ORDE VAN DIENST
Votum
Vrede/Zegengroet
Psalm 92:1,2,3
Gebed om de opening van het Woord
Schriftlezing: Psalm 84
Marcus 2:23-28
Gezang 6
Tekst: Zondag 38
Verkondiging van het evangelie
Psalm 92:7,8
Geloofsbelijdenis
Psalm 122
Dankgebed
Collecte
Psalm 84:2,5
Zegen
Broeders en zusters, jongens en meisjes, gemeente van de Redder Jezus Christus
Wat is de zondag voor een dag? Een dag waar je blij mee bent? Of is het voor jou een saaie dag waar je eigenlijk elke keer weer tegenop ziet?
Er is altijd veel om de zondag te doen. Dat zie je al als je de kranten van de laatste weken leest. Dan gaat het in de politiek o.a. over koopzondagen. Je ziet al meer om je heen dat mensen de zondag zien als een gewone dag. Als een dag waarop je vaak wel vrij hebt. Maar op zo’n dag moet je toch juist overal terecht kunnen. Dat moet toch eigenlijk een dag zijn waarop ons allerlei vermaak aangeboden wordt. Dat er nog zo weinig te doen is op zondag is dan nog een overblijfsel van die oude christelijke wereld. Typisch iets van die gereformeerden dat je op die dag allerlei dingen niet mocht.
Jongelui dat is vaak ook waar jullie mee te maken krijgen. Als andere jongeren horen dat je gelooft en dat je gereformeerd bent, kan het zomaar gebeuren dat gezegd wordt: O hoor jij bij zo’n kerk waar je op zondag niets mag. Nou dat lijkt mij maar niks.
Zit ik er ver naast dat je je dan wat verlegen voelt? Dat je je eigenlijk een beetje schaamt tegenover die ander. je voelt je ook als volwassene ongemakkelijk als iemand zegt: Ja, zo ben ik ook nog opgevoed. Maar gelukkig heb ik me van al dat niet mogen en al dat moeten kunnen bevrijden. Ik doe op zondag nu gewoon wat ik leuk vind.
Ja, wat zeg je dan? Is er dan iets in je waardoor je zegt: Ik zou die zondag als rustdag en dag waarop ik de HERE op een bijzondere manier mag ontmoeten niet willen missen. Of vind je dat nu eigenlijk weer overdreven? Laten we samen kijken wat de Heilige Geest ons juist op dit punt leert.
Ik verkondig jullie het evangelie onder het volgende thema:
DE HERE GEEFT 1 DAG IN DE WEEK ALS RUSTDAG VOOR DE MENS (de punten komen niet apart terug als afzonderlijke gedeelten maar zijn door de hele preek verweven)
- Het is Gods geschenk
- Wij hebben het nodig
- Het is Gods geschenk
Als we het over de zondag als rustdag hebben, mogen we teruggaan naar het begin van onze menselijke geschiedenis. Naar de zevende dag dat het op aarde licht werd. Dat was de tweede dag van het bestaan van de mens op aarde. Toen was het de HERE zelf die een dag in elke week apart zette. Dat apart zetten is een deel van de betekenis dat de HERE die dag heilig verklaard heeft. We lezen in Gen 2:3: “En God zegende de zevende dag en heiligde die, omdat Hij daarop gerust heeft van al het werk, dat God scheppende tot stand had gebracht.” Het rusten van de HERE van heel Zijn scheppingswerk heeft dan ook betekenis voor de mens die het beeld van God is. Dat wordt ons heel concreet gezegd in het vierde gebod. Daar laat de HERE dan zien dat ons rusten op een dag in de week alles met Zijn rusten te maken heeft. Luister eens met dat in je achterhoofd naar het vierde gebod: “Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt; 9zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; 10maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult gij geen werk doen, gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch de vreemdeling die in uw steden woont. 11Want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende deHere de sabbatdag en heiligde die.” Ex 20: 8-11
Het rusten van God op die eerste zevende dag, op de eerste sabbat was geen doelloos luieren. Het was intens genieten en intens bezig zijn met wat de HERE zelf zeer goed gemaakt had. Hij geeft elke zevende dag dan aan de mensen om daarop te rusten. Om die rust te gebruiken om juist ook die dag te wijden aan de aandacht, aan het bezig zijn met de HERE. Om ons leven juist op die dag vol rust heel intens op de ontmoeting met Hem te richten. De HERE zelf heeft na Christus opstanding de eerste dag gemaakt tot de dag van de Here. Zo werd niet meer de zevende dag maar de eerste dag van de week die ene dag in elke week die in het bijzonder aan Hem gewijd was. De dag waarop we als mensen de rust krijgen van ons dagelijkse werk en dan alle tijd en rust hebben om ongestoord ons aan het luisteren en vereren van de Drie-enige God te wijden. Om echt onze rust in de HERE te vinden. Om als mensen ook rust te vinden in Christus omdat we Hem na de zondeval dagelijks nodig hebben als de Verlosser van onze zonden. Om juist bij Hem echte vrede met God te vinden.
