Zondag 21
Votum
Vrede/Zegengroet
Psalm 149:1,2
Lezing van Gods wet
Psalm 147:5,7
Gebed
Schriftlezing: Psalm 91
Psalm 122
Schriftlezing: Mattheus 16:13-20
Gezang 32:1,2
Openbare Geloofsbelijdenis
Peter Tillema
Tim Veenstra
Psalm 91:1,8
Tekst: Zondag 21
Verkondiging van het evangelie
Gezang 32:3,4,5
Dankgebed
Collecte
Psalm 68:2,8
Zegen
Geliefde gemeente van onze Here Jezus Christus, broeders en zusters, jongens en meisjes
Je doet belijdenis van je geloof. Misschien denk je er wel over na of je volgend jaar belijdenis van je geloof gaat doen. Het kan ook anders zijn. Ook nadat je belijdenis gedaan hebt. Het kan zijn dat geloven en de kerk in jouw leven een probleem geworden is. Daarvoor kunnen heel veel oorzaken zijn.
Je voelt in ieder geval geloven en ook de kerk als een soort last. Daarbij komt dat als je naar de kerk kijkt het ook niet altijd zo goed en makkelijk gaat. Ik sprak een tijdje terug met een aantal jongeren in eigen gemeente die heel eerlijk zeiden: dominee wij willen graag bij de HERE horen maar in de kerk is er zo vaak weer gedoe. Over allerlei zaken. Er wordt zo vaak in onze omgeving gepraat over dingen waar we het samen niet helemaal over eens zijn en zo weinig over echt geloven. Over de HERE en over de Here Jezus en hoe goed het is om bij Hem te horen. We horen in gesprekken om ons heen vaak zo weinig over hoe geweldig de HERE is en hoe Hij ons laat zien hoe het leven goed is en hoe Hij het wil. We horen in de gesprekken vaak meer over die dingetjes waar mensen in de gemeente het niet helemaal met elkaar eens zijn.
Juist dan wordt je er weer bij bepaald wat nu echt leven met de HERE is. Wat nu echt leven als kerk van Christus in deze wereld is. Je wordt daarbij ook bepaald als in het nieuwste onder zoek van het centraal Bureau van de Statistiek over vertrouwen in bepaalde organisaties de kerk de laatste plaats inneemt. Ik weet dat je daar van alles over kunt zeggen. Toch blijft het zo dat door allerlei zaken van misbruik in kerken en van huichelachtigheid kerken bij velen in de samenleving meteen een slechte naam geeft. Juist als je met dit soort dingen te maken krijgt, is het van het grootste belang om te zien wat de kerk is. Hoe geweldig het is om een echt lid van Christus’ kerk te zijn. Vergeet nooit dat deel Zijn van Christus kerk zo goed, zo geweldig is. Dat we ook dat juist naar elkaar en naar de wereld om ons heen hebben uit te dragen. In onze woorden, in onze daden. Ik verkondig jullie het evangelie van jezus Christus onder het volgende thema:
WEES EEN LEVEND LID VAN CHRISTUS’ KERK
- Een kerk vol zondaren
- De kerk van Christus
1. Een kerk vol zondaren
We leven in een wereld met miljarden mensen. Mensen die allemaal afstammen van die eerste twee mensen door God gemaakt: Adam en Eva. Wat zag het er prachtig uit toen Adam en Eva geschapen waren. De toekomst lachte de mensen en alles op aarde toe. Er was niets dat pijn deed, niets dat voor verdriet of onenigheid zorgde. Er was niets en niemand dat de mens of anderen bedreigde. Gods vrede heerste op de wereld. Zo had de HERE de aarde bedoeld. Daarop was er het begin van Zijn volk, de kerk. Die kerk zou uitgroeien op aarde. Heerlijk om bij Gods volk te horen.
Zo is het niet gebleven. Dat zien we al meteen in Zondag 21. Want in deze Zondag belijden we ook dat we vergeving van onze zonden nodig hebben. Dat we voor die vergeving Christus nodig hebben. We belijden in vraag en antwoord 56 dat we als mensen een zondige, dat is een slechte aard hebben. Daaruit komt in ons leven het verkeerde voort. Het is dus duidelijk dat die prachtige toestand van het begin er niet gebleven is. Er is geen mensheid uit Adam en Eva voort gekomen die vol blijdschap en zonder verdriet zich uitgebreid heeft en zich over de hele aarde verspreid heeft. Het is zo anders gegaan. Er is vijandschap en dood gekomen. Het is ook niet meer zo dat alle mensen graag kind van God zijn en zo leven. Nee, bij de zondeval hebben we er voor gekozen om zonder God te leven. Het gevolg was dat we veranderden in mensen die met hun hart niet meer vanuit Gods liefde leven maar die onze eigen belangen zoeken. Ten koste van anderen. Onze vrijheid die we zoeken is een bedreiging voor anderen en ook voor onszelf. We hebben onszelf in de dood gezet en onze verlangens zijn vooral gericht op het hier en nu. We leven uit onszelf voor een leven op deze wereld en we kijken niet verder dan onze neus op aarde lang is. Dat is niet maar een of ander lot dat over ons gekomen is. Daar hebben we als mensen zelf voor gekozen.
