Welkom op onze website
Elke dag hebben we goed nieuws nodig om door het leven te kunnen. Om uitzicht te hebben. Om de weg te kunnen vinden. De weg die je een leven van hoop en toekomst geeft. De Ene die je dat kan en wil geven is Christus. Hij die terecht gezegd heeft dat Hij de weg de waarheid en het leven is. De ene God, de HERE kan en wil ons in alle omstandigheden de weg wijzen. Zijn Woord is echt de lamp die de goede weg wijst.
De dagstukjes op deze site en ook de artikelen willen je die weg steeds weer wijzen. Vanuit dat ene Woord van God, de Bijbel. De meditatie van de dag zelf vind je hier. De Meditaties die hiervoor geschreven zijn in dezelfde reeks vind je in de rubriek: Dagelijkse meditaties - Daaglikse meditasies.
Eerdere reeksen vind je in het menu onder dagelijkse meditaties.
Deze site zal over een paar maanden alleen uit meditaties en preken bestaan. De artikelen en de boeken met een webshop zullen allemaal verhuizen naar www.evangeliebelijden.nl De naam van deze site is Evangeliebelijder. Je vind daar nu ook preken, meditaties en artikelen. Evangelie-voor-elke-dag wordt dus voor meditaties, preken en bijbelstudies. Evangeliebelijder wordt voor artikelen en boeken.
7 december 2017
VERSCHENEN: HOE ZULLEN WIJ LEVEN? 209 pagina's 17,00 BIJ VERZENDING 19,00
Je kunt het bestellen via:
tesselaren@gmail.com of via: https://www.evangeliebelijden.nl/product/2249277/hoe-zullen-wij-leven?fbclid=IwAR2KpD9A5ckYNLf9IuQfdn4oIrXYQ_mygh60uDsZ2h0yEBY656M9z5xVVgI
Ook andere boeken te bestellen via
https://www.evangeliebelijden.nl/boeken
ROMEINEN MEDITATIES/ROMEINE MEDITASIES (soms een andere)
“Aan allen die in Rome zijn, geliefden van God en geroepen heiligen: genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Heere Jezus Christus.” Romeinen 1:7
Paulus schrijft bewust aan de kerk van Christus in Rome. In deze wereldstad. Een stad waar je toen de wereldmacht zag. Waar de keizer regeerde. Als je niet beter wist, zou je denken dat vanuit Rome alles besloten werd. Ook een stad waar veel goden vereerd werden. Je moest de goden te vriend houden om ervoor te zorgen dat je de macht in handen kon houden. Je moest de goden te vriend houden om ervoor te zorgen dat het Romeinse Rijk in stand bleef en zich nog kon uitbreiden. Daarbij komt dat de keizers zichzelf al meer als een soort goden gaan zien die goddelijke verering verdienen.
Aan mensen in die stad schrijft Paulus als apostel. Mensen die verder kijken dan de macht en glorie van de keizers, die verder kijken dan de verering van allerlei goden. Mensen die hebben leren zien en geloven dat Jezus Christus als de opgestane vanuit de hemel regeert. Die hebben geleerd om als ze onrecht moeten verdragen te weten dat er bij Christus toekomst is, ook als je heel je leven op aarde verdrukt wordt. Rome is ook de stad van de kruisen. Juist daar hebben regelmatig veel kruisen met daarop slaven en mensen uit de onderkant van de samenleving om de boodschap uit te sturen dat deze mensen niet moeten denken in opstand te komen. Er waren tijden dat meer dan de helft van de inwoners in deze stad slaven waren. Je moest zorgen dat deze mensen hun plaats kenden.
In Rome is een gemeente waarvan ook slaven lid zijn die geloven in Christus die aan het kruis op Golgotha gestorven is. Hij heeft daar de straf voor de gelovigen gedragen. Ook voor gelovigen die aan een kruis, in de arena of door andere gruwelijke handelingen om hun geloof de dood worden ingejaagd. Deze kinderen van God mogen geloven, mogen zeker weten dat hun het heerlijke eeuwige leven wacht. Verdiend voor Jezus Christus. Gods vrede is zoveel meer en beter dan je eigen zondige hart volgen en de geest van de tijd volgen. Al lijkt dat zo goed. Geliefd zijn door Christus bij God is het beste wat je kan overkomen.