Die ene rustdag in de week is echt een heel kostbaar geschenk dat de HERE ons gegeven heeft. In die zin is het ook echt een voorrecht dat je deze dag elke week weer van God die de Schepper is en elke dag blijft zorgen, krijgt. Een dag om echt de bevrijding door Christus van zonden en schuld te vieren door de HERE alle aandacht op die dag te geven. Een dag om echt je aandacht te richten op de HERE die jou een machtige weg door Zijn werk naar de toekomst wijst. Over de smalle weg door de Heilige Geest op weg naar het Nieuwe Jeruzalem waar het eeuwige genieten, het eeuwig zielsblij met de HERE zijn er in volle glorie is.
Het is echt een voorrecht dat er elke week zo’n dag voor jou en mij klaarstaat door de Schepper van hemel een aarde aan ons als mensen gegeven. Het is zo geweldig dat je op die dag samen met Gods volk in de kerk mag zijn. Dat is iets om zielsblij mee te zijn. Dan maakt het niet uit of in de samenleving belangrijk bent of niet, dan maakt het niet uit of je man of vrouw bent, volwassene of kind. Dan maakt het niet uit of je goed verdiend of net kan rondkomen. Dan maakt het niet uit of je gezond of ziek bent. Wat verlang je er dan naar om op die rustdag samen met Gods volk in de kerk te zijn. Dan leer je ook van de kerkdiensten op deze zondagen en alle zondagen die er in je leven nog komen te zeggen wat we in psalm 84 gelezen hebben:
“Hoe lieflijk zijn Uw woningen,
HEERE van de legermachten.
Mijn ziel verlangt, ja, bezwijkt zelfs van verlangen
naar de voorhoven van de HEERE;
mijn hart en mijn lichaam
roepen het uit tot de levende God.
Zelfs vindt de mus een huis
en de zwaluw haar nest,
waarin zij haar jongen legt:
bij Uw altaren,
HEERE van de legermachten,
mijn Koning en mijn God.
Welzalig zijn zij die in Uw huis wonen,
zij loven U voortdurend. .” Vs 2-5 HSV
Het is voor Gods kind heerlijk om in de kerkdiensten te zijn. Samen zo dicht bij de HERE. Dan is het geen vraag meer in je leven of je eigenlijk wel twee keer naar de kerk moet. Dan wil je het gewoon niet missen op de dag dat de HERE je er alle tijd voor gegeven heeft om naar hem te luisteren, met Zijn Woorden bezig te zijn. Om ook als je alles niet begrijpt samen de HERE de lof en de eer te mogen brengen. Dan worden de kerkdiensten stukjes hemel op aarde. Je mag op gehoorafstand van je Verlosser en je God zijn. Dat wil je dan ook als je met een diep dankbaar hart het avondmaal gevierd heb. Dan is je dankbaarheid dat je nooit op de HERE, nooit op Christus, nooit op het Woord dat de Geest gegeven heeft uitgekeken raakt. Altijd weer wil je de stem van je God en Verlosser horen ook als Hij je in liefde vermanend toespreekt.
Dominee, u stelt het nu allemaal wel heel mooi voor maar in mijn leven voel ik deze dingen echt niet zo. Ik heb altijd geen zin om naar de kerk te gaan. Als ik met mensen buiten de kerk praat, vind ik het moeilijk om er zo over te praten. Vind ik het moeilijk om leeftijdsgenoten zo antwoord te geven. Laten we ook heel eerlijk naar elkaar zijn dat we het leven met de Christus de ene keer veel dieper en dankbaarder beleven als de andere keer. De zonde en het trekken van de wereld aan je leven kan zoveel invloed op je leven hebben dat je als het ware een groot stuk verwondering over God en over het kind van Hem mogen zijn verliest. Wat is er dan nodig in je leven? Wat hebben we allemaal ook als het om de zondag gaat nodig?
