Zondag 48 Onze Vader bewaar en vermeerder Uw kerk
Hieronder vind je een preek die ik gehouden heb toen ik predikant was van de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) van Dronten-Noord. Aan de linkerkant vind je de oorspronkelijke liturgie. De gezangen komen uit het Gereformeerd kerkboek en uit het Liedboek (oud). De gebruikte Bijbelvertaling is de NBV. Aan de rechterkant vind je de liturgie genomen uit het Gereformeerd kerkboek met de 41 gezangen zoals die nu in de GKN gebruikt wordt. Wanneer deze preek gelezen wordt graag even een mailtje naar mij zodat ik weet waar deze preek gelezen is.
ORDE VAN DIENST
Votum Votum
Vrede/Zegengroet Vrede-Zegengroet
Psalm 92;1,2 Psalm 92:1,2
Gebed voor de opening van het Woord Gebed voor de opening van het Woord
Schriftlezing: Openbaring 1:1-18 Schriftlezing: Openbaring 1:1-18
Psalm 97
Schriftlezing: Openbaring 2:1-7 Openbaring 2:1-7
Psalm 93 Psalm 97
Tekst: Zondag 48 Tekst: Zondag 48
Verkondiging van het evangelie Verkondiging van het evangelie
Gez 179b Psalm 93
Dankgebed Dankgebed
Collecte Collecte
Gez 140:1,2 (Schakel) Gez 36:1,2
Zegen Zegen
Broeders en zuster, jongens en meisjes, geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus
Zie jij het Koninkrijk van God? We kunnen tegenwoordig heel veel zien. De moderne communicatie middelen laten ons veel zien en horen van wat er heel ver weg op de wereld gebeurt. De dingen die heel veel aandacht trekken zijn vaak zaken die we niet met het Koninkrijk van Christus verbinden. Geweld in arabische landen. Oorlogen. Een poging tot aanranding en verkrachting door IMF topman Strauss-Kahn. Niet bepaald berichten die we verbinden met het Koninkrijk van God.
Zie jij het Koninkrijk van God als je naar de kerk kijkt? Die lust ontgaat je als je naar de kerk als een menselijk iets kijkt. Dan zie je de fouten en de gebreken. Dan zie je in de kerk mensen die echt niet volmaakt zijn. Mensen die jou niet erg liggen, mensen die in jou ogen ook erg irritant kunnen zijn. We zijn er vaak goed in om zo op dat zwak menselijke onze aandacht te richten dat we voor onszelf het werk van Christus verduisteren.
Maar nu nog iets anders wat het voor jouw gevoel alleen nog maar erger maakt. Zie je het koninkrijk van God als je erop let dat de kerk in Europa en ook zeker in ons land al meer lijkt te krimpen? Ongeveer 20 jaar geleden zagen we dat ook maar raakten het ons als kerken veel minder. Nu voelen we het in onze kerken, in onze gezinnen en ook in eigen gemeente. Het lijkt soms alsof bij zowel jongeren als ouderen het geloof in Christus langzaam maar zeker tussen hun vingers wegglipt.
Dan hoor je in gesprekken: Ik wil wel geloven maar het lijkt wel of ik het niet meer kan. Het zegt me op een of andere manier weinig meer. Ik heb ik mijn opvoeding van mijn vader en moeder het leven met God steeds weer meegekregen maar het lijkt wel of het al verder van me af komt te staan. Ik zie en ik voel eigenlijk zo weinig van God. Ik kan zeker niet meer zo geloven zoals dat nu in de kerk waar ik opgegroeid ben gebeurt. Ik geloof nog wel dat er iets is. Dat er meer is dan wat we nu zien maar wat of wie het is dat weet ik niet. Want ik heb God of Christus nog nooit gezien. En als ik naar de wereld en ook wel naar de kerk kijk dan zie ik niet dat God alles goed maakt. Ik vind het zo moeilijk. Geloven is voor mij een probleem geworden. Als ik al wil geloven dan moet het ergens zijn waar ik veel meer voel en waar iedereen toch eigenlijk op zijn eigen manier kan geloven.
