Aborsie
ABORSIE IN DIE LIG VAN GOD SE WOORD
In ons samelewing word ook deur voorstanders van aborsie 'n sekere verband tussen die christelike geloof en afkeuring van aborsie gesien. Veral die calvinisme sou daarop groot invloed uitgeoefen het. Die calvinisme sou die mense in 'n tronk gebring het wat die lewe benoud gemaak het. 'n Voorbeeld van hierdie gedagte vind ons in die boek Griet skryf 'n sprokie. Hierdie boek is deur Marita van der Vyver geskryf. Hierdie boek was in 1993 regtig 'n blitsverkoper. Nog altyd is hierdie boek baie populêr en word dit as 'n wonderlike boek aangeprys. Met hierdie oordeel stem ek nie saam nie maar dit gaan nou daarom watter gedagtes in ons Afrikaanse samelewing leef.
In hierdie boek lees ons dat die hoofpersoon 4 keer swanger was sonder dat een keer 'n kind lewendig gebore is. Die eerste keer dat sy swanger was was sy 20. Wanneer sy daaraan terugdink lees ons: "Sy is nie spyt oor die aborsie nie, dink sy dikwels. Sy het nie aan die fetus gedink as 'n mens nie. Sy het dit nie eens 'n naam gegee nie. maar sy wonder, vandat sy die ander verloor het. Sy wonder of sy gestraf word omdat sy daardie een nie wou hˆ nie. En sy word kwaad vir haarself omdat sy nie haar Calvinistiese kettings kan losskud nie.
Here, sy was twintig jaar oud, wat kon sy doen? Die arme medepligtige was skaars 'n jaar ouer, die eerste man met wie sy ooit geslaap het, verbeel jou! 'n Bruingebrande,
blonde seun op 'n surfboard. Dit was 'n ramp wat haar skitterende studentejare, haar briljante loopbaan, haar hele blink toekoms sou bederf.
Sy het hom nooit eens gesˆ sy is swanger nie. Sy sien hom soms in die stad, 'n suksesvolle sakeman in 'n silwerblou BMW, getroud, met twee kinders, en wonder wat hy sou gedoen het as hy geweet het. Sy wonder hoeveel mans wˆreldwyd nooit sal weet dat hulle minaresse aborsies gehad het nie. ..... Daar is nie so iets soos 'n suksesvolle aborsie nie. Iets bly altyd in die slag." (bls 32)
Dis duidelik dat die moderne gedagte is dat 'n mens self bepaal wanneer 'n kind mag kom. Die lewe van die kind moet wyk wanneer dit volgens jou jou toekoms bederf. Dis die belangrikste al bly nog iets van die gevoel dat jy 'n mens laat doodmaak het, oor.
Wanneer ons vanuit die teologie, dit beteken vanuit die Bybel as God se onfeilbare Woord, na aborsie kyk is die eerste vraag of 'n mens self oor sy lewe en oor die lewe
van 'n ander mag beskik. Daarom wil ons nou eers antwoord op die vraag soek of die mens 'n selfbeskikkingsreg het.
Mens skepsel van God
Vir ons onderwerp is die eerste hoofstukke van die Bybel van groot belang. Ons lees daar hoe die HERE hemel en aarde gemaak het. Daar lees ons dat die HERE elke skepsel 'n eie plek in Sy skepping gegee het. Ons lees in hierdie hoofstukke ook met watter doel die HERE die skepping gemaak het. In die vervolg van God se Woord lees ons baie dinge wat daarby aansluit. Dit mag ons nie verbaas nie want die HERE spreek in die hele Bybel. Hy sal nooit verander nie. Hy werk altyd volgens die plan wat Hy vir Homself gestel het.
Die mens is met die aarde en alles wat ons op die aarde vind skepsel. Sonder God se inisiatief sou die mens nooit bestaan het nie en kan die mens nie leef nie.
