ORDE VAN DIENST
Votum
Vrede/Zegengroet
Psalm 113
Gebed voor de opening van het Woord
Schriftlezing: Leviticus 23:33-44
Efeze 2:11-22
Psalm 114
Tekst: Ezra 3:4-7
Verkondiging van het evangelie
Psalm 115:1,6
Geloofsbelijdenis
Psalm 116:1,2,8
Dankgebed
Psalm 117
Collecte
Psalm 118:1,10
Zegen
Geliefde gemeente van onze Here jezus Christus, broeders en zusters, jongens en meisjes
We gaan na een tijd weer verder met wat we lezen in het boek Ezra. Het is goed om even kort te zien wat er gebeurd is. De HERE heeft Zijn belofte waargemaakt. Hij had beloofd dat Gods volk na 70 jaar weer terug zou kunnen gaan naar het beloofde land Kanaän. Dat gebeurd doordat de HERE als de enig levende God die regeert er voor zorgt dat koning Kores een wet maakt waardoor de Israëlieten terug kunnen naar Kanaän om daar in Jeruzalem de tempel van de HERE te herbouwen.
Dan gaan ongeveer 50.000 mensen terug. Dat is maar een heel kleine minderheid van Gods volk. Een groot deel is zo verwereldlijkt dat ze opgaan in andere volken. Anderen gaan niet terug omdat ze het te goed hebben en niet de geloofsstap willen maken die de HERE van ze vraagt. Dan zijn er natuurlijk ook de ouden en de zieken die niet terug konden.
De 50.000 zijn in het beloofde land aangekomen. Ze hebben nu als eerste het altaar voor de HERE herbouwt. Verder is er nog niets. De tempel ligt nog in puin. Ze hebben tegenover de omgeving die vijandschap laat voelen het altaar herbouwt. Gods volk beseft dat ze het hier rond Jeruzalem niet zelf redden. Ze hebben de HERE zo nodig! Ze zoeken dan ook juist door het hart van het samen dienen van Hem Zijn zegen, Zijn bescherming. Dat hart is nu juist het offeren aan de HERE. Het hart van de eredienst wordt in Jeruzalem herstelt. Ze roepen in de offers de Naam van de HERE weer samen aan. Zoals Gods volk dat in de tijd van Enos begon te doen. Gen 4:26.
Het altaar staat maar hoe nu verder. Daarover gaan we het de komende tijd samen hebben. Ook tot onderwijs voor onszelf in het Nederland van 2017. Ik verkondig jullie vanuit Ezra 3:4-7 het evangelie van Jezus Christus onder het volgende thema:
DE DIENST VAN DE VERZOENING ROEPT OM DE BOUW VAN DE TEMPEL
1. Wie zich met God verzoent wil bij de HERE wonen
2. Wie zich met God verzoent wil meehelpen aan de bouw van Gods huis
1. Wie zich met God verzoent wil bij de HERE wonen
De offers worden gebracht. Dat is echt geweldig. Dat wat ze jaren en jaren niet hadden kunnen doen, kan nu weer. Het gebeurd ook. Want we lezen dat vanaf dat moment de dagelijkse offers weer gebracht worden. Dat betekent o.a. dat de dag begonnen wordt met een offer en ook aan het einde van de dag een offer door de priesters wordt gebracht. Elke ochtend en elke middag wordt door het offer gevraagd of God in een verzoende verhouding met het volk wil staan. Het volk spreekt dan uit dat ze zich aan de HERE willen wijden met hun leven. We lezen ook dat de vrijwillige offers nu weer gebracht kunnen worden. De offerdienst, de offers die wijzen op Christus als de Verlosser van schuld en zonden die komt, worden weer volop gebracht. Het volk brengt de offers waarin ze laten zien dat ze zich aan de HERE willen wijden en dankbaar zijn voor de verlossing uit Babel en dat ze nu weer in Gods land mogen leven. Het hart van het dienen van de HERE in de tijd van het Oude testament is weer terug.