Dit zijn niet de gevoelens en gedachten van enkelingen. Het zijn situaties die je als ouders, als ambtsdragers meemaakt. Situaties waarin je je heel machteloos kunt voelen. Juist omdat je het idee hebt dat je de ander vaak niet bereikt. Het zijn situaties die je juist brengen, als het goed is, tot gebed. Waar jij mensen niet kunt bereiken, waar jij of anderen zo weinig of niets van God en Zijn Koninkrijk zien, klinkt het gebed: HERE, wilt u Uw kerk toch bewaren. Ook in ons land. Wij krijgen het niet met onze plannen, missies en visies voor elkaar. HERE U slaat ons dat allemaal uit handen. Leer ons op U te bouwen en wilt U uw kerk toch ook hier bewaren en weer sterk maken. Laten we samen in de wereld van vandaag met deze feiten luisteren naar de goede boodschap van Gods koninkrijk onder het volgende thema:
ONZE VADER BEWAAR EN VERMEERDER UW KERK
1. Bewaar Uw kerk
2. Vermeerder Uw kerk
1. Bewaar Uw kerk
Het kan heel goed zijn dat je deze gedachten of een deel daarvan bij jezelf herkent. We leven in een wereld waarin dit zo makkelijk je leven in kan komen. We leven toenemend in een omgeving waarin het bestaan van God niet vanzelf spreekt. Waar de vraag zich opdringt: Bestaat God wel? Die vraag komt al meer en zeker op onze jongelui al meer af omdat er op veel momenten van het leven geleefd wordt alsof God niet bestaat.
Wat bedoel ik daarmee? Vaak lijkt God in onze tijd als we over Hem spreken iets extra’s te zijn. Iets extra’s als iemand die er zou kunnen zijn maar zonder Hem kun je eigenlijk ook heel goed uit de voeten op deze wereld. In het gewone leven moet je God er niet bijhalen in je gesprekken en je argumenten want dat is iets van geloof. God is iemand waarin jij op jouw manier mag geloven maar Hij maakt niet echt deel uit van het hele leven. Als iemand dan in het gewone leven, in de politiek, of in een gesprek over allerlei zaken Hem toch ter sprake bent voelen we ons vaak wat ongemakkelijk. Moet dat nu? Is dat niet wat overdreven?
God, de HERE, Jezus Christus lijkt iemand voor het extra dat geloof heet. Verder komt Hij eigenlijk niet ter sprake en zou Hij eigenlijk niet ter sprake moeten komen. Over God praten hoort bij het godsdienstige, bij ontmoetingen waar je je met dat extra deel van je leven waar jij voor gekozen hebt, bezig houdt. Maar niet er buiten. God, Christus het zijn personen, het is een godsdienstig gevoel waar je voor kunt kiezen. Dan eigenlijk altijd zo dat jij je daardoor beter moet voelen. Je hoeft er niets mee hebben maar je kunt er als een mogelijkheid voor kiezen. Maar dan wel zo dat je erbij zegt: dat is voor mij zo maar jij moet het natuurlijk zelf weten hoe je er over denkt.
Christus wordt een mogelijkheid voor mensen die het wel aanspreekt. Als je er eens over nadenkt dat je in zo’n omgeving leeft. Dat onze jonge mensen maar ook veel van de broeders en zusters die ouder dan 40 zijn elke dag in zo’n omgeving werken en leven. Als je daaraan denkt, kun je begrijpen dat je makkelijk vervreemd raakt van een leven waarin de HERE er in alles is. Een groot deel van je leven praat je niet over God en denk je ook niet aan wat Hij er mee te maken heeft want als je Hem ter sprake brengt ben je buiten de orde. Je moet praten en denken alsof alleen dat er is wat wij als mensen zien en kunnen bewijzen. Dat is wat we noemen secularisatie of verwereldlijking. Daarbij hoef je dus nog helemaal niet te denken aan een heel goddeloos leven. Nee, je kunt al heel sterk zo geworden zijn zonder om in heel opvallende zonden te leven. We hebben bijna allemaal last van dit virus wat in onze samenleving zo sterk aanwezig is. Vaak zonder het zelf eigenlijk te merken. We vinden het vaak heel gewoon dat je bij allerlei zaken Christus niet ter sprake brengt want daar hoort Hij toch niet bij? Dat hoort toch bij het gewone leven.
Laat ik een voorbeeld noemen. We hebben een tijd achter de rug van grote droogte. Op sommige plekken in ons land is het nog heel droog. We hebben regen nodig. Nodig want anders kan veel op het land niet groeien. Hoe praten we daarover? Zeggen we tegen elkaar en anderen dat we de HERE vragen in onze gebeden dat Hij regen zal geven? Of komen we niet verder dan: het is wel erg droog hoor, we hebben wel wat regen nodig? Vinden we het eigenlijk niet overdreven om te zeggen: Ik hoop dat God ons gauw regen geeft want we hebben het zo nodig?
Hoe meer we een deel van ons leven eigenlijk buiten dat leven met Christus houden, vreet dat aan ons. Dan is dat een poort voor dit virus om door te vreten, om al meer eigenlijk zo te gaan denken en leven dat je je afvraagt of God er eigenlijk wel is. Dit is een van de machtigste wapens die de duivel in onze tijd en in dat deel van de wereld waar wij leven, gebruikt. Hij vindt het prachtig als dat besef dat de HERE er is, dat Christus Koning is al meer uitslijt. Als er zo langzaam maar zeker een bodem komt waarop de woorden van God eigenlijk geen aansluiting meer hebben.