Die hele skepping het dit aan God te danke dat die skepping bestaan. Alles het deur God se stem, deur Sy spreke ontstaan. In Genesis 1 lees ons steeds weer: En God het
gesê. Wat God sê ontstaan ook dadelik. Ons lees dit ook baie duidelik in Psalm 33: "Deur die Woord van die HERE is die hemele gemaak en deur die Gees van sy mond hulle hele leer. ...... Laat die hele aarde vir die HERE vrees; laat al die inwoners van die wereld vir Hom gedug wees; want Hy het gespreek, en dit was; Hy het gebied en dit staan." (vers 6,8,9)
Daarby het die Seun van God as die Woord ook 'n belangrike plek ingeneem. In Johannes 1, wat so duidelik aan Genesis 1 herinner, lees ons: "Alle dinge het deur die Woord ontstaan, en sonder Hom het nie een ding ontstaan wat ontstaan het nie." (Joh 1:3)
Alles het deur God ontstaan. Sonder God sou geen mens kan asem haal nie. Elke mens het sy lewe aan God te danke, is selfs vir elke asemteug van God afhanklik. Want wie gee vir hom die lewensasem? God. Dit maak die HERE ons baie duidelik by die skepping van die mens. Want wat gebeur dan? Uit stof maak die HERE die eerste mens. Uit lewelose stof. Die HERE maak 'n pop. 'n Pop is iets wat soos 'n mens lyk maar nie leef nie. As die HERE die mens uit stof gevorm het lees ons: "en die HERE God het in die mens se neus die asem van die lewe geblaas. So het dan die mens 'n lewende siel geword." (Gen 2:7)
Dit is baie duidelik dat die mens nie vir sy eie ontstaan gesorg het nie. Dat hy nie stadig maar seker homself so by die omstandighede aangepas het dat hy tot 'n mens geëvolueer het, homself tot 'n mens ontwikkel het nie. Die mens is 'n maaksel. Hy is vir sy ontstaan, sy bestaan en sy voortbestaan van God afhanklik. Ons lees oor die afhanklikheid van elke skepsel in Psalm 104: "Hulle almal wag op U, dat U hulle voedsel kan gee op die regte tyd. U gee dit aan hulle, hulle tel dit op; U maak u hand oop, hulle word versadig met die goeie. U verberg u aangesig, hulle word verskrik; U neem hulle asem weg, hulle sterwe en keer terug tot hul stof. U stuur u Gees uit, hulle word geskape; en U maak die gelaat van die aarde nuut." (vers 27-30)
Uit dit alles is meer as duidelik dat die Skepper, dat die HERE bo Sy skepsels, ook bo Sy hoogste skepsel, die mens, staan. Die mens is as skepsel volledig van God afhanklik. Die mens kan nie vir homself sorg nie. Hy kan nie oor sy eie lewe beskik nie. Tog is hiermee nog nie alles gesˆ nie. Dit sou so kon wees dat die HERE die mens na die skepping die reg gegee het om self oor sy eie lewe te besluit. Om te sien of dit so is moet ons let op wat dit beteken dat God die mens na sy beeld geskep het.
Die mens na God se beeld gemaak
Alles wat ons op aarde sien is deur God geskep. Nogtans is elke skepsel nie gelyk nie. Daar is 'n belangrike verskil tussen die mens en al die ander skepsels. 'n Verskil wat aantoon dat die mens die hoogste skepsel is. Die HERE het die mens as die hoogste skepsel gemaak want net die mens is na God se beeld gemaak. Daarvan lees ons in Genesis 1:26,27: "En God het gesê: Laat Ons mense maak na ons beeld, na ons gelykenis, en laat hulle heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en die vee en oor al die diere wat op die aarde kruip. En God het die mens geskep na sy beeld; na die beeld van God het Hy hom geskep; man en vrou het Hy hulle geskep."
