Preek over Richteren 7:15b-22

14-09-2016 07:58

 

ORDE VAN DIENST

 

Votum

Vrede/Zegengroet

Psalm  44:1,2

Lezing van Gods wet

Samenvatting Matt 22

Psalm 83:1,4,6

Gebed

Schriftlezing:  Jesaja 8:23-9:6

                         Johannes 13:1-20

Gezang 6

Tekst: Richteren 7:15b-22

Verkondiging van het evangelie

Psalm 33:6,7

Dankgebed

Collecte

Psalm 115:1,8

Zegen

 

 

Geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus, broeders en zusters, jongens en meisjes

 

Volgende week vieren we het avondmaal. Dan zitten we aan tafel als een stel slappelingen. Wee je gebeente als je daar naar toegaat en je denkt dat jij eigenlijk wel een heel goed mens bent en de rest van de gemeente maar eens een voorbeeld aan jou moet nemen. Dan wordt het tijd dat je jezelf eens bezint. Dan is echte bekering in je leven nodig.

Dan zitten we daar bij elkaar als een stel mensen die tekort en zonden in hun eigen leven heel goed kunnen aanwijzen. Wij zijn niet die sterke strijders die zelf voor de overwinning kunnen zorgen. We kunnen ook best aanwijzen dat we samen als gemeente ook onderling nog heel wat tekort schieten. Hoe kijken we vaak naar elkaar? Heeft de ander in onze ogen niet vaak heel wat verkeerd gedaan? Houden we onszelf meerdere keren niet op de been door juist op fouten en zonden van anderen te wijzen en dan komen wij er in eigen ogen nog niet zo slecht uit. Dan verdienen wij het wel om avondmaal te vieren. Wanneer je dat bij jezelf herkent moet je eens even ophouden naar anderen te kijken maar dan is het hoog tijd voor verandering, bekering in je eigen leven.

Al zijn we uit onszelf slappelingen en zondaars toch staat er volgende week de avondmaalstafel.  Juist voor slappelingen en zondaars. Niet voor wie zichzelf eigenlijk nogal goed vindt. De avondmaalstafel staat open voor slappelingen en zondaars die hun kracht, hun nieuwe leven niet bij zichzelf zoeken maar bij Christus. Bij Christus als hun Verlosser door wie ze weer bemoedigt willen worden.  Ze hebben het zo nodig om te voelen dat er zelfs voor hen vergeving is, dat ze ondanks zoveel tekort samen als gemeente verder kunnen omdat ze van het evangelie willen leven ondanks veel lek en gebrek. Omdat ze zichzelf willen verloochenen en voor elkaar en voor de naaste willen leven vanuit Gods liefde. Het avondmaal is geen manifestatie waarin wij laten zien dat wij zo’n goede sterke gemeente zijn. Nee, het laten zien dat arme zondaren, ook in hun leven met elkaar, het bij Christus zoeken. Ook in de omgang met elkaar en zo willen groeien in liefde voor de HERE en voor elkaar. Dan leer je samen verlangen naar het Avondmaal. Want wij hoeven daar niet onze kracht te laten zien. Wij gaan er samen heen om nieuwe liefde en kracht te ontvangen van Christus, door de Geest om juist samen voor Christus te kunnen  strijden ondanks de butsen en de deuken die we door onszelf en ook door elkaar hebben opgelopen. Samen vanuit Gods vergeving en liefde strijden voor Christus ook in dit nieuwe seizoen door de kracht van God. dat we het van de kracht van God moeten hebben komt in onze tekst zo bijzonder en duidelijk naar voren. We zien dat als ik jullie het evangelie vanuit onze tekst verkondig onder dit thema:

 

DE HERE VERSLAAT HET GEWELDIGE LEGER VAN DE MIDIANIETEN

 

1.   Met een heel klein leger

2.   Zonder strijd

 

1.  Met een heel klein leger

 

 Gideon en zijn knecht Pura hebben  midden in de nacht gehoord hoe een droom werd uitgelegd. De HERE liet zo in de angst duidelijk liet horen dat Hij de overwinning geeft. Hij heeft daar al voor gezorgd. Gideon hoorde hoe er al grote angst in het leger van de Midianieten en hun bondgenoten was gekomen.

Dan gaat Gideon in de nacht terug naar de 300 soldaten. Hij brengt aan hen het evangelie, de goede boodschap: “Staat op, want de HERE heeft de legerplaats van Midian in uw macht gegeven.”

Gideon zegt met andere woorden: We kunnen gaan want de strijd is al gestreden. Wij kunnen zonder angst gaan want de HERE zal laten zien aan ons dat Hij de overwinning gegeven heeft.

Het lijkt zo ongelooflijk!  300 mannen eigenlijk zonder een echt wapen en zij zouden de overwinning kunnen uitroepen.