“Onder wie julle ook is, julle wat deur Jesus Christus geroep is.” Romeine 1:6
Die Here Jesus leef. Hy is God se Seun. Hy het uit die dood opgestaan. Die gemeente in Rome is daarvan self ’n bewys. Hulle het die evangelie gehoor waarin hulle tot liefde en gehoorsaamheid aan Christus opgeroep word. Hulle het aan daardie boodskap gehoor gegee! Paulus skryf nou sy brief om onder hierdie broers en susters in geloof die geloofsgehoorsaamheid te bevorder. Die gemeente in Rome leer so ook om weer ander met hierdie evangelie op te soek en tot die gehoorsaamheid in geloof op te roep.
Waar ‘n gemeente van Christus bestaan waar regtig die evangelie verkondig word, klink die roep om Christus te volg. Om in die Drie-enige God as die enigste God te glo en Hom op Sy Woord in liefde te volg. ‘n Kerk wat regtig vanuit die evangelie van Christus leef, is ‘n kerk wat Christus se roepstem volg. ‘n Gemeente wat deur Christus ontstaan het! Dit is Sy werk. Ons moet mooi bedink dat dit gebeur het in ‘n omgewing waarin ander gode gedien word. Waar die groot, groot meerderheid nie die HERE dien nie en ‘n heeltemal ander lewe lei as wat God se wil is. ‘n Lewe wat vir ons sondige hart baie meer aangenaam voel. Nogtans ontstaan daar ‘n kerk van Christus. Juis in daardie stad waar mense die grootheid van die keiser sien en waar die verleidings om ‘n lewe los van God te lei volop aanwesig is.
Die duiwel kan daar sy mag vol van verleiding op allerhande maniere en terreine uitvoer. Nogtans laat Christus sien dat Hy leef. Ook hier vind ons ‘n kerk van Christus. Paulus skryf in opdrag van Christus ‘n brief om hierdie gemeente juis in die ware geloof te sterk. Ons het ook wat in hierdie brief geskryf word nodig om in 2024 as gelowige en as gemeente van Christus bemoedig en geleer te word.
“Namelijk Jezus Christus, onze Heere. Door Hem hebben wij genade en het apostelschap ontvangen tot geloofsgehoorzaamheid onder alle heidenen, ter wille van Zijn Naam." Romeinen 1:4b-5
Waarop is het werk van Paulus als apostel van Jezus Christus gericht? Op het bewerken van geloofsgehoorzaamheid bij zijn hoorders. Zo laat de Heilige Geest ons ook zien wat het doel is van de verkondiging van het evangelie. Dat wie het hoort er toe komt om in Christus, in de Drie-enige God te geloven en Hem in liefde gehoorzaam te zijn.
Het gaat er om dat wij horen. Dat betekent in de eerste plaats dat we echt luisteren. Dat we ook met de verwachting naar de kerk gaan dat we moeten luisteren. Een kerkdienst gaat er niet om wat wij er kunnen doen en hoe wij tot een ervaring kunnen komen die wij graag willen. We komen er om naar de HEERE te luisteren. Om het Woord van Christus te horen. Wanneer dat Woord er klinkt dan zijn we daar waar Christus Zijn kerk bij elkaar brengt. Zijn Woord is beslissend voor het kerk zijn. Het luisteren is dan niet vrijblijvend. Het horen vraagt dan ook om echt volgen. Echt in het spoor gaan van het Woord dat Christus laat horen. Daarom is echte verkondiging van het Woord in de lijn van at Paulus is opgedragen ook altijd oproep tot geloof en bekering. Met de echte uitnodiging dat Christus je dat door de Geest ook wil geven.