Ons sien ook dat die beeld van God beteken dat die mens bo die ander skepsels op aarde staan. Die mens moet oor hulle regeer. In Psalm 8 word dit ook duidelik dat die mens 'n baie hoë posisie in God se skepping ontvang het. Daar lees ons oor die skepping en van die mens word dan in hierdie Psalm geskryf : "wat is die mens dat U aan hom dink, en die mensekind dat U hom besoek? U het hom 'n weinig minder gemaak as 'n goddelike wese en hom met eer en heerlikheid gekroon. U laat hom heers oor die werke van U hande, U het alles onder sy voete gestel." (vers 5-7)
Wat beteken dit dat die mens na God se beeld geskep is? Watter besondere taak ontvang die mens daarmee? As iemand na 'n ander se beeld en gelykenis gemaak is beteken dit dat jy die Maker in die maaksel kan herken. Dat jy Hom daarin moet kan herken. Die mens is God se verteenwoordiger op aarde en hy moet God se beeld op aarde toon. Dit is die mens se amp. Die HERE het die mens as Sy kind gemaak. Dit kan ons ook in die Nuwe Testament lees. In Lukas 3 lees ons die geslagsregister van die Here Jesus. Aan die einde daarvan lees ons: "die seun van Adam, die seun van God". (vers 38)
Die HERE het die mens as Sy kind so gemaak dat Hy altyd en oral die verteenwoordiger van sy Skepper en van sy Vader kon wees. Uit die manier waarop die mens op aarde sou optree was dit vir hom altyd moontlik om God te verteenwoordig. Die HERE het die mens so gemaak dat hy dit kan doen en het hom ook die opdrag gegee om dit te doen. Ons lees in Efesiërs 4 dat God die mens in ware geregtigheid en heiligheid geskep het. Dit wil sê dat die HERE die mens as sy kind so gemaak het dat hy in die goeie verhouding tot God staan. Dat alles tussen Vader en kind goed is. Dat Vader sy kind altyd alles sal gee wat hy nodig het om Sy beeld te vertoon.
Beeld van God wees is 'n opdrag
Kan jy die selfbeskikkingsreg van die mens verdedig deur jou op die mens as beeld van God beroep? Het die mens in die plek van God gekom? Nee!
Beeld van God wees het alles met gehoorsaamheid en liefde tot God te doen. Na die skepping het God Hom nie teruggetrek nie. Dit word ook baie duidelik in die vervolg van die geskiedenis. Wanneer die mens gesondig het, reageer die HERE daarop. Hy maak dit dan ook duidelik dat Hy Hom met die geskiedenis van die wˆreld sal bly bemoei. Hy maak duidelik dat as God se volk na Hom luister, hulle die seën mag
verwag en as hulle dit nie doen nie, hulle gestraf sal word. Die mens mag juis nooit God se plek inneem nie. Dit is hoogmoedswaansin. Dit het nou juis by die sondeval gebeur. Die HERE het duidelik gemaak dat Hy weet wat goed en kwaad is. Die mens moet steeds die goeie doen. Die mens wil nie aanvaar dat net die HERE weet wat goed is nie. Die mens wil self besluit oor wat goed en kwaad is. Dit het gebeur toe Eva en daarna Adam van die boom van kennis van goed en kwaad geëet het. Dan wil die mens God se plek inneem. Dit is nou juis die mens se sonde. Op hierdie manier verloor die mens dat hy beeld van God is.
Die mens verloor nie sy opdrag om beeld van God te wees nie. Die HERE spreek die mens ook na die sondeval op sy opdrag aan. Dit word o.a. In Genesis 9:6 en Jakobus 3:9 duidelik.
Genesis 9:6: "Hy wat die bloed van 'n mens vergiet, sy bloed sal deur die mens vergiet word; want God het die mens na Sy beeld gemaak."
Jakobus 3:9: "Met die tong loof ons God en die Vader, en daarmee vloek ons die mense wat na die gelykenis van God gemaak is."
Christus is die beeld van God
‘n Mens kan in en deur Christus weer God se beeld begin vertoon. Dat die beeld van God wees nie beteken dat 'n mens los van God oor sy lewe mag besluit nie word juis in Christus se lewe op aarde duidelik. Christus, wat die beeld van God is, wil nie sy eie wil volg nie. Hy wil juis leerling van Sy Vader in die hemel wees. So vertoon Hy, as die Verlosser juis die beeld van God. Dat die Here Jesus leerling wil wees lees ons steeds weer in die Bybel. Ek gee 2 voorbeelde:
a. Johannes 5:30: "Ek kan uit Myself niks doen nie. Soos Ek hoor, oordeel Ek; en My oordeel is regverdig, omdat Ek nie my wil soek nie, maar die wil van die Vader wat My gestuur het."
b. Johannes 8: 26,28: "Ek het baie dinge om van julle te sˆ en te oordeel; maar Hy wat My gestuur het, is waaragtig; en Ek, wat Ek van Hom gehoor het, dit spreek Ek tot die wˆreld. ..... En Jesus sˆ vir hulle: Wanneer julle die Seun van die mens verhoog het, dan sal julle weet dat dit Ek is; en uit Myself doen Ek niks nie; maar net wat my Vader My geleer het, dit spreek Ek."
