Zondag 5 Wat moeten we met onze schuld?

Zondag 5  Wat moeten we met onze schuld?

ORDE VAN DIENST

 

Votum

Vrede/Zegengroet

Psalm 36:2,3

Gebed om de opening van het Woord

Schriftlezing: Psalm 50

Psalm 18:1,8,15

Schriftlezing: Lukas 13:1-5

Psalm 74:1,2,8,13,14

Tekst: Zondag 5

Verkondiging van het evangelie

Gezang 17:1,2,3

Geloofsbelijdenis van Nicea

Gezang 17:4,5

Dankgebed

Collecte

Psalm 117

Zegen

 

 Broeders en zusters,  jongens en meisjes, geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus

 

We hebben in de zondagen 2-4 onze ellende gepeild. Als we eerlijk zijn viel dat niet mee. Er zijn dan ook altijd broeders en zusters die niet van deze zondagen houden. Die er niet zoveel mee kunnen. Het voelt allemaal zo zwaar!

Als je dat bij jezelf zo voelt dan is het juist goed om dat even vast te houden. Niet om jezelf nou de put in te praten, niet om nu depressief te worden. Waarom dan wel? Omdat je dan de liefde van Christus ziet! Dan zie je hoe diep Hij gegaan is in Zijn liefde voor wie tot Hem vlucht met zijn of haar schuld en ellende. Dan zie je de diepte van de liefde van de Vader die Zijn Zoon naar de wereld stuurde om de ellende van de wereld te dragen en om die wereld uit de ellende te redden. Dan leert de Heilige Geest je het wonder van Gods genade elke dag van je leven.

Dan leert de Geest je om elke dag verwonderd te staan om de vergeving die er voor je is als je tot Christus als je Verlosser gaat. Wie de diepte van Gods liefde niet ziet,  wordt juist door eigen ellende meegenomen en in beslag genomen en dreigt door oppervlakkigheid dat leven met Christus te verliezen. De diepte van je eigen schuld zien in het licht van het evangelie betekent dat je  verwonderd bent over Gods liefde voor jou en daarom Hem vanuit de diepte van de ellende dankt, looft en prijst.

Wat heb ik er aan om de diepte van eigen ellende te zien? Dan zie ik die ongelooflijke diepte en grote en breedte van Gods liefde. Jij en ik moeten het daarvan elke dag weer hebben. We moeten namelijk onze schuld tegenover God kwijt. We letten daarop vanmiddag als ik jullie de goede boodschap van Christus onder het volgende thema verkondig:

 

WAT MOETEN WE MET ONZE SCHULD?

 

1. Want die is zo groot!

2. Die kan ik nergens kwijt.

3. Toch is Gods liefde mijn redding

 

1.Want die is zo groot!

 

Je ziet in vraag en antwoord 12  de vraag naar redding, naar verlossing. Het zal toch niet zo zijn dat we niets anders kunnen zeggen dan dat we een grote schuld hebben, dat we straf verdiend hebben en dat die straf in al zijn hevigheid over ons gaat komen. Onontkoombaar. Dan zou het beter zijn om op geen enkele manier aan de toekomst te denken want dan zou je gierend gek worden. Zo depressief als wat. Dan was er eigenlijk maar een manier van leven mogelijk en dat is dat je zou zeggen ik probeer nu te halen wat er te halen valt want straks is het alleen maar pijn en verdriet. Dan krijg je dat mensen een leven gaan leiden waarbij de bevrediging van eigen verlangens hier en nu voorop staat. Een van de gevolgen is dan dat de onderlinge liefde hier al minder gaat worden. Iedereen gaat dan voor zichzelf.

Het mooie in deze zondag is dat er gevraagd wordt of dat echt nodig is. Is er echt geen licht in de tunnel van ons leven?  Is er echt geen mogelijkheid dat we  “weer in genade worden aangenomen”?

Het zijn wel bekende woorden maar waar gaat het hier eigenlijk over?

Let er eerste eens op dat hier het woord weer gebruikt wordt. Als je naar het leven van de mensen op deze wereld let,  zie je dat de een een veel makkelijker leven heeft dan de ander. De een heeft zijn leven lang genoeg geld om handen de ander is arm en moet elke dag heel hard aan de gang om maar net in leven te kunnen blijven. De een is bijna zijn hele leven gezond en de ander heeft steeds last van ziekte en problemen. De een of de ene familie wordt tijdens het leven op aarde door heel erge dingen getroffen en de ander niet.

