Zondag 29 De viering van het avondmaal en ons sterven
Hieronder vind je een preek die ik gehouden heb toen ik predikant was van de Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) van Dronten-Noord. Aan de linkerkant vind je de oorspronkelijke liturgie. De gezangen komen uit het Gereformeerd kerkboek en uit het Liedboek (oud). De gebruikte Bijbelvertaling is de NBV. Aan de rechterkant vind je de liturgie genomen uit het Gereformeerd kerkboek met de 41 gezangen zoals die nu in de GKN gebruikt wordt.
Wanneer deze preek gelezen wordt graag even een mailtje naar mij zodat ik weet waar deze preek gelezen is. dsjrvisser@gmail.com
ORDE VAN DIENST
Votum Votum
Vrede/Zegengroet Vrede/Zegengroet
Psalm 34:4,8 (Schakel) Psalm 34:4,8
Gebed voor de opening van het Woord Gebed voor de opening van het Woord
Schriftlezing: 1 Korinthe 10:1-13 Schriftlezing: 1 Korinthe 10:1-13
Lied 189 Gez 16
Schriftlezing: 1 Korinthe 11: 17-34 Schriftlezing: 1 Korinthe 11:17-34
Gez 179b Gezang 3 of 4
Tekst: Zondag 28,29 Tekst: Zondag 28,29
Verkondiging van het evangelie Verkondiging van het evangelie
Psalm 118:6,7 Psalm 118:6,7
Dankgebed Dankgebed
Collecte Collecte
Psalm 68:8,11 Psalm 68:8,11
Zegen Zegen
Gemeente van onze Here Jezus Christus, broeders en zusters, jongens en meisjes
Soms hoor of lees je iets dat je echt treft. Iets dat ook echt ontdekkend is. Je voelt en ziet dat het iets heel belangrijks raakt. Dat het iets openlegt dat in ons leven en in onze samenleving speelt. Dat was deze week toen ik het volgende las :
“De moderne mens leeft aanzienlijk langer, maar heeft het uitzicht op het eeuwige leven verloren. In absoluut opzicht is het levensperspectief eigenlijk alleen maar ingekrompen, de toegenomen levensverwachting ten spijt. Vroeger leefden we eeuwig, nu worden we slechts honderd. De zin van de oude dag ligt niet meer in de voorbereiding op het sterven, maar in de voltooiing van het leven.” (Frits de Lange De mythe van het voltooide leven. Over de oude dag van morgen. P.9)
Als je zoiets leest, zie je ineens weer dat we iets heel wezenlijks zijn kwijtgeraakt in onze tijd. Die ontwikkeling gaat ons als gelovigen en als kerk niet voorbij. De uitstraling van dit gevoel raakt ook ons. Heeft ook invloed op ons. Leven voor nu daar gaat het toch om. Dat je leeft voor de eeuwigheid en dat ons leven op aarde daarop een voorbereiding is, is dat bij jou nog echt levend? Of is dat toch iets dat maar heel weinig echt een rol in jouw leven speelt?