Die mens as verbondskind
Die HERE het met die mens 'n verbond gesluit. Die manier waarop Hy met die mens omgaan is die manier van die verbond. Dit het die HERE al van die staanspoor af gedoen. Die HERE spreek die mens aan. Die Here kom tot die mens met Sy belofte en maak duidelik wat Hy van die mens verwag. Die HERE skep die mens en die mens mag as enigste skepsel kind van God wees. Die mens mag weet dat God as die Vader vir die mens wil sorg. Die HERE vra van die mens liefde wat ook gehoorsaamheid inhou.
Die mens is as kind van God geskep. Met sy kind het die HERE Sy verbond gesluit. Dat dit nie beteken dat die HERE die mens 'n totale en absolute vryheid gegee het nie sien ons o.a. in Genesis 2:16,17: "En die HERE God het aan die mens bevel gegee en gesê: Van al die bome van die tuin mag jy vry eet, maar van die boom van kennis van goed en kwaad, daarvan mag jy nie eet nie; want die dag as jy daarvan eet, sal jy sekerlik sterwe."
Die mens is as God se onderkoning geskep. Die koning wat altyd verantwoordelik teenoor God bly. Wat in liefde en gehoorsaamheid die kind van God is wat in God se Naam oor die aarde moet regeer en so God se beeld op hierdie aarde moet vertoon.
Die vryheid wat die mens binne die verbond gekry het is geen onbeperkte vryheid nie. Werklik vry is die mens as hy in 'n goeie verhouding met die HERE leef. As hy steeds weer vra: HERE wat is U wil? As jy Christus volg het jy na die sondeval weer 'n vrye mens geword. Dan is die hoogste wat jy kan bereik nie dat jy oor jouself beskik nie maar dat jy Jesus Christus in alles volg. Christus self sê: "As julle in my woord bly, is julle waarlik my dissipels. En julle sal die waarheid ken, en die waarheid sal julle vrymaak. ..... Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle dat elkeen wat die sonde doen, 'n dienskneg van die sonde is. En die dienskneg bly nie vir altyd in die huis nie; die seun bly vir altyd. As die Seun julle dan vrygemaak het, sal julle waarlik vry wees." (Joh 8: 31,32,34-36) 'n Mens leef as 'n verbondskind wanneer hy of sy die wil van Vader in die hemel doen. Dit is egte vryheid. Jy is vry as jy in liefde na Christus luister en Sy wil wil doen.
Gevolgtrekking
Wanneer ons oor die verhouding van die mens tot God praat kan ons nie sê dat ons oor ons eie lewe mag besluit nie. Ons bly in alles van die HERE afhanklik. Altyd bly dit die mens se plig om na God se wil te vra. Altyd bly dit ons plig om ons lewe in gehoorsaamheid en liefde tot God in te rig.
In bepaalde omstandighede sou dit moontlik wees om oor selfbeskikkingsreg te praat wanneer dit om jou verhouding tot ander mense gaan. Nogtans is dit beter om die woord verantwoordelikheid te gebruik. Want ook in ons verhouding tot ander mense word ons reg om oor ons eie of oor 'n ander se lewe te beskik deur God se wet begrens. Daarby moet ons ook altyd weer die tweede deel van die groot gebod in rekening bring: "Jy moet jou naaste liefhê soos jouself." (Mat 22:39)
Wanneer begin die lewe?