Gesterkt door de HERE gaat ze op pad. Ik zeg het nog eens zonder een echt wapen. Terwijl er daar achter de berg 137.000 soldaten zijn die wel bewapend zijn. Gekkenwerk toch? Daar gaan ze. Gideon geeft de laatste instructies.  Hij verdeelt de driehonderd soldaten in drie groepen van 100.  Al de soldaten hebben een ramshoorn, een kruik en een fakkel bij zich. Die brandende fakkels moeten ze eerst nog in de kruik doen.  Want ze moeten naar dat andere leger ongezien toelopen. Dat lukt niet als de fakkels heel duidelijk hun komst aankondigen.

Ze moeten in drie groepen naar de buitenkant van het grote leger heel voorzichtig lopen. Ze moeten ongezien in drie groepen zich zo verdelen dat ze om het leger heen staan. Het moet er op lijken dat van drie kanten er een geweldig leger de Midianieten en hun bondgenoten aanvalt. Gideon maakt duidelijk dat hij als de leider het voorbeeld zal geven. Wanneer hij aangeeft door met zijn groep op de ramshoorns te blazen moeten de anderen het ook onmiddellijk gaan doen. Dan is het ook de tijd om de kruiken in een keer stuk te slaan zodat er in de stille nacht een geweldig geluid te horen is. Dan is het ook de tijd om de fakkels om hoog te houden. Er mee te zwaaien waardoor er in de nacht ineens om het hele leger veel licht schijnt alsof een geweldig leger het slapende en daarom onmachtige leger van Midian aanvalt.  Zo moet het gaan.

Je ziet hier Gideon die echt de leiding neemt en ook duidelijk maakt dat deze strijd alleen gewonnen wordt, dat de overwinning die er al is ook hun in de schoot geworpen wordt als ze Gideon volgen. Zijn voorbeeld volgen. Daarin laat de Geest ons zien dat Gideon als richter een voorbeeld van Christus is. Gideon heeft zelf de overwinning niet behaald. Het is Gods overwinning. Het is jezus Christus die meer is dan Gideon. Hij is het die als de Zoon van God zelf de beslissende overwinning op de duivel, de dood en de zonden behaald heeft. Hoe groot was zijn leger om dat te doen? Had Hij driehonderd medestrijders die hem hielpen? Nee, niet een helper! Zijn leger bestond hem alleen! De Here Jezus wist dat voor de beslissende overwinning die Hij moest behalen het nodig was dat niemand Hem meer zou helpen.  Wanneer de Here Jezus het laatste pascha viert en het avondmaal instelt, zegt Hij o.a. dit: “U zult allen aanstoot aan Mij nemen, want er staat geschreven: ik zal de herder slaan en de schapen zullen verstrooid worden.” Mark 14:27.

De Here Jezus staat er alleen voor dat blijkt al als Hij in Getsemane strijd en bidt en de discipelen niet wakker met Hem kunnen blijven.  Uiteindelijk moet de Here Jezus het helemaal alleen doen. Zonder enige steun. Zelfs in de drie uren duisternis aan het kruis zonder de steun van Vader in de hemel. Helemaal alleen. Wat erg, wat zwaar. Dat voor slappelingen en zondaars. Wie zou dat doen? De HERE! Jezus Christus! Onze Verlosser moest daarom God zijn om dit te doen. Hij is alleen meer dan alle machten en legers in de schepping. Hij is meer dan de grootste macht van de Boze. Hij stijdt en overwint. Hij kan het uitroepen: het is volbracht! De overwinning is behaald! Op Golgotha.

Christus vraagt nu van ons dat we Hem als onze aanvoerder volgen. Dat we Zijn Woord en Zijn voorbeeld boven alles stellen. Als het nodig is Hem volgen zonder vragen want wat Hij zegt dat is goed. De Bijbel staat vol van het volgen, het voorbeeld van Christus volgen. Wanneer hoor je bij het leger van de overwinnaars? Ik noem een van de vele voorbeelden. Het is het voorbeeld vna Johannes 13. Waarin Christus zelf heel duidelijk er op wijst dat wie hem als Verlosser van eigen zonden kennen hem dan ook volgen in Zijn voorbeeld. De Here Jezus is het die de voeten van Zijn leerlingen wast. Van zondaren, van zwakkelingen terwijl Hijzelf zondeloos is, terwijl Hij de Zoon van God is! Laat dat eens tot je doordringen. Het leger van Christus wil juist daarin, ook onderling Christus volgen zoals Hij ons daartoe oproept. Christus leed daarbij zoveel onrecht en toch wilde Hij zich onder Gods toorn daartegen laten doden. Wat een voorbeeld!  Luister maar: “Toen Hij dan hun voeten gewassen had en zijn klederen aangedaan en weder plaats genomen had, zeide Hij tot hen: Begrijpt gij wat Ik u gedaan heb? Gij noemt Mij Meester en Here, en gij zegt dat terecht, want Ik ben het.  Indien nu Ik, uw Here en Meester, u de voeten gewassen heb, behoort ook gij elkander de voeten te wassen;  want Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat ook gij doet, gelijk Ik u gedaan heb.  Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, een slaaf staat niet boven zijn heer, noch een gezant boven zijn zender.  Indien gij dit weet, zalig zijt gij, als gij het doet.” vs 12-17   