Denken wij nog echt na in ons leven over het ‘goede sterven’. Spreken we daar met elkaar over? Helpen we elkaar daarmee? In de 17e en 18e eeuw verschenen boeken waarin gesproken werd over Euthanasia. Als wij dat woord horen denken wij eraan hoe mensen op eigen verzoek een pil of injectie krijgen waardoor ze sterven. Wij gebruiken eigenlijk een mooi woord voor een slechte praktijk. Het woord euthanasia betekent letterlijk het ‘goede sterven’. Onder de titel euthanasia werden vroeger boeken geschreven om samen vanuit het leven met de HERE te spreken over een goede manier om te sterven. Om te sterven met uitzicht op Christus. Met het uitzicht op een goed leven in de eeuwigheid. Als je nadenkt over de betekenis van het Avondmaal heeft dat alles te maken met onze reis op weg naar de hemel, op weg naar het leven met Christus op de nieuwe hemel en aarde. We willen daarvan iets zien als ik jullie het evangelie onder het volgende thema verkondig:
DE VIERING VAN HET HEILIG AVONDMAAL EN ONS STERVEN
1. Gods kinderen leren zich op het sterven voor te bereiden
2. Gods kinderen ontvangen een geweldige troost
1. Wij leren ons op het sterven voor te bereiden
Een van de vaste dingen in de kerk is dat we het avondmaal vieren. Wie belijdenis van zijn geloof gedaan heeft, wordt uitgenodigd om van het brood te eten en uit de beker te drinken. Om dat samen als gemeente te doen. Dat is niet iets dat we zelf bedacht hebben. Het is Christus zelf die gezegd heeft dat we dat moeten doen. We belijden dat in antwoord 75 zo: “Christus heeft mij en alle gelovigen een bevel en daarbij ook een belofte gegeven.” Dat bevel lees je o.a. in 1 Korinthe 11: “Want wat ik heb ontvangen en aan u heb doorgegeven, gaat terug op de Heer zelf. In de nacht waarin de Heer Jezus werd uitgeleverd nam Hij een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood en zei: ‘Dit is Mijn lichaam voor jullie. Doe dit, telkens opnieuw, om Mij te gedenken.” Vs 23,24
Avondmaal vieren is dus iets dat moet. Christus wil dat wij steeds weer avondmaal vieren. Als de HERE ons een bevel geeft, moet je bedenken dat de HERE Herder van Zijn volk is. Dat Christus dat doet als de goede Herder. De HERE weet wat mensen in alle tijden nodig hebben, wat echt goed voor je is. Als Hij zegt dat we steeds weer avondmaal moeten vieren is dat ook echt goed voor ons.
Waarom hebben we het avondmaal o.a. nodig? Omdat we juist in onze breekbaarheid en zwakheid als gelovigen tekenen, zichtbare bewijzen nodig hebben. Let er dan op dat de HERE in Zijn wijsheid voor ons twee van die tekenen heeft gegeven: doop en avondmaal. Dat Zijn echt goddelijke tekenen. Dan moeten wij in onze menselijke wijsheid niet denken dat wij daar nog anderen tekenen bij moeten voegen. Als we letten op de tekenen die God ons gegeven heeft, hebben we daar genoeg aan. Dan hebben we ook zichtbare tekenen die ons zuiver laten zien wie God is, wie Christus is. Dan zien we zuiver wat het dienen en leven met de HERE is. Dan zie je ook wat je steeds weer voor ogen moet hebben tijdens je leven. Tijdens je leven als reis naar de eeuwigheid.
Wat is dan het belangrijkste in je leven? Eigenlijk is dat al een verkeerde vraag. Beter is het om te vragen: Wie is de belangrijkste in je leven? Wat is de grote schat van je leven? Denk maar terug aan de preek van ds Ensing vorige week.
Om dat steeds te zien heb je ook het avondmaal nodig. Kijk maar eens met mij naar vraag 75: “Hoe wordt u in het heilig avondmaal onderwezen en ervan verzekerd, dat u aan het enige offer van Christus, aan het kruis volbracht, en aan al Zijn schatten deel hebt?”
De heilige Geest laat zien op wie ons hart op weg, op reis steeds weer gericht moet zijn. Hij laat zien dat de reis van je leven alleen goed is als je Christus kent en met Hem leeft als je Verlosser die aan het kruis ook voor jou de straf en de boosheid van God moest dragen en wegdragen.
Dan is het avondmaal tijdens je levensreis echt iets heel bijzonders. Het zijn de momenten waarop de Zoon van God echt op heel bijzondere manier bij je is. Over die bijzondere aanwezigheid van Christus tijdens het avondmaal gaat het vooral in zondag 29. Die bijzondere aanwezigheid van onze Verlosser en Here hebben we nodig. Dat bijzondere moeten we ook niet proberen weg te poetsen. De roomse leer dat het brood en de wijn tijdens het avondmaal veranderen in het echte lichaam en bloed van de Here Jezus verwerpen we helemaal terecht. Maar het is ook niet zo dat het avondmaal niet meer is dan een terugdenken aan wat de Here Jezus aan het kruis voor de gelovigen, voor jou gedaan heeft. Het avondmaal is nog meer dan dat!
