Zondag 46
Votum
Vrede/Zegengroet
Psalm 117
Lezing van Gods wet
Schriftlezing: Lucas 11:5-12
Handelingen 22:12-16
Psalm 89: 7,11,17
Tekst: Zondag 46
Verkondiging van het evangelie
Psalm 68:8
Geloofsbelijdenis
Gezang 5:1,2,10
Dankgebed
Collecte
Psalm 103:5,9
Zegen
Broeders en zusters, jongens en meisjes, geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus
Je brengt een bezoek aan een militaire begraafplaats. Je ziet er heel veel graven. Eenvoudige graven. Duizenden soldaten die hun leven voor ons bijvoorbeeld in de Tweede Wereldoorlog gegeven hebben. Voor onze vrijheid. Je ziet op die kruizen die op het graf staan namen staan. Toch zijn er ook waarop je geen naam vindt. Daar ligt iemand die nooit met zekerheid geïdentificeerd is. Iemand die door de mensen niet meer herkend is.
Dan staat er op zo’n grafkruis: Known but to God. Mensen weten niet wie hier ligt. Dat weet God alleen. God kent de man of vrouw die er ligt.
Als je dat leest, ben je blij met de erkenning dat God erkend wordt als de enige die iedereen kent. Die jou en mij en ieder mens op deze aarde bij zijn of haar naam kent. Als je dat op die militaire begraafplaats leest, vraag je je ook af hoe God deze man of vrouw kent. Is de man of vrouw alleen bij God bekend als een mens die ooit op aarde geleefd heeft, maar nu niet bij de HERE is als Zijn geliefd kind. Of heeft dat kennen een veel heerlijker betekenis. Gaat het er hier om dat God die gestorvene kent als Zijn geliefd kind die bij zijn of haar dood door God als Vader vol liefde in de hemel werd ontvangen. Omdat hij of zij bij Christus het leven ook in die oorlogstijd gezocht heeft. Het gaat er ook bij het bidden van het Onze Vader om hoe we dat gebed bidden. Bidden we het met een hart dat zich aan de Here, aan Christus uitgeleverd heeft? Bidden we het met een hart dat niet voor zichzelf wil leven of willen we Gods hulp wel maar dan in een leven waarin het nog altijd in de eerste plaats om jou en jouw wereldse belang gaat? Bid je het onze Vader echt als kind van God of is het iets dat er nu eenmaal bij hoort? Belangrijk, levensbelangrijke vragen als we samen naar Zondag 46 gaan kijken.
Ik verkondig jullie het evangelie onder het thema:
BIDDEN IS KINDERWERK
1. Met kinderlijk vertrouwen
2. Met Christus verbonden
3. Met diepe eerbied
1. Met kinderlijk vertrouwen
De Here Jezus zelf heeft ons het Onze Vader geleerd. Het is geen gebed dat we zelf bedacht hebben. Nee, de Here Jezus zegt: Dit is een gebed dat jullie steeds weer moeten bidden. Een gebed dat goed is. Een gebed dat God in de hemel graag uit jullie mond hoort.
Je hoort wel eens iemand zeggen dat het niet goed is om dingen uit je hoofd te leren. Dat het niet goed is om vaste formuleringen te gebruiken. Dat zou er voor zorgen dat je hart er toch niet meer bij is, dan worden het alleen maar woorden. Het is goed om elkaar scherp te houden en te zeggen dat dit gevaar er altijd is bij iets dat je uit je hoofd kent. Toch kun je en mag je niet zeggen dat we dus niet uit ons hoofd moeten leren en geen vaste formuleringen moeten gebruiken. Het is God zelf die ons leert om dingen over Hem onze kinderen in te prenten. Het is de Here Jezus zelf die ons bijvoorbeeld het Onze Vader als een vast gebed leert. Als een dagelijks gebed. Dat moet ons leren om er met ons hart bij te zijn als we die woorden gebruiken. Om als een kind dat echt vol liefde voor God is deze woorden in onze mond te nemen. Uit het hoofd leren en kennen is niet verkeerd als ons hart daarin maar meekomt.
De Here Jezus leert ons om bij het begin van het volmaakte gebed te zeggen: “Onze Vader”. De Here Jezus laat zien dat het echte bidden kinderwerk is. Echt bidden is niet het werk van mensen die denken dat ze het zelf met een beetje hulp in het leven wel kunnen redden. Echt bidden is niet het werk van mensen die denken dat ze alleen in moeilijke omstandigheden wat troost en hulp nodig hebben en zich dan wel aardig op deze wereld redden. Bidden is het werk van mensen die als een kind echt op hun vader vertrouwen. Die weten ik krijg het niet voor elkaar maar mijn Vader die moet het voor mij doen en dan komt het echt goed. Bidden is niet het werk van mensen die nogal tevreden met zichzelf zijn. Die denken dat er heus wel wat foutjes in je leven zitten maar dat ze toch eigenlijk wel tevreden met zichzelf kunnen zijn en zich zo aan God kunnen presenteren. Nee, bidden is het werk van een kind dat elke dag beseft dat het vergeving nodig heeft, dat het nodig heeft om door het bloed van de Here Jezus gewassen te worden.