We gaan terug naar Gideon.  Gideon komt met zijn 100 man bij het leger van de Midianieten. We lezen dan dat het is op de tijd van middelste nachtwake. De nacht was voor de bewaking, voor het wachtlopen in drie gedeelten verdeeld. De aflossing van de wacht tussen de eerste en de tweede groep was er net geweest. Dat betekent dat het iets na 12 uur in de nacht is. De HERE zorgt er voor dat ze ongehoord en ongezien bij het legerkamp kunnen komen.

Dan komen de driehonderd onder Gideon’s  leiding in actie. Dan roepen ze vol overtuiging en zo hard mogelijk: ‘Het zwaard van de HERE en van Gideon”. Er klinkt onafgebroken het geluid van al die ramshoorns!  Dan is er dat geweldige gekletter van de driehonderd kruiken die stukgeslagen worden. Overal zien de soldaten die wakker geschrokken zijn vuur. Verschrikkelijk! Wat een aanval. Dan horen ze de woorden: “Het zwaard van de HERE en van Gideon.” Bedenk dan broeders en zusters, jongelui dat die 300 geen zwaard in hun hand hadden!  Het zwaard van de HERE kan zonder ons zwaard! Zonder onze wapens. De overwinning is van de HERE! Dat zien we heel duidelijk in het tweede punt.

 

2.    Zonder strijd

 

Een oorverdovend lawaai is er ineens in de nacht. De al bange soldaten schrikken wakker. Een en al paniek. Ze weten niet hoe snel ze uit hun tenten moeten komen en zien dat ze weg komen. Ze gaan als een verslagen leger op de loop. Dan moet je er eens op letten wat we dan lezen van Gideon en zijn 300 in vers 21: “Daarbij bleven ze staan ieder op hun plaats, rondom de legerplaats”.

De 300 blijven staan. Ze doen niets anders dan op de ramshoorns blazen en met de fakkels zwaaien. Ze roepen de overwinning uit. Ze zien hoe de HERE werkt! Hoe Hij aan hen de overwinning laat zien!

Ze juichen en het hele leger van de vijand gaat op de vlucht. De HERE zorgt er voor dat ze zo in paniek raken, zo angstig zijn dat ze in het donker weg willen komen. Dat ze in het donker denken door al dat licht, al die ramshoorns die klinken dat  er geen ontkomen aan is. In het donker denken ze overal vijanden te zien en ze steken elkaar dood. Moet je dat eens voorstellen die duizenden mensen die een uitweg zoeken en hun zwaarden gebruiken om zelf maar weg te komen. De HERE laat Zijn zwaard  door het zwaard van de vijand gaan om zo de overwinning te geven. De HERE gebruikt zelfs de vijand om Zijn volk te verlossen!

We zien dat later ook bij Christus. Daar is het zelfs zo dat Christus tegenstanders er alles aan doen om de Here Jezus uit de weg te ruimen. Ze denken er zo voor te zorgen dat zij de overwinning behalen. Dat Christus uitgeschakeld wordt. Zelfs zo dat de Here Jezus in Getsemane zegt nadat duidelijk is dat er geen andere weg tot verlossing, tot overwinning van de duivel en de zonde is dan het kruis. Als hij daar in Getsemane gevangengenomen wordt  zegt: “Maar dit is uw uur en de macht van de duisternis.” Luk 22 :53

De Here Jezus vraagt op weg naar het kruis niet om hemelse legers die Hem komen bevrijden. Het zwaard blijft in de schede. Jezus gaat alleen op weg naar het kruis. Hij laat zich aan het kruis spijkeren. Hij laat Gods woede tegen onze zonden over zich komen in alle zwaarte en hevigheid. Het lijkt alsof de duivel en de dood en al Gods tegenstanders de overwinning behalen. Dan houdt de Here Jezus uit liefde voor de Vader en Gods uitverkoren kinderen het helemaal alleen vol. Hij slaat met Zijn volkomen liefde en gehoorzaamheid aan God alle aanvallen van de duivel en de dood af. Hij roept het net voor Zijn dood uit: “Het is volbracht”. Duivel en dood hebben het nakijken. Ze zijn voor Gods volk voor altijd een kopje kleiner gemaakt. Dat wordt op de derde dag zo duidelijk. Dan staat Christus uit de dood op in heerlijkheid. Dan vluchten de wachten die gewapend zijn weg. Ze kunnen tegen de Zoon van God, tegen de enig levende God niet op!  Daarvoor heeft Christus geen zwaard nodig. De dood kan niet anders dan wijken van Christus. Christus laat de overwinning zien!