Wanneer ons op al hierdie dinge let, sien ons dat die HERE wil dat ons altyd weer die lewe van onsself en van die ander mense beskerm. Nou is die vraag wanneer hierdie
beskerming moet begin. Vanaf watter oomblik kan ons en moet ons van menslike lewe praat. Vanaf watter oomblik is iemand 'n mens? Is iemand 'n mens vanaf die oomblik dat hy of sy gebore word? Is iemand 'n mens vanaf die moment dat hy 20 weke in sy moeder se buik gegroei het? Of kan ons 'n ander oomblik noem waarop dit wat in die vrou se buik groei 'n mens word?
Wanneer ons na die HERE luister, wanneer ons na die Skepper luister is duidelik dat 'n mens vanaf die bevrugting 'n mens is. Wanneer na die gemeenskap 'n saadsel die eisel binnedring het 'n mens ontstaan. Dan het 'n mens begin groei. Dis Job wat in baie moeilike omstandighede juis daarop hom teenoor die HERE beroep. Ons lees dit in Job 10. Dan bely hy o.a: "Bedink tog dat U my soos klei gevorm het, en wil U my tot stof laat terugkeer? Het U my nie soos melk uitgegiet en my soos kaas laat dikword nie? Met vel en vlees het U my beklee, en met beendere en senings het U my deurvleg." (vers 8-10)
Jy moet mooi daarop let dat Job bely dat die HERE hom as melk uitgegiet het en soos kaas laat dikword het. Die uitgieting van die melk is die beeld van manlike saad, van die sperma wat die man verlaat en in die vrou inkom. Die kaas wat die HERE laat dikword het is die beeld dat die HERE daarvoor gesorg het dat die bevrugting plaasgevind het en daardeur 'n mens ontstaan het wat nou verder sal groei. Dit is die HERE wat dit gedoen het. Hy het so 'n mens laat onstaan. In Psalm 139 word oor hierdie werk van die HERE gejubel. Dat Hy dit is wat vir die wonder van die lewe gesorg het. Dat Dawid mag bely dat hy vanaf die bevrugting 'n mens was wat deur die HERE gemaak is en onder Sy beskerming gestaan het. Dawid is daaroor verruk. Hy skryf onder leiding van die Heilige Gees: "My gebeente was vir U nie verborge toe ek in die geheim gemaak is nie, kunstig geweef in die dieptes van die aarde. U oë het my ongevormde klomp gesien; en in u boek is hulle almal opgeskrywe; dae dat alles bepaal was, toe nog geeneen van hulle daar was nie. Hoe kosbaar is dan vir my u gedagtes, o God! Hoe geweldig is hulle volle som nie!" (vers 15-18)
Die menslike lewe ontstaan by die bevrugting en geen oomblik later nie. Dan leef 'n mens. 'n Hulpelose mens wat in besondere sin liefde en beskerming nodig het. Dit beteken ook dat ons nadat ons gemeenskap gehad het geen middele mag gebruik wat die eisel wat moontlik bevrug is nog laat afdryf. Dit beteken ook dat ons in geen geval 'n voorbehoedmiddel teen swangerskap gebruik wat hierdie werking het nie.
Dit is nodig dat die ongebore lewe deur die wet en die owerheid beskerm word. Dat aborsie verbied word behalwe wanneer die lewe van die moeder ernstige gevaar loop. Dit sou nie reg wees wanneer ek nou nie meer sou sê nie.
Dit gebeur dat in ons samelewing, veral onder ons swart landgenote dogters wat baie jonk is swanger raak. Dit gebeur dat landgenote wat baie arm is weer swanger raak en dit beteken dat nog 'n mond kos moet kry van die baie min inkomstes wat daar is. Juis die kerk van Christus in hierdie land sal naas die protes teen aborsie 'n toevlugsoord vir hulp en troos moet wees. Ons moet daarop gerig wees om vroue en tieners wat in moeilike omstandighede swanger is te help. Ons hulp mag dan nie by die grense van 'n sekere groep of kerk ophou nie. Laat ons deur die liefde van Christus vol liefde wees vir alle mense ook vir elke mens wat nog nie gebore is nie. Dan bewys ons liefde in die middel van ons lewe.
Dit sou goed wees wanneer vanuit hierdie simposium ook die hulpverlening aan vroue wat in moeilike omstandighede swanger word 'n hupstoot sou kry. Dat ons hulle regtig via 'n organisasie met raad en daad bystaan en so help dat die verleiding tot aborsie vir hulle minder word.