Het bijzondere is dat het altaar weer in gebruik genomen wordt als de datum voor het Loofhuttenfeest is aangebroken. Dat betekent dat het hier gaat om de periode van 19-26 oktober 537. Dan is het volk zeker niet meer dan 6 maanden terug in Kanaän. Je kunt je voorstellen dat het voor de 50.000 die dan het land zijn binnengestroomd nog behelpen. Ze moeten een plaats hebben om te wonen, ze hebben eten nodig. Het was een tijd waarin ze op een bijzondere manier moesten leven in het vertrouwen dat de HERE voor ze zou zorgen. Een speciale tijd waarin je menselijk gezien zou zeggen dat de kans groot was dat ze zouden worden aangevallen door de inwoners van het land en dat de kans groot was dat ze honger zouden lijden en ze zouden sterven. Een tijd die in die zin doet denken aan de 40 jarige tocht van het volk Israël door de woestijn. Toen ze onder Gods leiding op weg waren uit de slavernij in Egypte naar de vrijheid in het beloofde land.
Juist nu het altaar er staat kunnen ze meteen het Loofhuttenfeest vieren. Ze doen dat ook. Dat is echt geweldig als je iets ziet van wat het Loofhuttenfeest betekende in die tijd. Het was ook een blij en uitbundig feest. Een feest waar de blijdschap en de dankbaarheid voorop stond. Laten we eens kijken naar een paar dingen die het Loofhuttenfeest betekende als het een feest van ruim een week dat de HERE aan Zijn volk gegeven had.
Er waren twee dingen die bij dit feest heel belangrijk waren.
a. Dat was dat het volk er aan terugdacht hoe de HERE ondanks al de ondankbaarheid en dwarsheid van het volk toch voor het volk bleef zorgen in de droge en onvruchtbare woestijn. De HERE liet zijn volk in tenten wonen. In hutten. De HERE woonde toen ook zelf onder Zijn volk in een tent, in een hut.
Als teken dat ze daaraan terugdachten bouwden de Israëlieten op het Loofhuttenfeest een hut van takken. Daarbij werd de lof op de HERE gezongen en werd in de vele offers de dank aan de HERE gebracht voor Zijn Goddelijke zorg voor Zijn volk.
We weten dat op het Loofhuttenfeest de Joden dan ook symbolische handelingen verrichten. Daarbij sluit de Here Jezus later ook aan. Die symbolische handelingen waren:
1. dat er water aan de voet van het altaar werd uitgegoten. Dat water wees er op dat de HERE zelfs in de woestijn altijd weer voor water dat nodig is om in leven te blijven gezorgd had. Het werd aan de voet van het altaar gegoten om te laten zien dat de HERE voor water en voor leven zorgt. Het is alleen aan Hem te danken.
2. dan was er nog het gebruik dat op de laatste dag van dit feest de mensen met fakkels naar Gods huisgingen. Overal was er licht. Het altaar en later de hele tempel stonden in het licht. Dit licht moest er aan herinneren dat de HERE in de wolk vol van vuur het volk in de woestijn leidde en beschermde. Niet de dood en de duisternis overwint maar de HERE die licht is en licht verspreidt. Die met Zijn licht ook veroordeelt en straft wie niet in Zijn licht wil leven. Wie Hem niet wil volgen.
Als je aan deze dingen denkt, zie je de geweldige rijkdom van het Loofhuttenfeest. Dat zie je nog meer nu wij dit feest niet meer vieren nu Christus als de Verlosser Zijn werk op aarde gedaan heeft. Het is namelijk heel opvallend dat de Here Jezus juist tijdens het Loofhuttenfeest bepaalde uitspraken doet.
