anderen dan zeggen: nou naar zo’n leven zou ik niet verlangen want moet je eens zien hoe deze mensen anders leven dan God het wil. Jij denkt: nou maar die mensen hebben toch echt alles, ik wou dat ik het had. Weet je wat de mensen missen die voor zichzelf, voor veel geld, voor veel luxe voor zichzelf leven missen? Het leven! Dan kun je voor een tijd van misschien 80 jaar in de ogen van mensen alles hebben maar als je dan na je sterven voor Gods troon staat, heb je niets meer over. Dan is het bloed van de Here Jezus er niet voor jou om jouw zonden te bedekken, dan is de prijs voor jouw schuld niet door Christus aan God betaald. Dan sta je daar met al je geld, met al dat leven volgens je eigen zondige hart en dan is er voor jou voor altijd alleen maar ellende. De Here Jezus laat ons zien dat je oerdom bent als je je eigen zondige verlangens niet wilt dood maken, als je niet de Heilige Geest vraagt om je daarvoor de liefde voor God en voor de Here Jezus te geven.
Als je dat ziet en als je hart uit liefde voor de Here Jezus die zelfverloochening zoekt, is het vieren van het avondmaal zo goed. Wat is dat dan een heerlijk rustpunt en versterkingspunt in je leven. Want als je jezelf wilt verloochenen omdat Gods liefde je in je leven teveel geworden is, komt er honger in je leven. Dan ben je niet meer iemand die voor zijn eigen eten zorgt en daaraan genoeg heeft. Dan ben je niet rijk van en in jezelf. Dan zie je dat je nog zo vaak tekortschiet in dat leven vanuit Gods liefde. Dan zie je dat je in de zelfverloochening van je leven nog veel tekort schiet. Dan staat er op een zondag weer de avondmaalstafel. Dan mag je het hart van God zien in het brood en de wijn. Dan staat de Here Jezus daar die zegt: Kom, mijn kind jij mag schuilen bij Mij. Er is echt vergeving voor jou! Het leven is er echt voor jou. Jij mag bij Mij schuilen zo zeker als je het boord en de beker ziet. Jij die zoveel behoefte aan vergeving en genade heb, Ik wil het je geven. Zo zien we dat de avondmaalstafel open staat voor wie bij Christus schuilen.
2. Die schuilen bij Christus.
Jezelf verloochenen, je leven al meer beteren, al meer in overeenstemming brengen met Gods wil. Het klinkt vaak zo zwaar in ons leven. Alsof de lat zo verschrikkelijk, onmenselijk hoog gelegd wordt. Wie kan er dan nog wel naar het avondmaal. Zitten we elkaar hier niet een partijtje moedeloos te maken. Is dat nu geloven, is dat nu de dankbaarheid en de blijdschap van het geloof?
O, mensen wat is de blijdschap en de dankbaarheid bij de viering van avondmaal groot! Wat een verwondering over Christus, over Gods hart! Wat de ware gelovige heeft juist leren zien dat hij het echt niet zelf redt. Ook niet nadat hij Christus heeft aangenomen is het niet zo dat hij gewoon zichzelf verloochent en altijd in liefde en dankbaarheid Gods wil doet. Ook dat belijden we in art 29 van de NGB. Luister maar weer: “Dat wil echter niet zeggen dat er geen grote zwakheid meer in hen zou zijn, maar door de Geest strijden zij daar elke dag tegen, hun leven lang. Zij nemen voortdurend hun toevlucht tot het bloed, de dood, het lijden en de gehoorzaamheid van de Here Jezus Christus, in wie zij vergeving van hun zonden hebben door het geloof in Hem.”
De avondmaalstafel staat klaar. De Here Jezus staat daar voor in de kerk. Hij ziet er de strijders. Hij ziet ook dat sommige zich zo moe gestreden hebben. Hij ziet hoe sommige voelen dat er zoveel nederlagen geleden zijn, dat er nog zo weinig terecht gekomen is van de zelfverloochening, van een leven in dankbaarheid voor de HERE.
Hij zegt het tegen zijn moede strijders: Kom maar! Je denkt misschien dat er voor jou geen vergeving en geen toekomst meer is. Jij denkt misschien: ik heb zo’n erge zonde de laatste tijd gedaan en voor mij is het voorbij. Dan staat de Here Jezus daar voor in de kerk en zegt: Kom en schuil bij Mij. Als je ook nu bij Mij komt, zal Mijn bloed ook die heel erge zonde in je leven voor God bedekken. Dan is het Mijn bloed en Mijn leven helemaal volgens Gods wil dat jouw zonden bedekt. Kom en rust met je leven aan Mijn hart. Als ik de Here Jezus zo voor in de kerk zien staan in het brood en in de wijn dan wil ik niet meer mijn eigen zondige ik zijn. Zijn liefde roept mij en jou. Hij wil mij en jou door alles heen het leven geven.
Wat maakt dat wonder me dan dankbaar en blij!
Als je daar niet blij om kunt zijn en dat niet het wonder van je leven is, weet je niet wat leven met Christus is. Dan is het zo nodig dat jij je bekeert. Laat je roepen. Christus roept ook jou in liefde tot Zijn tafel. Dan alleen heb je het leven gekregen. Niet in eigen kracht maar door Christus alleen.
Verloochen jezelf en bidt daarom steeds weer om Gods Geest dan leer je dankbaar en in diepe blijdschap te leven. Dan heb je het leven gekregen. Halleluja.
AMEN