We hebben nodig om te zien hoe geweldig groot het voorrecht, de genade is dat je God als je God en Verlosser mag kennen. Dat er echt niets beter en echt niets mooier en verlossender is dan Christus kennen en met Hem leven! Wat ben je er beroerd aan toe als je niet met Hem leeft, wat ben je er beroerd aan toe als je over Hem, en over het gehoorzaam aan Zijn stem naar de kerk gaan eigenlijk een beetje je schouders ophaalt. Wat is het een heerlijk bevel van onze God en koning in Hebr 10:24,25: “En laten wij op elkaar acht geven om elkaar aan te vuren tot liefde en goede werken. Wij moeten onze eigen bijeenkomst niet verzuimen, zoals sommigen dat gewoon zijn, maar elkaar aansporen, en dat des te meer, naarmate gij de dag ziet naderen.”
Dan gaan ook de verschillende elementen van de kerkdiensten die de HERE ons geeft voor ons spreken. Dan zie je ook dat de rust op de zondag niet als een doelloos luieren bedoeld is. Je leest in Zondag 38 veel werkwoorden. Laten we dit keer die werkwoorden eens langs gaan.
- Het eerste werkwoord is in stand houden. Het allereerste dat we hier belijden in verband met het vierde gebod is dat we “de dienst van het Woord en de scholen in stand houden.”
Let erop dat dit hier als eerste genoemd wordt. Het gaat erom dat je op de zondag echt het Woord van je God en Vader om. Om het luisteren naar hem, om het komen naar hem gaat het in de eerste plaats op de zondag. Dat is het allesbeheersende op de rustdag. De stem van je God en Verlosser. Daarom is het ook prioriteit in het leven van Gods volk dat je juist door het geven van geld ervoor zorgt dat die dienst van het Woord, dat die verkondiging van het evangelie door een dienaar van het Woord elke zondag kan plaatsvinden. Het is dan ook geweldig belangrijk dat er scholen zijn waar broeders opgeleid worden om juist dat Woord van Christus in volle rijkdom te kunnen verkondigen. Dan is het van levensbelang dat die opleiding gegeven wordt vanuit het Woord van God, de Bijbel als dat heerlijke en volledig betrouwbare Woord van God. Toch gaan deze woorden niet alleen over theologische opleidingen. Het gaat er ook om dat we onze eigen jeugd juist daar onderwijs willen laten volgen waar het leven vanuit het Woord van God als het Woord dat het over alles te zeggen heeft, onderwezen wordt. Waar onderwijs gegeven wordt vanuit de leer van Gods Woord. Je ziet hoe praktisch de belijdenis hier ook is als het om onze schoolkeuze gaat. Je kinderen wil je dan juist onderwijs laten geven op scholen waar de leer van Gods Woord boven alles staat. Dan kom je heel eenvoudig en duidelijk uit bij Deut 6 waar de HERE onze deze opdracht geeft: “Hoor, Israël: de Here is onze God; de Here is één! U zult de Here, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw kracht. Wat ik u heden gebied, zal in uw hart zijn, u zult het uw kinderen inprenten en daarover spreken, wanneer u in uw huis zit, wanneer u onderweg bent, wanneer u nederligt en wanneer u opstaat.” Deut 6:4-7
De viering van de zondag heeft ons voor alle dagen in de week veel te zeggen. Laat het Woord dat je op zondag hoort je leven van de verdere week steeds weer bepalen.
- Het volgende werkwoord is: trouw zal komen. We belijden in zondag 38 dat we trouw de kerkdiensten zullen bijwonen. Er kunnen kerkdiensten op andere dagen dan de zondag zijn.
Ook daar mag je verwacht worden maar zeker trouw op de zondag. Op de zondag waarop je alle tijd hebt. Daar verwacht de HERE je ook trouw, elke keer dus. Dan kom je tot Gods gemeente. Dan is het niet beslissend of de kerkdienst in een kerkgebouw, in een schuurtje of in op openlucht gehouden wordt. Het gaat niet om het gebouw maar om het samen met Gods gemeente komen bij de HERE. Als de omstandigheden dan zo zijn dat we ergens op een weiland samen komen is daar het huis van God. Is daar de HERE zelf in ons midden. Omdat we er samen komen in Zijn Naam.