Dan lees je in onze Zondag van Gods genade. Een genade die je niet kunt bevatten zo groot en zo diep. Misschien denk je wel dat zijn heel bekende woorden maar wat heeft mij dat vandaag nu echt te zeggen? Die genade is zo groot en diep als je er op let wat er gebeurt. De HERE had ons echt alles gegeven om met liefde voor Hem in ons hart nee tegen de duivel en al het verkeerde te zeggen. Altijd weer. Hij had ook gezegd dat het slecht met ons zou aflopen als we toch tegen Hem zouden opstaan. Toch doen we het! Niet alleen in het paradijs. Als gevolg daarvan nog zo vaak. Ook in ons eigen leven. Wat zou je met iemand doen die steeds weer terwijl je hem of haar de liefde van je hart en leven gegeven heeft, het toch weer met een ander aanlegt? Laten we eerlijk zijn dan zouden we die ander niet meer willen. Je zou hem of haar zeker geen liefde meer geven. Wat doet de HERE?
Hij belooft na de zondeval dat er voor schuldige en slechte mensen een uitweg zal zijn. Dat er vergeving van jouw en mijn schuld zal zijn. Nota bene dat Hij zelf die geen enkele schuld aan onze schuld heeft daarvoor zal zorgen. Hij zal Zijn Zoon naar de wereld sturen. Die Zoon Jezus Christus zal mens worden en de straf dragen voor schuldige mensen terwijl Hijzelf voor 100% onschuldig is. Dat doet Hij voor mensen die met hun armoede en schuld naar Christus vluchten. Het is echt een wonder dat je in het begin van antwoord 54 leest: “Dat de Zoon van God uit het hele menselijke geslacht Zich een gemeente die tot het eeuwige leven uitverkoren is ….. vergadert, beschermt en onderhoudt.” Dat Christus ondanks onze schuld en slechtheid naar ons toekomt en ons laat zien dat wie tot Hem in geloof en daarom met belijdenis van eigen schuld tot Hem komt toch een geweldige toekomst heeft. Dat je dan vergeving van al je zonden krijgt. Dat is een wonder. Dat is genade die je nergens anders ziet. Dat heb je alleen te danken aan Gods liefdevolle en onverdiende keuze voor jou. Het is genade dat je hier zit en dat de HERE nu jou het evangelie laat horen. Dat Hij tot je zegt: Kom tot Mij met je leven. Wat er ook allemaal in je leven gebeurd is. Al was je tot nu toe nog zo onverschillig en trapte je tegen het geloof en de kerk aan. Bij Christus is er leven, is er vergeving, is er dat je een levend lid wordt en blijft van Zijn kerk.
Toch hoor ik nog van die geluiden die diep in de harten van mensen zitten. Als je naar de kerk kijkt, als je ook naar de eigen gemeente kijkt, zie je nog zoveel zwakheid, zoveel kleingeloof, zoveel verkeerd spreken over de HERE , over elkaar en over anderen. Ik las pas een artikel waar iemand zei dat je er voor moest zorgen dat je lid was van de zuiverste kerk in je omgeving. Dan lijkt het of wij de kerk bouwen, of wij er voor zorgen dat de kerk zuiver is. Dan hebben wij ook onze excuses om bij de gemeente waar het evangelie echt verkondigd wordt weg te gaan want we zien bij mensen in de gemeente en ook bij kerkenraadsleden nog wel heel wat gebreken in onze ogen. Juist omdat we zo gericht zijn op anderen en niet op de HERE en Zijn werk. We kijken dan vaak niet in het licht van het echte evangelie naar onszelf en ons eigen hart.