Het gaat dus om horen en op het horen volgen en dat betekent dan gehoorzaamheid. In onze tijd is het woord gehoorzaamheid iets wat tegenstand oproept. Ook het woord moeten heeft bij velen een negatieve klank. Toch is dat helemaal niet nodig. De gehoorzaamheid waartoe Christus door de verkondiging van het evangelie oproept is zo goed, zo mooi, zo hoopvol, zo zeker! Christus laat in Zijn boodschap, in Zijn Woord zien wat het echte goede leven is en dat wie vanuit dat evangelie leeft eeuwig leven heeft. Het is ons verkeerd verlangen waardoor we botsten op die gehoorzaamheid, op dat moeten. De Geest wil ons de liefde voor dat goede leven leren. Wil ons ook troosten als dat ons zeer doet, omdat we nog anders willen. Hij laat ons dan zien dat er bij Christus vergeving is. Dat we op weg zijn naar iets wat eeuwig zo goed en mooi is. Dat het zoveel meer is dan wat wij volgens ons eigen gevoel nu moeten missen omdat we Christus volgen.
“Namelijk Jezus Christus, onze Heere. Door Hem hebben wij genade en het apostelschap ontvangen tot geloofsgehoorzaamheid onder alle heidenen, ter wille van Zijn Naam. Romeinen 1:4b-5
Paulus wijst op de bijzondere plaats van Jezus Christus. Hij is de Heer! De Heer van Paulus en ook die van de gemeente aan wie hij schrijft. Jezus Christus is de Heer over elk schepsel. Hij is de Heer over alle machthebbers.
Dat heeft Hij in het leven van Paulus op een heel bijzondere manier laten zien. Hij heeft Paulus die de gemeente van Christus met haat in zijn hart tegen Christus vervolgde, geroepen om nu juist Zijn knecht te zijn. Om juist de boodschap van Christus als de goede boodschap te brengen. Dat we hierin de opdracht en ook de genade van God zien komt heel mooi bij elkaar in wat Paulus aan zijn medewerker Timotheüs schrijft: “En ik dank Hem Die mij kracht gegeven heeft, namelijk Christus Jezus, onze Heere, dat Hij mij trouw geacht heeft, toen Hij mij een plaats gaf in de bediening, mij, die vroeger een godslasteraar was, een vervolger en een verdrukker. Maar mij is barmhartigheid bewezen, omdat ik het in onwetendheid gedaan heb, in ongeloof. De genade van onze Heere is echter zeer overvloedig geweest, met geloof en liefde, die er is in Christus Jezus. Dit is een betrouwbaar woord en alle aanneming waard dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om zondaars zalig te maken, van wie ik de voornaamste ben." 1 Timotheüs 1:12-15
Steeds weer lezen we Gods Woord dat Jezus Christus Verlosser en Heer is. Die twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Je gaat Christus niet gehoorzaam zijn als je Hem niet als de Redder van je leven kent. Als je niet zoals Paulus je zonden kent en leert dat je elke dag bij Christus moet zijn voor vergeving. Dat Hij de straf heeft willen dragen die ik verdiend heb. Je kent Christus niet als Verlosser als je je Hem niet wilt als de Verzoener van jouw schuld. Als je hem kent in Zijn onverdiende liefde voor jou ga je vragen: Heer wat wilt U dat ik doen zal. Hoe ik mijn leven inricht in alle dingen van mijn leven. Dan wil je Christus gehoorzaam zijn, omdat je Gods onverdiende liefde door Hem hebt leren kennen. Dan is geloven niet meer iets wat er ook bij hoort. Christus en leven voor Hem is dan je leven geworden.