Het is de HERE zelf die ons in de positie als kind van Hem gezet heeft. Zo behandelt Hij ons als deel van Zijn volk op aarde. Ik kom er zo nog op terug hoe dat bij de schepping was. We belijden in het doopformulier dat al eeuwen in de gereformeerde kerken gebruikt wordt zo: “Wanneer wij gedoopt worden in de naam van de Vader, verklaart en verzegelt ons God de Vader, dat Hij met ons een eeuwig verbond van genade sluit. Hij neemt ons tot Zijn kinderen en erfgenamen aan en zal ons daarom van al het goede voor zien en al het kwade van ons weren of voor ons doen meewerken ten goede.”
God ziet jou als Zijn kind. Hij wil heel graag dat jij ook Zijn kind wil zijn. Dat jij je ook graag als kind van God gedraagt. Dat jij ook echt met ontzag en vertrouwen op Hem bij Hem in je gebed aanklopt. Vader ik red het zelf niet, ik heb u als de vergevende God, als de God die mij leidt nodig. Zonder U ga ik verloren en zie ik de weg niet meer. Ik ben maar een kind. Vader ik heb u zo nodig die mij door het leven draagt.
Wat doet zo’n kind dat door de Heilige Geest geleerd heeft om echt ontzag te hebben voor de HERE? Wat doet het kind dat geleerd heeft om zijn vertrouwen niet op zichzelf maar op de HERE, op Christus te stellen? Dat is een kind dat luistert naar wat Vader in de hemel je leert. Een voorbeeld van zo’n kind van God waaraan wij ons ook mogen spiegelen is bijvoorbeeld Ananias die de opdracht kreeg om naar Paulus toe te gaan in Damascus. Paulus die naar de stad was gekomen om de gemeente van Christus in de stad te verwoesten. Om christenen te vervolgen. Maar de Here Jezus heeft Paulus op weg naar Damascus vanuit de hemel zelf aangesproken. Paulus is daardoor blind geworden en zit nu in een huis in Damascus. Paulus is eenzaam en bidt. Dan krijgt de christen Ananias de opdracht om naar Paulus toe te gaan. Wat lezen we nu van deze Ananias? Dit: “En een zekere Ananias, een godvrezend man, die leefde volgens de wet en met een goed getuigenis van alle Joden die daar woonden.” Hand 22:12 HSV
Ananias is een Jood die de Here Jezus als Zijn Verlosser, als zijn God en Koning heeft aangenomen. Als de Redder die hij nodig heeft voor zijn schuld, voor de zonden die er in zijn leven ook nog komen. Juist omdat hij met Christus leeft is hij een man, een kind van God die er op let wat de wil van Zijn hemelse Vader is. Wat Zijn Vader in de hemel zegt dat is voor hem waar het om gaat. Ook als hij eigenlijk in zijn hart het anders wil doen, of als het anders voelt. Steeds weer zijn zijn ogen en hart als christen, als kind van God op de wil van God gericht. Hij wil godvrezend door het leven gaan. Dat is niet maar Oudtestamentisch! Dat hoort ook nu bij de kinderen van God die na Christus werk op aarde leven. Zij letten als het goed is juist, omdat ze door de vergevende liefde van Christus zo gegrepen zijn, er steeds weer op wat de wil van God is. Daarom willen ze juist de wet van God in hun leven laten spreken en die doen. Hoe staat het er met jou in je leven voor? Je hebt Gods belofte gekregen, de HERE wil jou als Zijn kind behandelen. Hij wil jou door de Geest maken tot iemand die echt met Christus leeft! Als je bij jezelf dan ziet dat er in je leven veel tegenstand tegen bestaat, dat je eigenlijk je eigen gang gaat. Wanner je bij jezelf ziet dat wat God zegt in je persoonlijke leven eigenlijk niet zoveel invloed heeft. Je weet het wel maar je doet toch eigenlijk wat jezelf wilt. Dan is het zo belangrijk dat je op knieën vraagt: HERE werk toch zo met u Geest in mij dat ik het bij dit leven niet uithoud. Ook als je duidelijke zonden in je leven ziet die je toch maar laat bestaan. Want die zonde voelt voor jezelf zo goed. Wat is het dan belangrijk dat je juist vanuit de liefde van God jou daarvan afkeert. Als je dat niet doet dan maak je je schuld alleen maar groter. Het kind van God wil de goede wil van zijn of haar Vader in de hemel doen. Daar bid je dan om. Je vraagt Vader in de hemel er dan ook om dat mensen ook in jouw leven zien dat je kind van God bent. Je wilt iemand uit een stuk zijn. Dat je juist betrouwbaar bent als kind van God. Dat zorgde ervoor dat Ananias bij al de Joden, ook bij de Joden die geen christen waren geworden een goede naam had. Dat hij in zijn omgeving als een betrouwbaar en gelovig man van wie het afstraalde bekend stond. Wat is het goed als dat ook in ons leven zo is of wordt. Wat is dat goed voor de mensen en vooral voor de eer van God.