Belijdenis van je geloof doen. Heerlijk werk van de Heilige Geest. Juist om toegang te krijgen tot de viering van het avondmaal. Betekent dit dat je nu van jezelf zo’n goed mens bent dat je nog maar een beetje vergeving nodig hebt? Nee. Let er op wat we van onszelf belijden als we het avondmaal vieren en kijk vanuit die zelfkennis dan om je heen. Dan houd je wel op om een ander hard te oordelen. Luister maar: “Wij komen niet tot dit avondmaal om daarmee te kennen te geven, dat wij in onszelf volmaakt en rechtvaardig zijn. Integendeel, wij erkennen, nu wij ons leven buiten onszelf in Jezus Christus zoeken, dat wij midden in de dood liggen. En zonder twijfel zijn er nog veel zonden en gebreken in ons hart en leven: wij hebben geen volkomen geloof; wij dienen God niet met zoveel ijver als wij verplicht zijn en wij hebben dagelijks met de zwakheid van ons geloof en de kwade begeerten van ons vlees te strijden.”
Dat betekent niet dat we ons neerleggen bij het verkeerde. Dat betekent niet dat we onze schouders ophalen over gedoe in de kerk dat niet nodig is. We gaan juist met hart en ziel naar Christus om ons door Hem te laten leiden, om door Zijn Geest echt als gelovige te leven. Ons leven samen en persoonlijk te laten spreken van de Christus, van de HERE. Daarom gaat het in het avondmaalsformulier zo verder: ‘Maar wij hebben door de genade van de heilige Geest over deze zonden van harte berouw. Wij begeren tegen ons ongeloof te strijden en naar alle geboden van God te leven.”
De kerk is Gods volk dat zichzelf als zondaar kent. Dat daarom juist ook samen als gemeente steeds weer het echte evangelie wil horen om zo vanuit Christus liefde als gemeente te leven. Om echt kerk van Christus te zijn. We zien dat in de tweede plaats.
2. Kerk van Christus
Levend lid van Christus’ kerk zijn en blijven. Dat heb je uitgesproken toen je belijdenis deed. Ook als je nog geen belijdenis gedaan hebt, is het zo belangrijk om echt te geloven. Om echt bij de Here Jezus te willen horen. Om samen met anderen die ook zeggen dat zij niet die geweldige mensen en gelovigen zijn maar die elke dag aankloppen bij de HERE om vergeving en nieuw leven. Om echt samen gemeente van Christus te willen zijn. Om een levend lid van de kerk te zijn. Wat betekent dat o.a.?
Dat ik echt met mijn leven bij Christus wil horen. Dat jij en ik ook persoonlijk willen luisteren naar de HERE. Niet om het naast je neer te leggen maar om echt Christus te volgen in je leven. Om echt beeld van God te willen zijn. Om echt iemand te zijn die in zijn of haar leven mensen laat zien wat dat echte goede leven is dat de HERE in ons leven en bij iedereen wil zien. Heeft dat wel iets met de kerk te maken? Alles dat zie je duidelijk in art 29 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Wanneer beleden is waaraan echt kerk zijn moet voldoen, wordt er ook over gesproken wie er dan bij die kerk horen. We belijden in het tweede deel van dit artikel: “Zij die bij de kerk horen, zijn te kennen aan de kenmerken van de christenen, namelijk aan het geloof en hieraan dat zij, na de enige Heiland Christus aangenomen te hebben, de zonde ontvluchten en de gerechtigheid najagen, de ware God en hun naaste liefhebben, niet naar rechts of naar links afwijken en hun oude mens met zijn werken kruisigen. Dat wil echter niet zeggen dat er geen grote zwakheid meer in hen zou zijn, maar door de Geest strijden zij daar elke dag tegen, hun leven lang. Zij nemen voortdurend hun toevlucht tot het bloed, de dood, het lijden en de gehoorzaamheid van de Here Jezus, in wie zij vergeving van hun zonden hebben door het geloof in Hem. “
Horen bij de kerk van Christus betekent dat je door het geloof je aan Christus verbindt. Dat je samen met de mensen in de gemeente Hem wilt volgen als de God en Koning van je leven. Dat je er daarom juist voor elkaar wilt zijn in de gemeente. Omdat Christus liefde als een ongelooflijk wonder je leert om echt een gemeenschap van heiligen te willen zijn. Soms hoor ik in de gemeente wel eens dat het praten over liefde voor elkaar, omzien naar elkaar toch wat soft gepraat is. Het gaat toch om de leer? Broeders en zusters, jongelui wie een levend lid van de gemeente van Christus wil zijn leert af om zo te praten, te denken en te leven. Leven met Christus betekent ook leven in liefde, in zelfverloochenende liefde voor je broers en zusters in de gemeente en voor je naaste die op je pad komt. Bij de leer hoort ook wat we in antwoord 55 belijden. Ook dat hoort bij de belijdenis van Christus’ kerk: “Dat ieder verplicht is zijn gaven tot nut en heil van andere leden gewillig en met vreugde te gebruiken.” Dat is maar geen theoretische zaak maar dat betekent dat we in de gemeente er voor elkaar zijn. Echt als naaste familie door de band van de Geest de ander willen helpen. In verdriet, in praktische hulp tot het dweilen van vloeren en het schoonmaken van de wc. Vanuit de liefde van Christus.