“En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke! Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zeide Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden; want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was.” Joh 7:37-39
Je ziet hier hoe de Here Jezus de mensen herinnert aan wat er die dag gebeurd is. Er is water bij het brandofferaltaar gebracht om de HERE te danken dat Hij het leven geeft. Wie het echt verloste leven wil hebben, wie wil leven over de dood heen heeft Christus nodig. Bij Hem moet je zijn voor de vergeving en voor nieuw leven. Dat leven geeft Hij dan door de Geest die Hij je alleen kan geven!
Het Loofhuttenfeest is voorbij. De Here Jezus laat de dag erna in Jeruzalem weer van hem horen. We lezen daarover o.a. dit: “Jezus dan sprak opnieuw tot hen en zei: Ik ben het Licht der wereld; wie Mij volgt, zal beslist niet in de duisternis wandelen, maar zal het licht van het leven hebben.” Joh 8:12
De vorige avond was er een zee van licht geweest rond de tempel. Het is prachtig dat Gods huis zo in het licht is komen te staan. De Here Jezus laat zien dat als je wilt dat jouw leven echt licht is en licht verspreid. Als jij een leven wil waaruit het oordeel over jouw zonden weg is dan moet je bij Christus als het grote en beslissende licht zijn. Dan moet je Zijn woorden als het licht op je pad volgen en je eigen duisternis laten ontdekken en wegdoen door dat licht! Dan kom je uit de bekrompenheid en uitzichtloosheid van dit bestaan.
Het volk dat terug is in het beloofde land, viert het Loofhuttenfeest ook als het feest dat de HERE voor de oogst gezorgd heeft. Een feest vol van offers. Zeker wel 70 officiële offers van dieren in die 7 dagen. Het water dat aan de voet van het brandofferaltaar gebracht wordt liet zien dat het volk de HERE dankte voor het water dat nodig was om de oogst te geven. Het licht van de fakkels op de laatste dag van het feest liet zien dat de HERE gedankt werd voor het nodige zonlicht en warmte om de oogst te laten bloeien en tot rijpheid te brengen.
Het volk brengt offers, het volk viert in het eerste jaar dat ze terug zijn in het beloofde land feest. De HERE heeft op reis van Babel naar Kanaän en ook in het eerste halve jaar in Kanaän voor ze gezorgd. Zijn genade voor een volk dat het niet verdiend heeft is groot. Ze vieren feest in de HERE. Het is goed om ook hier op te letten. Het gaat bij het Loofhuttenfeest echt om een feest. Echt om vrolijk zijn. dat lees je ook in Leviticus 23 waar de HERE zegt: “Op de eerste dag zult u vruchten van sierlijke bomen nemen, takken van palmen en twijgen van loofbomen en van beekwilgen, en u zult vrolijk zijn voor het aangezicht van de Here, uw God, zeven dagen lang. U zult het als een feest des Heren vieren zeven dagen in het jaar, een altoosdurende inzetting voor uw geslachten; in de zevende maand zult u het vieren.”
Bij het leven met de HERE hoort eerbied en ontzag. Bij het leven met de HERE hoort belijdenis van je schuld met verdriet. Zonder die eerbied en dat verdriet hoor je niet bij Gods geredde volk! Maar dat is niet alles! Wie ziet hoe geweldig en hoe groot het wonder van de redding is die er door Jezus Christus is die leert ook feest te vieren. Die leert juist door Gods reddende werk vrolijk en blij te zijn. Juist ook als je vanochtend als gemeente avondmaal gevierd hebt. Er is alle reden om blij te zijn. Om die blijdschap en dankbaarheid ook te uiten in ons zingen, in ons leven. Gods volk mag door Christus werk een blij volk zijn! Zo mogen we ook bekend staan in de wereld. Niet omdat we oppervlakkig zijn maar juist omdat we de grootheid en diepte van Gods werk tot verlossing in eigen leven kennen. Dan kenmerkt ons leven zich door blijmoedige eerbied voor de HERE.