Onder andere vanuit de doop spreekt ook Gods eis: Zo wil ik dat je als Mijn kind leeft! Wat is de HERE toch een geweldige God en Vader want Hij eist van ons niet het onmogelijke. Ik kan het in eigen kracht nooit en te nimmer. Maar de HERE laat het weten: Ik wil jou het geven, ik wil jou Mijn Geest geven die jou dan tot een ander mens maakt. Een mens dat ook zelf door Gods liefde bewogen kind van de hemelse Vader wil zijn en zo wil leven. Zo wil bidden. Kom zo tot de HERE als je God en Vader. Dan ben je met Christus verbonden. Dat zien we in de tweede plaats.
2. Met Christus verbonden
Ons bidden, niet alleen het bidden van het Onze Vader is gegrond op dat kinderlijke ontzag en vertrouwen op de HERE. Je hele leven als kind van God rust op de HERE. Zonder Hem, zonder Christus is het leven eruit. Je kunt echt alleen als kind van God zo heerlijk dicht bij God als je Vader zijn door Christus.
Kijk maar eens in dat tweede deel van antwoord 120: “God is immers door Christus onze Vader geworden en Hij zal ons nog veel minder onthouden wat wij met waar geloof van hem vragen, dan onze vaders ons aardse dingen weigeren.”
Hoe zit dat nu? Waren mensen dan voor de komst van de Here Jezus geen kinderen van God? Wat waren ze dan?
We moeten even samen terug naar het begin van de menselijke geschiedenis. Het is de Here God die als de Schepper van alle dingen op de zesde scheppingsdag de mens maakt. De eerste twee mensen: Adam en Eva. De twee mensen waaruit de hele mensheid ontstaan is. Deze twee mensen waren ook echt als kinderen gemaakt. Dat is ook het bijzondere van de mens als schepsel van God. Alleen de mens is als Gods kind gemaakt. Geen schepsel krijgt zoveel innige liefde van God dan de mens als Zijn kind. De mens die Hij naar Zijn beeld gemaakt is. De mens krijgt zelfs meer liefde dan de engelen. Ook onder de engelen komt er opstand tegenover God en toch stuurt God voor de engelen die tegen Hem opgestaan zijn geen Verlosser. Hij doet dat wel om mensen uit een opstandige mensheid te redden. De Heilige Geest brengt dat in Hebreeën 2 zo onder woorden: “Daar nu de kinderen aan bloed en vlees deel hebben, heeft ook Hij op gelijke wijze daaraan deel gekregen, opdat Hij door zijn dood hem, die de macht over de dood had, de duivel, zou onttronen, 15en allen zou bevrijden, die gedurende hun ganse leven door angst voor de dood tot slavernij gedoemd waren. 16Want over de engelen ontfermt Hij Zich niet, maar Hij ontfermt Zich over het nageslacht van Abraham.” Vs 14-16
Wij die als kinderen van God gemaakt zijn, zijn zelf bij God als onze Vader weggelopen. Eigen baas zijn wilden we. Het gevolg van het losmaken van de band met God als onze Vader was dat we slaven werden. Slaven van onze eigen verkeerde gevoelens, slaven van de duivel die niets anders dan ellende wil veroorzaken. Dan zie je de liefde van Vader in de hemel! Dan laat Hij ons niet in de door ons verdiende ellende alleen achter. Dan is er die liefde waarmee Hij zelf Zijn eigen Zoon belooft. Hij komt om voor wie tot Hem vlucht te verdienen dat je weer volop kind van God mag zijn. Dat jij in de liefde van je hemelse Vader mag delen, dat je vrede met Hem mag krijgen. Omdat Christus aan het kruis jouw zonden heeft willen dragen. Wat komt de HERE persoonlijk naar ons toe en zegt: Wees in je leven Mijn kind! Leef als Mijn kind zodat je eeuwig in Mijn liefde zult delen en niet verloren zult gaan omdat je net als in het paradijs Mijn liefde verwerpt door eigen baas te willen zijn.