Toch blijft er wel vragen over: “Wat is nu de kerk van Christus. Wanneer doe je belijdenis van je geloof in de kerk van Christus? “ Het belangrijkste deel van het antwoord daarop hebben we gelezen in Mattheus 16. Waar vinden we de kerk van Christus? Waar de leden van de gemeente onder leiding van de kerkenraad in hun leven staan voor wat we hier lezen: “Jezus zei tot hen: Maar u, wie zegt u, dat Ik ben? Simon Petrus antwoordde en zei: U bent de Christus, de Zoon van de levende God! Jezus antwoordde en zei: Zalig zijt u, Simon Barjona, want vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar mijn Vader, die in de hemelen is. En Ik zeg u, dat u Petrus zijt, en op deze petra zal Ik mijn gemeente bouwen en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen.”
Het gaat erom dat je verbonden bent in liefde aan Christus de Redder en Heer van je leven. Dat je werkelijk Zijn gezag over je leven erkent. Dat Zijn Woord het Woord is dat jezelf en dat we samen als gemeente volgen. Niet eigen gedachten en gevoelens, niet wat veel mensen denken maar Christus volgens wat Hij ons van Genesis tot en met Openbaring vertelt. Een gemeente die van dat Woord afdoet in leer en leven, een gemeente die eigen dingen bij het Woord voegt en als Woord van God uitdraagt, is bezig om bij de HERE weg te gaan. Om niet meer echt kerk van Christus te zijn. Wat we aan het einde van het boek Openbaring lezen geldt voor ieder van ons persoonlijk en voor iedere gemeente: “Ik betuig aan een ieder, die de woorden van de profetie van dit boek hoort: Indien iemand hieraan toevoegt, God zal hem toevoegen de plagen, die in dit boek beschreven zijn; en indien iemand afneemt van de woorden van het boek van deze profetie, God zal zijn deel afnemen van het geboomte van het levens en van de heilige stad, welke in dit boek beschreven zijn.” Openb 22:18,19
De kerk van Christus is de gemeente waarin het Woord steeds weer gebracht wordt, waar we samen steeds weer vragen “Hoe leert de HERE ons te leven en te denken, te leren en te spreken volgens Zijn Woord.” Waar we ons ook laten aanspreken door het onfeilbare Woord.
Wat heb je daar nu aan? Of zoals de catechismus het vaak vraagt: Wat is het nut daarvan voor jou en mij? Wat heb je er aan om belijdenis van je geloof in de wereld te doen? Dan kom ik terug op Psalm 91 die we gelezen hebben. We leven als gemeente en als gelovige midden in de wereld van vandaag. Ook in ons leven zijn of komen er moeilijke dingen. Het belijden van je geloof maakt je niet immuun voor ziekte en allerlei moeilijke dingen. Niet immuun voor verleiding en zonden. Wat is het geweldig als je gelooft, als de Geest je met blijdschap steeds weer daar brengt waar het evangelie gebracht wordt. Wat is het mooiste dat er is als je tegen de gedachten van de wereld om je heen in luistert naar wat de HERE in de Bijbel zegt? Dat jij mag weten dat je er nooit meer alleen voorstaat. Dat in jouw leven door Gods werk en genade de ellende, het verdriet, Gods oordeel over je leven niet meer het laatste woord heeft. Doordat je je toevlucht bij Christus hebt gezocht heeft Christus voor jou verdiend o.a. dit dat we Psalm 91 lezen: “Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, zal overnachten in de schaduw van de Almachtige. ……. Want Hij zal voor u Zijn engelen bevel geven dat zij u bewaren op al uw wegen.
Zij zullen u op de handen dragen, zodat u uw voet aan geen steen stoot.”vs 1 …11,12
Wie zich met belijdenis van eigen schuld aan Christus toevertrouwt en op Gods Woord bouwt ook samen met anderen zo Christus gemeente is, wordt door Christus beschermt en bewaart. Hij bewaart dan zo dat de engelen op de dag van je sterven je meenemen naar de hemel. Zie Lucas 16:22 Om daar te leven en later op de nieuwe aarde in Gods eeuwige vrede. Als je nu zonder Christus leeft kom dan toch tot Hem zodat je niet verloren gaat maar eeuwige leven krijgt. Om deel te zijn van Christus’ kerk die de lof op de HERE met hart en ziel voor eeuwig zal zingen.
AMEN