De mensen die heel veel moeten meemaken,  zijn die nu slechter dan de andere mensen? Hebben zij die ellende meer verdiend dan de ander?  We krijgen op die vraag een heel duidelijk antwoord van de Here Jezus in Lukas 13.

Laten we samen eens kijken. De Here Jezus noemt daar 2 actuele gebeurtenissen, rampen die veel indruk op het volk gemaakt hebben.  Als je daar nu aan denkt waren de mensen die het trof grotere zondaren dan de mensen die er niet door getroffen zijn?   Of hebben zulke dingen ook een boodschap voor de mensen op wie het indruk maakt maar zelf niet getroffen zijn. Waren de mensen in het vliegtuig dat in Colombia is neergestort en waarin een heel voetbalelftal zat grotere zondaren dan de anderen die door blessures of ziekte thuis zijn gebleven? 

De Here Jezus geeft daarop een heel duidelijk antwoord: “Neen, zeg Ik u, maar als u u niet bekeert, zult u allen evenzo omkomen.  Of meent u, dat die achttien, op wie de toren bij Siloam viel en die erdoor gedood werden, schuldiger waren dan alle andere mensen, die in Jeruzalem wonen?  Neen, zeg Ik u, maar als u u niet bekeert, zult gij allen evenzo omkomen.” Vs 3-5

Dit zijn voor ons allemaal heel belangrijke woorden van de Here Jezus. Hier laat de Here Jezus zien dat wie nu door bijzondere ellende getroffen wordt niet slechter is dan de anderen. Wij hebben echt allemaal nodig dat er verlossing komt.  Het laat ons ook zien dat als in groter of kleiner verband ons groot verdriet en moeite treft daarin Gods stem voor ons allemaal met liefde klinkt: verander je leven naar Mij  en Mijn wil toe. Daarin roept de HERE ons allemaal met liefde tot geloof!  Om niet verloren te gaan en voor altijd in de ellende te zitten maar een geweldige en zonnige toekomst te hebben.

Om “weer in genade aangenomen te worden”.

Nog even de aandacht op het  woordje  “weer”. Dat wijst terug naar de situatie in het paradijs.  In het paradijs leefde iedereen op aarde in diepe vrede met elkaar en met de HERE. Daar leefde je omgeven door Gods liefde. Daar was  nooit onbegrip, nooit ruzie,  nooit verdriet. Daar was het leven voor de mens als kind van God een en al feest. Daar was God liefde terwijl vergeving  niet nodig was. Heerlijk wat een leven was dat! Daar hoefde je ook nooit over je dood na te denken want de dood was er niet.

Het is nu zo anders want uit onszelf zijn we nu vijanden van God. We staan tegenover de HERE in plaats van dat we in Zijn genade, liefde, zorg delen zonder zorg.  Het is belangrijk dat we dat zien. Het is juist het werk van de Heilige Geest om ons die werkelijkheid te laten zien.

 

Hoor maar wat de Here Jezus tijdens Zijn leven op aarde over de Heilige Geest zegt: “En als Hij komt, zal Hij de wereld overtuigen van zonde en van gerechtigheid en van oordeel;  van zonde, omdat zij in Mij niet geloven;  van gerechtigheid, omdat Ik heenga tot de Vader en u Mij niet langer ziet;  van oordeel, omdat de overste dezer wereld geoordeeld is.” Joh 16:8-11

De Geest wil ons zo er van overtuigen dat we onszelf niet kunnen redden, zelf niet voor een goede toekomst kunnen zorgen met het doel dat we bij Christus ons leven zoeken. Om in ons leven die verbondenheid met Christus vast te grijpen. Christus als je enige en geliefde Redder.  Want je merkt en ziet dat je je schuld bij niemand op deze wereld kwijt kunt. Daarover verder in het tweede punt.

 

2. Die kan ik nergens kwijt

 

We zoeken als mensen vaak naar gewoonten waaraan we ons kunnen vasthouden. We zoeken naar dingen waarmee we iets kunnen verdienen. We willen een soort tegenprestatie leveren waardoor we onze schuld kunnen afbetalen. Dan hebben we het zelf ondanks misschien eerdere fouten toch goed gedaan.