Wat komt er dan in ons leven? Dat het niet maar om onszelf gaat. De verzoening, de vergeving van je zonden zoals die in de offers ook naar voren kwam, vraagt dan om het samen aanbidden van de HERE. Je weet dat de HERE door Zijn volk vereerd wil worden. Hij heeft daarop alle recht. Zijn liefde die naar jou en anderen is gekomen is werkelijk een wonder van genade. Het altaar was in die tijd het hart van het dienen van de HERE. Dat hart vraagt ook om meer. Om vanuit de verzoening samen de HERE volgens Zijn wil samen te veren. Samen naar Hem te luisteren volgens Zijn Woord. Dat vroeg in die tijd om de herbouw van de tempel. Zodat de HERE weer onder Zijn volk zou wonen en alles gedaan kon worden zoals de HERE dat had voorgeschreven. Dat vraagt van ons vandaag niet om de herbouw van de tempel. Het vraagt wel van ons om samen echt gemeente van Christus te zijn. Om echt samen te willen bouwen, om echt samen t e willen komen, om thuis te zijn bij de HERE. Daar waar Zijn Woord klinkt. Om samen echt kerk te zijn aan daaraan te bouwen. We zien dat in onze tekst ook gebeuren. We letten daarop in het tweede punt.
2. Wie zich met God verzoent wil meehelpen aan de bouw van Gods huis
Het hart van de dienst aan de HERE is terug. Het offer staat weer op zijn plaats. De dienst van de verzoening is er weer zichtbaar. Je kunt het vergelijken met een kloppend hart. Dat hart hoort in een lichaam. Om juist vanuit dat hart alles aan te sturen. Om zo de motor te zijn voor een leven dat echt voluit geleefd wordt.
Dat vraagt in de tijd van onze tekst om de herbouw van de tempel. Om het werken aan het huis van God op aarde als duidelijke prioriteit. Om op de puinhopen van de oude tempel een nieuw huis van God op aarde, in Zijn land te bouwen. Dan zie je nu het altaar er is ook de bereidheid om daaraan te werken. De HERE heeft op reis gezorgd, de HERE heeft zelfs nu in het land waar ze nog maar een half jaar wonen voor eten, voor een oogst gezorgd. Wat een liefde en zorg van de hemelse Vader. Ze zien het hart van God en nu trekken ze hun portemonnee. Ze geven geld, ze geven van het eten dat het land heeft opgeleverd. Ze laten zien dat ze begrepen hebben dat het geld en de oogst van God is. Dat ze het in bruikleen hebben gekregen om in Zijn dienst te gebruiken. Tot Zijn eer. Daarom worden er steenhouwers en timmermannen aan het werk gezet. Ze gaan er aan werken dat er het beste hout voor de bouw van de tempel komt. Cederhout van de Libanon. Zoals Salomo ook daarvan het hout heeft laten komen bij de bouw van de eerste tempel. Het is heerlijk om te zien hoe vanuit de blijdschap van het geloof er nu gewerkt wordt, gebouwd aan Gods huis op aarde.
Deze dingen hebben ook ons vandaag veel te zeggen.
Wat is als het goed is het middelpunt, het hart van jouw leven? Christus die voor wie met Hem in liefde leeft Zijn leven aan het kruis gegeven heeft. Jouw leven is als het goed is op Christus gericht om bij Hem vergeving en leiding te krijgen. Als dat niet zo is dan is het zo nodig dat jij jouw leven, jouw hart met verdriet over een leven waarin Hij niet de belangrijkste is vergeving te vragen. Te vragen om een hart dat wel op Hem gericht is door de Heilige Geest.
Wie zijn of haar leven op Christus bouwt en zo tot God als zijn of haar Vader komt, leeft niet alleen met Christus. Dan heb je in het geloof broers en zussen gekregen. Om samen met hen de HERE als de Drie-enige God te dienen. Om echt samen volk van God te zijn. Om samen echt kerk te zijn. Om samen te luisteren naar Gods stem, om samen Hem te aanbidden. We spreken niet voor niets van de kerkdienst als van een eredienst. Om samen de HERE te eren. Hem de lof en de eer te brengen.