Bespreking indikasies
Ek het gesê dat vanuit die Bybel aborsie net toelaatbaar is wanneer die moeder se lewe ernstig gevaar loop. Dit sal goed wees om te sien hoekom dit gesê word en om te kyk na ander indikasie wat aangevoer word om aborsie toe te laat.
1. Mediese indikasie
Hieronder verstaan ek die indikasie waarby medies vasgestel is dat die kind 'n akute gevaar vir die lewe van moeder is of dit sal word wanneer hierdie kind verder sal groei. Ek besef dat dit selfs so is dat dit ook met die moontlikhede van mediese sorg in sekere gebiede en omstandighede te doen het. Wat in die een gebied lewensbedreigend is, is dit nog nie in 'n ander gebied, omdat in die een meer mediese moontlikhede is as in die ander.
Die vraag waarvoor ons nou staan is of ons tussen twee lewens mag kies en daarom een van hulle mag doodmaak. Is dit vir 'n mens geoorloof om die ongebore kind te dood om daardeur die ma se lewe te red? Wanneer ons oor hierdie vraag nadink moet ons mooi bedink dat ons ook 'n besluit neem wanneer ons niks doen nie. Dan het ons besluit om die ma te laat sterwe. Veral vanuit die Rooms-katolieke kerk word gesˆ dat ons nooit 'n ongebore kind mag doodmaak nie. Ook nie wanneer dit die moeder se dood sal beteken nie. Mense wat dit sˆ praat van die absolute eerbied vir die lewe.
Hoe aantreklik dit lyk om in die stryd teen aborsie oor die absolute eerbied vir die lewe te praat nogtans sal ons daarin ons krag nie moet soek nie. Die Bybel leer geen absolute eerbied vir die lewe nie.
1. Absolute eerbied moet ons nie vir die lewe wat geskep is hê nie maar vir die Skepper van die lewe. Vir God. Hy heers oor die lewe.
2. Die Skepper, die HERE het aan die mens die reg gegee om sekere vorme van lewe onder sekere omstandighede aan te tas. Hy mag plantaardiglewe vir voedsel gebruik. (Gen 1:29) Na die sondvloed staan die HERE die mens toe om dierlike lewe as voedsel te gebruik. (Gen 9:3) Die HERE staan die mens ook toe om in sekere gevalle die lewe van 'n ander mens aan te tas. Voorbeelde daarvan is Genesis 9:6 en Romeine 13:4.
Gen 9:6: "Hy wat die bloed van 'n mens vergiet, sy bloed sal deur die mens vergiet word; want God het die mens na sy beeld gemaak."
Rom 13:4 "Want die owerheid is 'n dienaar van God, jou ten goede. Maar as jy kwaad doen, vrees dan; want hy dra die swaard nie verniet nie, want hy is 'n dienaar van God, 'n wreker om die een wat kwaad doen, te straf."
Die beste vertaling wat ons van die sesde gebod kan gee wys ook daarop dat die HERE geen absolute eerbied vir die lewe van ons eis. Die beste vertaling is: "Jy mag nie wederregtelik doodmaak nie".
3. Ons lees in die Bybel ook dat 'n mens sy lewe in diens vir die HERE mag en somtyds self moet opoffer. 'n Voorbeeld van so'n opoffering sien ons by Simson. (Rigters 16:28 e.v.) Christus self sê: "Want elkeen wat sy lewe wil red, sal dit verloor; maar elkeen wat sy lewe om My ontwil verloor, sal dit vind." (Mat 16:25 sien ook Lukas 14:26)
Ons kan nie van absolute eerbied vir die lewe praat nie. Wanneer die lewe van twee mense gevaar loop mag ons kies. Dan sal in die gevalle waaroor ons vandag praat amper altyd vir die lewe van die ma gekies word omdat sy mense het waarvoor sy moet sorg. Dan sal ons sorgvuldig en verantwoordelik moet kies.