Juist in zo’n wereld leert de Here Jezus ons bidden: Onze Vader Uw Koninkrijk kome. Dat niet alleen om Zijn Koninkrijk in de toekomst. Nee, ook al om Zijn Koninkrijk hier en nu. Om Zijn kerk, om ons samen geloven en leven als gelovigen hier en nu.
Weet je wat dan zo belangrijk is voor ons? Ook voor onze opvoeding en voor ons samen groeien als gemeente. Dat we echt naar de HERE kijken, echt over Hem spreken als de Koning! Dat gebed: Uw Koninkrijk komen betekent voor ons vandaag heel nadrukkelijk dat we erom bidden dat we zelf leren om over Christus als de grote Koning te spreken en te denken. Om zo ook met elkaar te spreken en ons samen te oefenen in een leven waarin we ook echt zien en echt leren voelen dat Christus de Koning is. Dat wij ook echt de werkelijkheid zien en niet kortzichtig vastkijken in wat we in de schepping zien en ontdekken.
Om elkaar zo te bewaren bij een leven met de enige God die leeft, de Vader van onze Here: Jezus Christus. Om zo ook samen kerk te zijn in deze wereld en in deze wereld een licht te zijn. Een licht dat steeds weer de mensen in de wereld verwijst naar die ene God die alles gemaakt heeft en die echt de enige God en daarom ook de enige Koning is die overal boven staat.
Om zo te leren die eerbiedige houding. Die houding waardoor je opkijkt naar God. We hebben het daar vanmorgen nog uitgebreid over gehad. Door zo naar Hem op te kijken dat je weet dat wat Hij zegt je de goede weg wijst. Dat je vanuit de liefde die Hij in Christus aan ons zondige mensen bewezen heeft Hem als Koning wilt volgen. Hem in liefde gehoorzaam wilt zijn. We belijden dat in onze Zondag zo: “Regeer ons zo door Uw Woord en Geest dat wij ons steeds meer aan U onderwerpen”.
Juist in het je onderwerpen, het gehoorzaam Christus willen volgen in alles ligt er de bewaring van de kerk. Kerk niet als groep waar wij ons het meest prettig voelen en waar het meest volgens onze gevoelens gesproken en gedaan wordt. Nee, kerk als het volk van God dat in alles gericht is op Hem, op Zijn Woord, op het gehoorzaam in liefde leven voor Hem. Als een volk dat juist daarom bij elkaar wil blijven en elkaar op dat spoor wil bewaren. Om samen bij Christus als je Redder van je eigen schuld en als Koning van je hele leven te willen horen.
Het belang daarvan zie je bijvoorbeeld in de brieven die Christus zelf laat schrijven aan de 7 gemeenten in Asia. Laten we eens kijken naar die eerste brief aan de gemeente van Efeze. De Here Jezus kijkt als de grote koning naar deze gemeente. Zo kijkt Hij vandaag ook naar ons als gemeente van Dronten-Noord. Hij is Koning. Wij vallen onder Zijn beoordeling. Zijn oordeel gaat boven elke eigen menselijke beoordeling.
Christus noemt dan verschillende positieve dingen op van deze gemeente. Die liggen vooral in het verleden. Dan moet je niet denken aan honderden jaren terug maar aan 10 of 20 jaar geleden. Hij noemt ook als positief dat ze als gemeente nog altijd negatief staan tegenover een goddeloos leven zoals de Nikolaiten dat in praktijk brengen. Een leven waarin je wel in Christus zou geloven maar waarin je net zo leeft als je omgeving. Je geloof in Christus zou genoeg zijn en al doe je dan met de wereld mee dat wordt je toch vergeven.
En toch is de Here Jezus niet positief over het leven van de gemeente van Efeze op dat moment. De liefde voor Hem waardoor ze werkelijk in alles volgens de wil van Koning Christus willen leven en spreken is weg. Die was er maar die is langzaam maar zeker verdwenen. Dat levende geloof waardoor Christus ons alles is, is bezig te sterven in Efeze. Daarop spreekt Koning Christus Zijn gemeente daar aan. De Here Jezus doet dat in diepe liefde en juist daarom klinkt er dreiging. Een dreiging in liefde. Deze week zei nog iemand tegen mij: Jezus sprak altijd met liefde en er was maar heel weinig dreiging die van Hem uitging. Als je daar eens over nadenkt en dat eens gaat nakijken in de Bijbel dan klopt dat toch niet. De Here Jezus sprak met liefde! Met een liefde zo groot als er bij niemand van ons is. Juist daarom was er ook niemand in de Bijbel die meer over de hel sprak dan de Here Jezus. Hij deed dat om te laten zien: laat je redden door Mij anders is er het uitzicht op de hel. Ook in deze brief laat Christus juist uit geweldige liefde voor Zijn gemeente een diepe waarschuwing horen. Als ze niet terugkeren naar de eerste liefde komt er het moment dat als oordeel van Christus Hij de kandelaar, de kerk wegneemt uit Efeze.