Wat is het goed juist vanuit de ontmoeting van de HERE elke week weer de week te beginnen. Dan is de zondag niet een dag waarop dingen vooral niet mogen. Dan bedenken we voor de zondag niet allerlei kleine regeltjes. Zoals dat de farizeeën zeiden dat je zelfs geen graan mocht plukken als je langs het graan liep. Alsof je dan met oogsten, met werk bezig was. Dan hoef je je niet bezig te houden met de regel van de schriftgeleerden dat je een ei die een kip op de sabbat gelegd had niet moest eten. Nee, dan wil je het dagelijkse werk laten om te rusten en om echt vol aandacht te luisteren naar Gods stem. Dan zie je die geweldige rijkdom van de sabbat, van de zondag die de Here Jezus in Marcus 2 zo onder woorden brengt: “De sabbat is gemaakt om de mens, en niet de mens om de sabbat. Alzo is de Zoon des mensen heer ook over de sabbat.” Vs 27,28. wat is er dan heerlijker en beter dan op de zondag te luisteren naar het Woord van de Mensenzoon, naar het Woord van Christus die heer en meester over ons hele leven is.
- Zo komen we bij het volgende werkwoord: horen. We komen in de kerk om erbij te zijn. Om te luisteren en zo in liefde voor Christus van hem te leren!
Om dan ook echt met je hart erbij te zijn en echt leerling te willen zijn. Heilige Geest leer ons zo in de kerkdiensten te willen leren, leerlingen te willen zijn om in het kennen en leven met Christus te groeien.
- Dan wil je ook gebruiken. Namelijk de sacramenten. Doop en avondmaal. Dan wil je meemaken wat de HERE je in doop en avondmaal laat zien en steeds weer belooft.
Steeds weer laat de HERE je zien hoe zeker en echt Hij je belooft dat Hij je wil vergeven, dat Christus voor de gelovigen de straf gedragen heeft, hoe zeker het is dat wie zijn of haar leven aan Christus verliest op weg is naar het eeuwige feest zonder einde. Dat wil je dan meemaken en er aan meedoend.
- Nog een werkwoord: aanroepen. Als er gebeden en gezongen wordt, concentreer je je. Je wilt meebidden met de predikant die bidt. Die in de kerkdienst daarvoor ook een speciale taak heeft.
Zo hebben we het in onze kerkorde ook geregeld. Luister maar naar art 16: “De taak van de predikanten is trouw voor te gaan in de gebeden en in de bediening van het Woord en de sacramenten.” Dat is niet zomaar een eigen bedachte regel. Dat gaat terug op wat we als taak van de apostelen in Handelingen 6 lezen. De apostelen hebben teveel werk. Dan worden er diakenen aangesteld om een deel van hun werk over te nemen. We lezen dan in vers 3,4: “Aan hen zullen we deze taak opdragen, terwijl wij ons zullen wijden aan het gebed en de verkondiging van het Woord van God.”
Dicht bij de HERE zijn betekent dan ook er echt bij zijn als we bidden en ook als we zingen. Echt met alles wat in je is betrokken zijn bij de kerkdienst. Dat is echt betrokkenheid.
- Dan nog een werkwoord: barmhartigheid bewijzen. Bij de HERE in de kerkdienst zijn is ook in liefde voor de naaste er zijn.
Je wilt met een dankbaar hart geven. Ook geven voor mensen die het financieel moeilijk hebben. Je zit niet vast aan je geld omdat leven in liefde voor God en je naaste de rijkdom van je leven is. Daarom geef je graag in de kerkdienst voor de armen.
- Dan als laatste zie je dat je dan vanuit die ontmoeting met de HERE. Vanuit dat heerlijke werk van Christus als je Redder vanuit de kerkdiensten, vanuit de zondag echt voor de HERE wilt leven.
Vanuit het luisteren naar Gods stem bidt je dan de Geest dat Hij dat Woord in je leven wil laten werken. Je leven beheersen. Ook vanuit de liefde van God die je vandaag in het avondmaal gezien hebt. Dan wil je wat de HERE zonde noemt, wat Hij verkeerd noemt nalaten. Dan wil je niets liever dan dat de Geest in je werkt. Daar bidt je om! Dan gebeuren er machtige onvoorstelbare dingen vanuit de zondag steeds weer in je leven. Dat wil je niet meer voor jezelf leven maar voor Christus. Dan begint al zijn er tranen en verdriet in je leven nu al de echte rust in je leven. Nu nog vaak verstoord en aangevochten maar met de zekerheid dat het eens een groot feest een volmaakte sabbat zal zijn. Een grote rust en vrede met de HERE! Met Christus je Redder en Koning.
Dan wil ik geen zondag als rustdag meer missen. Dan wil ik geen kerkdienst als ontmoeting met mijn hemelse Vader missen. Want leven zonder die Vader is een grote onrust en ellende. Kom steeds weer tot Christus en vind bij hem rust.
AMEN