2. Eugenetiese indikasie
Hierdie indikasie word gebruik om aborsie te regverdig wanneer 'n gestremde kind verwag word. Ek sal die leed en probleme nie ontken wat die geboorte van 'n gestremde kind kan beteken nie. Nogtans moet ons bedink dat dit 'n mens is. Hoe sou ons houding wees wanneer 'n vader sou sê dat hy sy 6 jarige seuntjie dood sal maak omdat hy gestrem is? Dan sê ons tereg dat dit moord is, dat dit nie mag gebeur nie. Die ongebore kind wat gestrem is, is 'n mens wat ons beskerming verdien. Die HERE gee ons nie die reg om op grond van die kwaliteit van die lewe mense dood te maak nie. Ons het nie die reg om mense, dus ook die ongebore kind, dood te maak omdat volgens ons die kwaliteit van die lewe laag is.
Volgelinge van Jesus Christus het juis die taak om hulle oor elkeen wat swak is te ontferm. Om hulle liefde en sorg te bewys. Dit ook omdat elke mens met skuld en sonde gebore word. Wanneer 'n kind gestrem gebore word is dit die skuld van ons gesamentlike skuld en sonde. Ons het nie die reg om hierdie lewe te beëindig nie maar die taak om hierdie mens met liefde en sorg te versorg.
3. Sielkundige-maatskaplike indikasie
Wanneer van 'n sielkundige-sosiale indikasie praat, praat ons oor die welsyn van die moeder wat 'n ongebore kind dra. Ons moet die verskil tussen bestaan en welsyn raaksien. Dit kan sekerlik so wees dat die swangerskap 'n vrou in 'n moeilike posisie bring. Dit kan wees dat ook vir haar eie man hierdie swangerskap die bewys van owerspel is, dit kan wees dat die koms van 'n kind groot finansiële probleme veroorsaak, dit kan wees dat die sorg vir 'n kind die voortgang van studie of loopbaan ernstig versteur.
Die versteuring van ons welstand kan nooit 'n rede wees om 'n mens dood te maak nie. 'n Sielkundige-sosiole indikasie mag geen rede wees hoekom aborsie toegestaan word nie.
4. Juridiese-indikasie
Wat moet ons doen wanneer 'n vrou verkrag word en sy raak swanger? Is dit dan reg om aborsie te laat pleeg? Wanneer 'n vrou of dogter verkrag word is dit 'n vreeslike en onmenslike daad. Dit lê 'n swaar las op die slagoffer en sorg baie keer vir 'n trauma. Ons mag dit nooit vergeet nie. Ons moet ook steeds raaksien dat die verkragter sonder toestemming in die vrou ingedring het. Hy het sonder toestemming van die vrou sy saad in haar liggaam gebring. Juis daarom verdien die vrou wat slagoffer van verkragting geword het ons hulp, ons mededoë, ons hulp. Daarom is dit ook ons taak om so 'n dogter of vrou so gou as moontlik by 'n dokter te bring sodat sy die verkragter se saad uit haar skede kan laat spoel.
Wanneer na 'n rukkie nogtans duidelik word dat die slagoffer deur die verkragter bevrug is, wat moet dan gebeur? Moet ons dan sê dat sy die ongebore kind moet laat aborteer? Gevoelsmatig kan elke mens hierdie reaksie verstaan. Nogtans moet gesê word dat ons dan 'n belangrike ding vergeet. Eintlik sê ek dit nou nog verkeerd. Ons vergeet dan 'n belangrike persoon. Ons vergeet die mens wat in die vrou se moederskoot groei. Die ongebore mens was nie skuldig aan die verkragting nie. Wanneer die ongebore kind gedood word, het hy ook slagoffer geword. Die omstandighede vir die vrou of dogter wat verkrag is, is baie moeilik. Ons sal haar juis moet ondersteun, ook op die weg na die aanvaardig van die swangerskap en die kry van hierdie kind. Hierdie nuwe lewe mag tog ook ons beskerming ontvang?
Dis belangrik dat ons bly raaksien dat ons eerbied vir die lewe, ook vir die ongebore lewe moet hê, omdat God die lewe gee. Wanneer ons die lewe nie meer beskerm het ons 'n hoeksteen van die samelewing aangetas. Mag God Hom oor ons ontferm.