Kijk eens met mij mee naar het tweede deel van antwoord 79:
“maar vooral wil Hij ons door deze zichtbare tekenen en panden ervan verzekeren: ten eerste dat wij door de werking van de Heilige Geest even werkelijk deel krijgen aan zijn echte lichaam en bloed, als wij deze heilige tekenen met de lichamelijke mond tot zijn gedachtenis ontvangen.”
Jij en ik hebben nodig dat we heel echt met Christus verbonden zijn in ons leven. Dat is de enige goede voorbereiding op ons sterven. Dat is de enige goede voorbereiding voor het verschijnen voor God als we sterven of als de Here Jezus terugkomt. Wie in geloof eet van het brood, wie zijn of haar zonden met verdriet belijdt en van de wijn drinkt, wie in geloof zo het avondmaal meemaakt ook als je nog geen belijdenis gedaan hebt, mag weten: Ik heb deel aan het lichaam en bloed van de Here Jezus. Mijn leven, ikzelf ben met dat lichaam en bloed van de Here Jezus echt verbonden! Door de Heilige Geest hoor ik bij Hem die echt leeft. Door Zijn Geest is Hij heel bijzonder bij het avondmaal aanwezig. Ik hoor zo bij Hem dat Hij Zijn lichaam en bloed ook voor Mij aan het kruis heeft willen geven om het welverdiende oordeel van God over mijn leven weg te halen. Ik hoor zo bij Hem dat ik ook verbonden ben met Hem als de uit de dood opgestane Heer. Daarom mag ik weten dat ik met hem mag leven en dat de dood mij niet meer vast kan houden. Juist als ik eigen sterfelijkheid en eigen zonden zo duidelijk zie, wil ik zo graag naar het avondmaal. Wil ik zo graag bij mijn lieve Verlosser zijn. Ik moet het op mijn levensreis van Hem hebben.
Broeders en zusters je ziet hier ook hoe belangrijk het is dat we als hele gemeente bij de viering van het avondmaal aanwezig zijn. Ook onze kinderen. Ik hoor nog wel eens: de kinderen kunnen bij het avondmaal wel een keer thuis blijven want die hebben daar toch niet zoveel aan. Laten we onze kinderen leren hoe goed het is als ze er bij zijn. Laten we ze vertellen wat de HERE bij het avondmaal laat zien en dat dat ook voor hen is. Laten we bidden dat de Heilige Geest ook hun harten zo gevoelig maakt dat ze gaan zien hoe in het avondmaal Gods liefde heel bijzonder ook door hen gezien mag worden.
Wat is het dan belangrijk dat we bij de viering van het avondmaal niet uit gewoonte maar in echte liefde voor Christus komen. Dat er bij ons is de echte verbondenheid met Christus. Er is altijd het gevaar dat het avondmaal en het komen naar de kerkdiensten niet meer dan een gewoonte worden. Het hoort er bij maar ons hart en onze liefde voor de HERE is er niet meer. Over dat gevaar hebben we ook gelezen in 1 Korinthe 10. Het gaat er dan om dat alle Israelieten die met Mozes uit Egypte kwamen hetzelfde hebben meegemaakt. Ze hebben de HERE in Zijn bevrijdende, verlossende daden voor hen gezien. Zoals wij Christus de Verlosser zien in het avondmaal. Toch is er echte liefde, echte hartsverbondenheid met Christus nodig om ook echt gered, voor eeuwig verlost te sterven. Kijk maar eens in vers 3-6: “En ze aten allemaal hetzelfde geestelijke voedsel en dronken allemaal dezelfde geestelijke drank. Ze dronken uit de geestelijke rots die hen volgde – en die rots was Christus. Toch wees God de meesten van hen af, want hij liet hen bezwijken in de woestijn. Dit alles strekt ons tot voorbeeld: wij moeten niet uit zijn op het kwade, zoals zij.”