Dan wil jij samen met anderen bouwen op het fundament dat Christus heeft willen leggen. We hebben daarvan gelezen in Efeze 2: “En bij Zijn komst heeft Hij door het Evangelie vrede verkondigd aan u die veraf was, en aan hen die dichtbij waren. Want door Hem hebben wij beiden door één Geest de toegang tot de Vader. Zo bent u dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers van de heiligen en huisgenoten van God, gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus Zelf de hoeksteen is, en op Wie het hele gebouw, goed samengevoegd, verrijst tot een heilige tempel in de Heere; op Wie ook u mede gebouwd wordt tot een woning van God, in de Geest. “ vs 17-22 HSV
Bouwen op Christus en daarom samen bouwen op wat de apostelen onder leiding van Geest verteld hebben. Bouwen op Gods onfeilbare Woord is bouwen op Christus. Om samen als gemeente huis van God, tempel van de Here te zijn. Jij en ik hebben in de eerste plaats een mens te zijn waarin de Geest als tempel kan wonen. Waarin we Hem Zijn werk van heiliging in ons laten doen. Om vanuit die band aan Christus samen in liefde tot Christus gemeente te zijn. Waarbij we elkaar willen helpen om juist op het spoor van Christus te blijven. Daarvoor willen we ons dan met ons geld, met ons bezit, met de gaven die we van God gekregen hebben inzetten. Dan willen we echt bouwen en niet afbreken en niet ergens langs de kant zitten en daar onze kritische geluid laten horen zonder om echt je in te zetten. Gods liefde voor jou die geen haar beter bent dan de personen waarop jij kritiek hebt, wint het dan in je leven en maakt een ontevreden hart stil en dan wil je uit verwondering voor Gods genade voor jou er zijn voor de broers en zusters die de HERE je gegeven heeft. Dan willen we samen intensief luisteren naar Gods stem. Ons er echt door laten leiden. Niet zoiets als van het was een mooie preek maar toch trek ik me er niets van aan. Dat is duivelswerk. Dan saboteer je de bouw van Christus’ kerk. Wat is het heerlijk om te bouwen. Om in dienst van Christus samen te bouwen. Ook in onze tijd waar je om je heen zoveel afval en dwaalleer ziet. Wat hebben we samen in zo’n wereld een geweldige boodschap. Om die met veel enthousiasme en blijdschap aan de mensen te brengen. Om zo voor velen een schuilplaats te zijn om samen tegen al dat duivelse geweld de HERE te kunnen eren en loven. Om steeds weer voor je te zien Christus als de gekruisigde die ook voor jou, voor ons verzoening, vrede met God verdiend heeft om samen bij hem te wonen. Laten we vanuit de viering van het avondmaal bouwen! Uitreiken, samen groeien in geloof. Samen in liefde gemeente zijn doordat we staan op Christus als de hoeksteen. Hij heeft op het altaar van het kruis vrede met God verdiend voor Gods volk dat nederig vergeving vraagt en daarom jubelt over God en daarom heilig voor Hem wil leven.
Mijn broeder en zuster dat wil jij toch ook wel? Jij blijft toch niet hangen in een leven voor jezelf misschien wel met heel vrome woorden. Jij ziet toch wel vanuit de band met Christus Gods liefde die jou samen met de anderen leert bouwen, bouwen en nog eens bouwen. Dat is zo heerlijk want dan is het niet Gods oordeel dat je treft maar mag je ook voor jezelf weten wat we lezen in 1 Kor 15:58: “Daarom, mijn geliefde broeders (let op het meervoud RV), weest standvastig, onwankelbaar, te allen tijde overvloedig in het werk des Heren, wetende, dat uw arbeid niet vergeefs is in de Here.”
AMEN