Die overwinning waarbij Gideon en die 300 soldaten betrokken waren, die ze voor hun ogen zagen, heeft veel indruk gemaakt. Deze overwinning bleef in het geheugen van Gods volk levend. Dat zie je als er op teruggegrepen wordt later. We lezen dat in Psalm 83 en in Jesaja 9. Wanneer het in Jesaja om de overwinning van Christus gaat die zal komen wordt die vergeleken met de overwinning die hier in Richteren 7 behaald is. Luister maar: “Want het juk dat het drukte, en de stang op zijn schouder, de roede van zijn drijver, hebt u verbroken als op Midjansdag. Want elke schoen die dreunend stampt, en elke mantel, in bloed gewenteld, zal verbrand worden, een prooi van het vuur. Want een kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder”. Vs 3-5

Het was een geweldige overwinning waarbij een leger zonder wapens kon zien hoe de HERE helemaal alleen voor bevrijding en voor de overwinning zorgde.

En dan nu naar het Avondmaal van volgende week.  Wat laat de Here daar zien? Hij laat zien dat de Here Jezus helemaal alleen de straf gedragen heeft! Dat Hij en niemand anders Zijn lichaam heeft laten verbreken. Met welk doel? “Tot een volkomen verzoening van al onze zonden”.  Hij en Hij alleen heeft Zijn bloed, Zijn leven onder Gods toorn tegen jouw en mijn zonden uit zich laten lopen. Waarvoor; “tot een volkomen verzoening van al onze zonden.”  Wat een geweldige overwinning door Christus op de sterkste tegenstanders en tot redding van Gods volk. Tot verzoening van Gods kind met God. De overwinning niet voor mensen die uit zichzelf voor God willen leven. Niet voor mensen die eigenlijk altijd al wel het goede hebben gewild maar daarin  nog wat tekort schoten. Ook niet voor mensen die zich goed voelen maar nog wat aanvulling zoeken. Nee, en dat is het grootste wonder van het leven: voor zondaren, voor schuldigen, voor mensen die het echt op geen manier verdiend hebben.

De Here laat in het avondmaal zien hoe Christus de beslissende overwinning heeft behaald. Hij laat zien dat hij jou en mij roept. Om samen met Christus aan tafel te zitten en uit dankbaarheid voor die overwinning bij Hem je leven te zoeken. Je verlossing te zoeken en ook dat nieuwe leven waardoor je door de kracht van de Geest al meer als een overwinnaar wil gaan leven. De HERE laat in het avondmaal zien dat Hij die kracht, die liefde wil geven zo zeker als je het brood ziet en ook de beker. Hij roept ons om bij Hem te komen. Om in alle rust aan tafel te gaan zitten. Om te kijken en te proeven. Om de overwinning uit Zijn hand te ontvangen! Om te zien dat je op Zijn weg mag gaan en dat  Hij de Geest wil geven om vanuit die overwinning te leven. Wat hebben we de Geest van Christus dan nodig!  Want we gaan helemaal mis als we denken dat ons geloof zo goed is, dat wij het zelf wel kunnen. We hebben elke dag weer nodig om op het gebed Gods kracht te krijgen. Let maar eens op wat we lezen in Efeze 6 over de wapenrusting die we moeten aantrekken. Dat zijn wapens die we van God moeten krijgen. het zijn wapens die in de eerste plaats bedoeld zijn om ons te kunnen verdedigen tegen de aanvallen en de verleidingen die op deze wereld nog op ons afkomen. Luister maar: “Voorts, weest krachtig in de Here en in de sterkte zijner macht.  Doet de wapenrusting Gods aan, om te kunnen standhouden tegen de verleidingen des duivels;  want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten.  Neemt daarom de wapenrusting Gods, om weerstand te kunnen bieden in de boze dag en om, uw taak geheel vervuld hebbende, stand te houden.” vs 10-13   

Laten we zo onze kracht in Christus zoeken en zo door het leven gaan. Jong en oud. Zoek het niet in en bij jezelf maar in Christus. Dan laat Hij je door Zijn Geest delen in de overwinning. Dan is Hij het die je beschermt tegen de Boze. Wie dat niet doet staat onbeschermd en wordt door de duivel meegenomen naar de hel. Wie van zichzelf denkt dat hij het zelf wel kan zal vernederd worden maar wie zich klein weet en het zo bij de HERE zoekt zal verhoogd worden. Dan zie je de overwinning van Christus en mag je daar eeuwig in delen.

 

AMEN