Zo gebruiken we vaak ook bepaalde gewoonten. Daarbij zijn ook heel goede gewoonten die we juist niet moeten laten maar aanleren.  Als we bepaalde dingen maar vaak genoeg doen dat zorgt dat er wel voor dat ik mijn schuld kwijtraak en dat God me goed gezind is. Als ik maar trouw elke dag uit de Bijbel lees, als ik maar drie keer op een dag bid, als ik maar elke week naar de kerk ga, als mensen maar trouw kaarsjes in de kerk aansteken, of gaan biechten. Daar komen soms nog allerlei andere dingen bij.

Je zegt nu misschien maar dominee dat Bijbellezen en dat bidden en dat trouw naar de kerk gaan dat is toch goed?  Daar heb je helemaal gelijk in. Daarvan zeg ik helemaal geen kwaad. Juist niet dat moeten we onder elkaar stimuleren.  Maar hoe doe je het? Met je hart of als een gewoonte waarmee je eigenlijk iets bij God denkt te verdienen?

Je ziet dat verschil heel goed in Psalm 50. Je ziet daar ook heel goed waarom God ons op deze wereld een plaats gegeven heeft.  Niet om alleen maar bepaalde gewoonten uit te voeren maar om met ons hart voor de Hem, voor Christus te leven.

Kijk maar eens mee in deze Psalm.

De Here roept in deze Psalm de hele wereld voor zich. Heel de schepping roept Hij op als Zijn getuige. De HERE gaat als Rechter op Zijn troon zitten. Hij spreekt dan Zijn volk, Christus’ kerk aan. De HERE ziet hoe het volk op dat moment trouw naar de tempel komt, trouw de offers brengt. De HERE heeft daarover niet te klagen en doet dat ook niet. Let er op dat Hij geen kritiek heeft op het brengen van de offers want de HERE had dat zelf voorgeschreven, dat was Zijn wil. Zoals het ook nu bij de wil van God hoort dat we trouw naar de kerk gaan om het evangelie van de Here Jezus te horen. Dat we onze kinderen laten dopen. Dat we dagelijks de Bijbel opendoen om daar in te lezen en ook ons gebed steeds weer onderhouden.

De vraag is hoe we dat doen.  Zijn het een soort regeltjes in ons leven die geen deel zijn van ons bewuste in liefde  leven voor de HERE? Die geen deel zijn van je leven dat je een reclame voor de Here Jezus wilt laten zijn.

Bij Israël was het zo in de tijd van de Here Jezus dat veel mensen een soort dubbelleven aan het leiden waren. Je moest je godsdienstige plichten nakomen want dan kwam je tenminste in de hemel maar hun gewone leven was eigenlijk een leven zonder God. Dan deden ze wat ze zelf voelden en dachten ook als dat tegen Gods wil inging. Als je leven zo is dan stellen al die godsdienstige handelingen die je doet voor de HERE niets voor. Ze maken je schuld tegenover God alleen maar groter.

De HERE wijst dat dubbel leven heel duidelijk aan j in de verzen 16-22. Ik noem nou alleen vers 16,17: “Maar tot de goddeloze zegt God:  Wat hebt u mijn inzettingen op te tellen, en neemt mijn verbond in uw mond,  hoewel u de tucht haat, en mijn woorden achter u werpt?”

De HERE maakt hier duidelijk dat geloven waarbij het alleen om het uitvoeren van regeltjes gaat geen geloof is. Dan ben je niet echt verbonden met Christus als de Redder en Heer van je leven. Dan zijn het alleen woorden en gewoonten. Die kunnen niet zorgen voor het wegnemen van je schuld tegenover God. Daarvoor is echt leven met de Here Jezus voor nodig! Leven met die Ene die echt onze schuld kan en wil wegnemen. Die Ene waarvan we in 1 Tim 2 lezen: “Dit is goed en aangenaam voor God, onze Heiland,  die wil, dat alle mensen behouden worden en tot erkentenis der waarheid komen.  Want er is één God en ook één middelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus,  die Zich gegeven heeft tot een losprijs voor allen; en daarvan wordt getuigd te juister tijd.” Vs 3-6

Ook door godsdienstige gewoonten kan ik mijn schuld tegenover God niet kwijt. Als ik niet verder kijk als deze schepping blijf ik met mijn schuld zitten en zie ik alleen maar een zwart gat. De redding is er alleen maar dan ook zeker bij God en Zijn liefde. We letten daarop in de derde plaats.