Het is zo belangrijk dat je elke keer weer bij de viering van het avondmaal ziet hoe nodig je de Here Jezus hebt! Juist dan komt er uit de viering van het avondmaal ook geloofsgroei in je leven. Geloofsgroei is niet dat je gaat zeggen: ik ben veel beter geworden, ik heb Christus daarom minder nodig in mijn leven. Nee, geloofsgroei is dat je de HERE al meer gaat kennen. Dat je al meer er over verwonderd bent dat de HERE jou wil vergeven, dat je Zijn geliefd kind door Christus bloed mag zijn. Je gaat al hoger opgeven van de HERE en gaat al meer zien hoe nodig je Christus elke dag van je leven hebt. Juist daarom wil je al meer gaan houden van die goede geboden van je hemelse Vader. Daarom wil je al meer het verzet daartegen in je leven bestrijden. Daarom ga je al meer beseffen hoe nodig je de Heilige Geest in je leven hebt.
Juist omdat je je hart al mee boven bij Christus, hebt wil je hier op aarde leven volgens Gods wil. Juist zo komt er de goede voorbereiding op het sterven. Heel je leven is als het goed is voorbereiding op dat beslissende moment in je bestaan. Dat hoeft je niet pessimistisch te maken. Het geeft je leven wel de goede ernst. Het leert je om te genieten van Gods liefde in Christus. Het leert je om een leven te leiden waarin je leven goed is en nog veel belangrijker voor altijd goed blijft. Dan is er in je leven juist de echte diepe blijdschap die zoveel meer is dan even genieten van de zondige bevrediging van eigen gevoelens terwijl je later voor eeuwig met een kater rondloopt. Dan heb je in je leven en krijg je elke keer bij het avondmaal weer een geweldige troost. We letten daarop in de tweede plaats.
2. We ontvangen een geweldige troost
Je viert avondmaal. Je doet dat in een wereld waar je de gebrokenheid door de zonden ziet. Je doet het in een wereld waarin je ziet hoe mensen echt kunnen worstelen met hun leven. Wat een ellende. Wat zie je ook bij mensen die ziek worden een afbraak en een achteruitgang.
In die wereld vier je avondmaal. In die wereld die ook jou zo ellendig kan raken eet je “het gekruisigde lichaam van Christus en drink je Zijn vergoten bloed”. Vraag 76
Als je dat doet kijk je als het goed is niet alleen terug. Dat je avondmaal viert, dat je dat met je hart op Christus en met Hem verbonden dat doet, betekent dat je ook vooruit kijkt. Dat je je bij het vieren van het avondmaal ook voorbereid op je sterven. Dat ligt ook in het begin van antwoord 76: “Dat wij met een gelovig hart heel het lijden en sterven van Christus aannemen en daardoor vergeving van zonden en een eeuwig leven verkrijgen.”
Het aannemen van Christus lijden voor jou in diepe liefde voor de HERE zorgt ervoor dat je rustig kunt sterven. Zorgt ervoor dat je door de poort van de dood niet in de hel komt, niet in de altijddurende ellende. Leven met Christus dat in het avondmaal weer versterkt wordt, zorgt ervoor dat ook voor jou die verschrikkelijke angel die er in de dood zit, weggenomen is.
Jongens en meisjes jullie weten wat een angel is he? Als er een bij of een wesp in de buurt is houden we daar niet van. We zijn bang dat we door ze gestoken worden. Als de angel in onze huis komt doet het zeer. Ook daarna voel je het nog een hele tijd. Soms is iemand zelfs zo allergisch dat het echt gevaarlijk is als je door een bij of wesp gestoken wordt.