Dat zijn diepe woorden van liefde van onze Koning. Dan is het veelzeggend dat we na enkele honderden jaren geen kerk van Christus meer in Efeze vinden. Dat de kandelaar daar ook echt een tijd later verdwenen is. Ook als we nu in ons werelddeel en ons land de kerk zien krimpen, laten we ons dan in de diepe liefde van Christus gewaarschuwd weten. Zien we in die krimp niet een oordeel van God juist omdat we als nederlandse volk en als kerken vaak onze eigen gang zijn gegaan en Christus niet in ons hele leven als de Koning van ons hele leven erkennen?
En als we dan moeilijke dingen in eigen gemeente zien. In ernstige ziekte, moeilijke situaties in de gemeente. Waar je ziet hoe de zonde ook in ons midden zo duidelijk grip op ons wil krijgen. Moeilijke situaties waarbij we soms zelfs bij een open Bijbel niet willen spreken om ons samen onder Christus als onze Koning te stellen. Als je dat ziet in de gemeente zou daarin dan niet die liefdevolle waarschuwende stem van onze Koning en Verlosser Jezus Christus klinken?! Keer terug naar de eerste liefde, naar het samen alleen maar gehoorzaam willen Zijn aan Mijn Woord voor het hele leven. En houdt op om dat als beknellend te zien. Leef samen toch voluit voor Mij, laat het toch in alles in ons leven om Gods koninkrijk gaan: “Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden.” Matt 6:33.
Als er moeilijke dingen in ons midden gebeuren is het goed om samen en persoonlijk jezelf in de spiegel van Gods Woord te onderzoeken. Wil de HERE ons als onze Koning iets zeggen met wat er gebeurd is? Ben ik, zijn wij op een verkeerde weg? Jezelf onderzoeken in het licht van het Woord van onze Koning kan alleen maar goed zijn.
Here leer ons dat. Laat dat ons gebed zijn dat we Christus als onze Koning samen en persoonlijk willen volgen! Wij hebben dat gebed in onze omstandigheden zo nodig. Leer ons zo kerk, gemeente te zijn. Bewaar ons zo als Uw gemeente in deze wereld en leer ons zo een echt licht in deze wereld te zijn. Daarover nog enkele woorden in het tweede punt.
2. Vermeerder Uw kerk
Bidden om Gods Koninkrijk is ook bidden om mensen die die Koning Christus met hun leven de eer geven. Die leren om in hun ongelovig zijn, in hun heiden zijn zo gestoord te worden dat ze dat niet meer willen zijn. Een christen is een heiden die zo gestoord is door de enige God dat hij of zij niet meer zonder Christus kan en wil als zijn Verlosser en Koning. Je wilt niet meer leven voor deze wereld of voor jezelf. Je wilt leven voor God. Je wilt dat jouw leven altijd weer verwijst naar Christus die het licht van de wereld is. Je wilt juist dat uit jouw leven spreekt dat de Drieenige God alle eer ontvang. Hij is de enige God en Hij is in en in goed!
Het gaat bij de vermeerdering van de kerk er juist om dat het grote doel is dat Hij die alle eer als de grote God en Koning verdiend die ook krijgt. Die krijgt uit levens en harten die Hem liefhebben en Hem willen eren. Dat is de grote stimulans om je er ook voor in te zetten om mensen van Christus te vertellen en juist naar Zijn gemeente te willen brengen. Het grote doel dat in Rom 11 zo onder woorden wordt gebracht: “Alles is uit Hem ontstaan, alles is door hem geschapen, alles heeft in Hem zijn doel. Hem komt de eer toe tot in eeuwigheid.” Vs 36
Je hebt ook zo’n geweldige boodschap voor de mensen als je als gemeente gericht bent op het vertellen van het evangelie in deze wereld. Je mag de mensen er op wijzen dat Christus voor al de ellende die je in de wereld en in je eigen leven is de Oplossing is. Dat er een toegang is tot het Koninkrijk van God. Dat dat Koninkrijk eeuwig is. Dat wie bij Christus zijn of haar leven zoekt als zijn of haar Verlosser en Koning bij dat Koninkrijk hoort. Dat koninkrijk is niet van deze wereld maar komt in volle heerlijkheid als Jezus, die Zijn leven gegeven heeft voor de burgers van dat Koninkrijk, terugkomt op de wolken.
Jij wilt toch ook niets liever dan dat al meer mensen die weg gaan! Dan bidden en werken we er toch ook aan om mensen te willen trekken naar Christus kerk?!
Here Jezus laat uw koninkrijk toch snel in volle heerlijkheid komen. Mag het vandaag nog!
AMEN