Jij en ik we worden echt door God uitgenodigd en daarvan is Gods belofte de garantie. Hij belooft dat Hij ons Zijn liefde wil geven zodat we voor eeuwig door God als Vader, als volmaakte Vader verzorgd worden. Weer komt dan dat geweldige naar voren dat Hij zelf dit aan jou en mij wil geven. Hij heeft Zijn Zoon gegeven. De Here Christus heeft Zijn taak gedaan en kon met alle recht uitroepen: Het is volbracht! Juist om het liefdeswerk van Christus, die Hem in een bitterheid bracht waarin nooit een mens op aarde gekomen is, juist om het liefdeswerk van Christus kun je weer voor eeuwig kind van God zijn. Voor altijd delen in Gods zorg en liefde omdat Christus dan in jouw plaats de verschrikkelijke boosheid van God tegen jouw en mijn zonden ondergaan heeft.
Weet je wat nu dat heerlijke is dat God zelf je dat wil geven? Dat Hij je op het gebed de Heilige Geest wil geven die je leert om van Christus te houden, om voor altijd aan Hem verbonden te zijn en te blijven. Om als kind van God te willen leven en zo aan het avondmaal te zitten. Luister maar naar wat we in Lukas 11 uit Jezus mond horen: “Als u die slecht bent, uw kinderen dus goede gaven weet te geven, hoeveel te meer zal de hemelse Vader de Heilige Geest geven aan hen die tot Hem bidden?” Vs 13 HSV
Dan leert de Geest je ook bidden als een kind. Als kind van en als kind tot Onze Vader die in de hemel is. Zo komen we bij het laatste punt van de preek.
3. Met diepe eerbied
Wie is die Vader tot wie we dan bidden? Het is de Vader die in de hemel is. Het is dus niet je eigen vader hier op aarde. Het kan zijn dat je heel slechte ervaringen met je eigen vader hebt. Misschien heb je bij je eigen vader heel weinig liefde gevoeld in je leven. Misschien ben je wel iemand die door eigen vader mishandeld of misbruikt is. Je hebt misschien door je eigen vader heel veel deuken in je leven opgelopen. Zo is die Vader in de hemel niet. Je eigen vader op aarde moet altijd een voorbeeld nemen aan de Vader in de hemel. God roept alle vaders op om in hun vader-zijn Zijn beeld te vertonen. Dat brengt mij en ik verwacht ook jou als vader en ook als moeder op de knieën want dat vraagt van ons dat we levenslang bij Vader in de hemel in de leer gaan.
Dus of je nu vader of kind bent als we tot God bidden dan is het tot de hemelse Vader. De Vader waarvan we niet aards moeten denken. De Vader die ook de Schepper is. De Vader die in de schepping heeft laten zien dat Hij alles kan wat Hij wil. Hij staat nooit voor dingen waarvan Hij na een tijdje moet zeggen: Ik zou het graag willen maar Ik krijg het niet voor elkaar. Nee, als je bidt en je doet het met een wedergeboren hart, met dat nieuwe hart dat de Geest je gegeven heeft dan vertrouw jij jou toe aan de almachtige Vader. Hij kan en wil je alles geven wat je nodig hebt om als Zijn kind op deze wereld te leven. Hij kan en wil jou alles geven om op weg te gaan en te blijven naar de hemel, naar het nieuwe Jeruzalem. Dan doe ik graag dat kinderwerk, dan wil ik ook niet meer dan een kind zijn en worden. Dan bid ik elke dag als Gods kind: Onze Vader in de hemel, geef mij toch Uw Geest zodat ik steeds weer leer om met U te leven. Om mijzelf te verloochenen en met Christus verbonden te willen leven. Dan krijg ik uit genade alles wat ik nodig heb om kind van God te zijn. Gelukkig geeft Vader in de hemel ook moeilijke dingen op mijn levensweg als het nodig is om niet overmoedig te worden. Als ik moeilijke dingen moet meemaken is Hij er ook om mij te dragen. Dan mag ik om Christus aan Zijn borst zijn door alles heen.
Bid met je hele mart in diepe eerbied tot Hem. Dan wil ik nooit meer oneerbiedig zijn tegenover Hem. Want Hij is zo groot en geweldig. Dat ik Zijn kind mag zijn maakt me dan stil en verwonderd. Zo leef jij toch ook wel, je leeft toch niet zonder God als je echte Vader?!
AMEN