 

3.   Toch is Gods liefde mijn redding

 

De Heilige Geest maakt in Psalm 50 duidelijk  dat we met liefde en in verwondering over Gods liefde voor ons dankbaar voor de HERE hebben te  leven. Dat je met liefde voor Christus naar de kerk gaat, je kind laat dopen, je Bijbel leest en bidt. Dat je leven echt een leven voor Christus als je Redder is.  Juist die dank mag uit ons leven spreken. Luister maar:

 “Offer Gode lof en betaal de Allerhoogste uw geloften;  roep Mij aan ten dage der benauwdheid,

Ik zal u redden en gij zult Mij eren. Wie lof offert, eert Mij, ……  en baant de weg, dat Ik hem Gods heil doe zien.    ’ Vs 14,15,23

Waarom kun je zo dankbaar, zo diep blij van binnen zijn? Dan gaat het niet maar om een gevoel. Het gaat ook om het weten en daaruit willen leven. Ook zonder een bijzonder gevoel, kan dat leven er zijn! Ook als je weet dat je door je psychische toestand moeilijk bij je gevoel kunt.   Waarom dat dankbare leven?  Omdat als je in de schepping kijkt je nergens je schuld kwijt kunt. Wat is die schuld eigenlijk en waarom maak je die schuld elke dag nog groter? Omdat we daarvoor door God gemaakt en ertoe geroepen zijn dat ons leven een grote aanbeveling voor de HERE is. Dat uit ons hele leven spreekt de lof, de verering van de HERE. Als je zo elke avond naar je leven kijkt,  zie je dat er echt elke dag dingen aan je leven mankeren. Dat het niet overdreven is dat je schuld tegenover God elke dag groter wordt. Dat is onze schuld. Hoe vaak betrap je jezelf er niet op dat er ontevredenheid in je leven is, dat je dingen voor jezelf doet al lijken ze nog zo goed. Dat je toch dingen in je leven doet en voelt waar je eigenlijk de Here Jezus wel even buiten wil houden. Omdat je weet dat Hij dat in je leven toch niet zo zou willen.

En dan laat de HERE je die Ene zien die God en mens was en is. De Enige. Dan laat Hij je die ene man zien die Hij gestuurd heeft en die ook Zijn Zoon is. Dan laat Hij je zien dat God mens geworden is uit liefde voor zondaren. Uit liefde voor mensen die er zelf een puinhoop van hebben gemaakt. Uit liefde voor mensen die tegenover God misdadigers zijn.

Wij zeggen dat misdadigers hun straf moeten uitzitten. Dat hebben ze verdiend. Het is hun eigen schuld! Zo is het toch?!

Moet je nu eens kijken wat de HERE doet. Hij wil mensen met een grote schuld  weer in genade, in liefde aannemen. Hij wil ze weer maken tot Zijn geliefde kinderen. Hij laat en liet dat horen bij de doop zelfs toen je nog zo heel klein was. Het wonder van Gods liefde! Het is de Zoon van God die door de Vader gestuurd is naar de wereld. Die wie tot Hem met Zijn schuld vlucht  bevrijdt van die schuld. Hij zorgt er voor dat je aan de straf ontkomt! Waarom?  omdat er voor je betaald is! Dat niet op een makkelijke manier. Niet doordat iemand die toch barste van het geld en even zijn portemonnee trekt en even gauw betaalt zonder dat hij het echt merkt. Nee, zo niet! De Here Jezus heeft voor de gelovigen duur betaald.   Hij heeft de prijs betaald. Een prijs die Hem alles gekost heeft: Zijn leven. Hij moest daarom van de hemel de hel in om voor die schuldige mensen zoals jij en ik te verdienen dat wij de hel niet in hoeven en weer mogen komen in het hemels paradijs. De Here Jezus heeft voor ons duur betaald. Om dat te kunnen doen was het nodig dat onze Verlosser ook God was. Die prijs was God niet te hoog!  We hebben het vanmorgen aan het Avondmaal zelfs gezien en gevoeld! Zo echt is het! 

Dan ga je toch jubelen als je die grote liefde van God ziet! Aan Hem verbonden zijn maakt zo rijk! Dan wil ik zo graag die reclame voor Hem zijn in mijn leven en zie ik juist mijn schuld daarin als ik dat niet ben. Daar baal ik dan van om juist bij Hem vergeving daarvoor te krijgen. Dan wil ik in mijn leven steeds weer hieraan denken en dat door de kracht van de Geest uitleven: “Want u bent gekocht en betaald. Verheerlijkt dan God met uw lichaam.” 1 Kor 6:20

Leven voor Christus is dan mijn leven geworden.

 

AMEN