Zo is het met de dood ook. Als je sterft zonder dat je met je hart aan Christus als je Redder verbonden bent, krijg je een bestaan waarin je het altijd zonder Gods liefde moet doen. Omdat er voor jou dan geen vergeving van je zonden is. Omdat je dan niet door het bloed van Christus in vrede aan God verbonden bent. Maar die verschrikkelijke angel van de dood die is voor je weggehaald als je je leven in Christus zoekt en Hem in je leven wilt volgen. Als je bij hem vergeving en nieuw leven zoekt.
Dan is juist het avondmaal ook zo’n rustplaats in je leven van waaruit je met rust en vrede naar de toekomst kunt kijken. Want dan is het eten van het brood en het drinken van de wijn ook de zekerheid: de HERE geeft mij uit genade het eeuwige leven! Christus deelt dat dan aan je uit. Heel persoonlijk en met tere liefde. Dan sta je door het wonder van de Geest in je leven in het eeuwige leven. Dan zie je bij het avondmaal hoe je deelt in de liefde van die eeuwige God. Dan mag je weten dat die liefde van God je door de dood zal dragen en bij Hem zal brengen in een heerlijk leven. Dan hoef je je wonden van het leven hier op aarde niet te likken. Nee, dan zijn die wonden weg, dan is de gebrokenheid weg, dan is het verdriet weg, dan zijn je zorgen weg, dan zijn je schuld en zonden voor altijd weg. Dan is de dood voor jou de poort geworden waardoor je de hemel binnengaat. Juist op weg naar dat heerlijke leven, juist om je echt goed voor te bereiden op de dag van je dood vieren we steeds weer avondmaal. We verkondigen dan de dood van Christus onze Here als het heerlijke medicijn tegen de eeuwige dood. We verkondigen dat totdat Christus terugkomt op de wolken. Zie 1 Kor 11:26
Hoe kun je goed sterven? Als je leven, je hele leven voorbereiding is op de dag dat het sterven komt. Dan kun je volop genieten van het leven op aarde. Als dat een genieten is voor de ogen van God als je Redder, Koning en Vader. Dan is leven op aarde voor jou leven met Christus. Leven volgens Zijn wil. Dan geniet je aan het avondmaal van de liefde van Christus die juist in Zijn bloed en kruisdood zo innig naar je toekomt. Als het leven op deze zondige aarde zo aan je trekt is het zo goed om van het brood aan de avondmaalstafel te eten, om te drinken uit die beker. Dan laat Christus persoonlijk je zien: Zo zeker is het eeuwige leven er. Zo zeker wil Ik het je geven. Als dan de dag van je sterven komt, is de dag van je dood ook verlossing, is het ook overgaan in het hemelse leven op weg naar de nieuwe aarde en hemel.
Als je daaraan denkt, als je door de heilige Geest geleidt zo op Christus blijft zien, weet je dat wat er ook voor moeilijks in je leven is of komt Christus die de dood zelfs overwonnen heeft, je erdoor heen helpt. Dat Hij het is die je dan door de dood heen brengt bij Vader thuis in de hemel. Altijd bij die hemelse Vader waar alle verdriet en zorgen verleden tijd geworden zijn. Door Christus bloed. Dan zie je juist bij de viering van het avondmaal hoe waar het is wat we lezen in 1 Kor 10:13: “ U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan.”
Dan weet je dat je als een bedevaartganger, als een pelgrim, als een vreemdeling op weg bent naar het vaderland. Het hemelse vaderland. Op weg naar dat vaderland geeft Vader in de hemel Zijn kinderen onderweg weer nieuwe moed en kracht. Leef zo met je God en Verlosser. Dan ben je op reis naar dat heerlijke vaderland. Op weg naar het nieuwe Jeruzalem. Dan heb je geen zicht op een leven van misschien 100 jaar maar op het eeuwig zalig leven.
AMEN