“Wat na die Gees van heiligheid op grond van Sy opstanding uit die dood kragtig aangedui is as die Seun van God – Jesus Christus, ons Here.”. Rom 1:4
Paulus is in opdrag van Jesus Christus apostel. Hy het die opdrag van die Here Jesus gekry om aan Jode en Grieke die evangelie te verkondig. Om ook vir mense wat niks of baie min van de HERE weet te vertel wie Hy is. Om te vertel dat Vader in die hemel Sy eie Seun na die wêreld gestuur het om mense te red. Om te vertel wie die Here Jesus is en wat Hy gedoen het. Ons moet mooi bedink dat die verkondig van die evangelie, die vertel van wie God is, wie Christus is nie iets is wat geen resultaat kan oplewer nie. Dit is so dat ons vanuit onsself God en Sy boodskap verwerp. Nie omdat God ons nie goed gemaak het nie. Hy het! Hy het ons so gemaak dat ons Hom altyd met ons hele hart kon dien en liefhê. Ons het teen die ene God wat goed is gekies. Ons het onsself tot slegte mense gemaak. Die HERE stuur Sy Seun om die straf op Hom te neem wat ons vir ons verkeerde keuse en keuses verdien het. Paulus is deur Christus gestuur om soveel moontlik mense dit te vertel en hulle tot geloof op te roep.
Dit is nie ‘n hopelose onderneming nie. Hoekom nie? Omdat Jesus Christus leef! Hy het gesterf maar uit die grafte opgestaan. Hy het die dood oorwin. Hy het na die hemel gegaan en regeer nou vanuit die hemel. Hy het saam met die Vader die Gees oor Sy volk uitgestort. Die Gees wil deur die verkondiging van die evangelie ons hart bereik. Hy gee op die gebed dat ons nie meer vir onsself en die sonde kies nie maar vir Jesus Christus as die Here van ons lewe. Dit is nie dat ons net glo wat Christus vroeër gedoen het nie. Dit is dat ons met ons hart bely dat ons Christus as Verlosser elke dag nodig het en dat Hy leef. Dat ons Hom wil volg as die Koning van ons lewe. Dat ons die Gees bid om met ons hart en met ons mond, hande en voete volgeling van Jesus Christus te wees. Jesus Christus wat leef.
Spelen we een rol of rollen in ons leven?
“U zult geen vals getuigenis spreken tegen uw naaste” Exodus 20:16
Ik kom nog een keer terug op wat ik gisteren schreef. Dit naar aanleiding van wat een minister hier in Nederland zei en wat ik op meerdere gebieden in de samenleving ook terugzie. Het was namelijk zo dat een van onze ministers zei dat hij als hij nog Kamerlid was geweest er ook stevig in was gegaan en geëist had dat een bepaalde zaak nu geregeld moet worden. Nu doet hij dat niet, want als minister heeft hij een andere rol en ziet dat het heel moeilijk te regelen is. Aan die rol moest hij nog wat wennen. Hier zie je nu het failliet en de onbetrouwbaarheid in politiek en bestuur. Natuurlijk hebben mensen verschillende verantwoordelijkheden in het leven. Maar nooit anders dan dat je samen naar het beste voor anderen zoekt. Dat je een mens uit een stuk bent voor de HEERE.
Dat je samen de feiten onder ogen ziet en niet uit bent om die dingen te zeggen die je de meeste sympathie en stemmen opleveren. Als je juist de stemmen zoekt en de sympathie van mensen ben je bezig om te liegen. Om niet echt je verantwoordelijkheid te nemen voor Gods ogen.
Wanneer je kijkt naar veel verkiezingscampagnes in de wereld is dat een groot zondig schandaal. Er wordt zo gepraat dat het mensen aanstaat en de ander zoveel mogelijk in een kwaad daglicht zet. Wat zou het een zegen zijn als mensen in de samenleving en in de kerk niet eigen belang, niet eigen partij of organisatie op nummer 1 zouden zetten. Maar samen juist echt met een open hart het goede voor de ander zouden zoeken. Mensen echt verantwoordelijk samen zouden werken. Ook als dat stemmen kost of jou de sympathie van anderen kost.
Dat is juist wat de HEERE die uit een stuk is van ons vraagt. In alle verantwoordelijkheden die we in ons leven hebben. Dat is het onpartijdige leven dat de HEERE van ons vraagt. Uit een stuk vanuit het liefhebben van Christus en daarom in liefde voor elke naaste.
Vrijheid van meningsuiting absoluut?
“U zult geen vals getuigenis spreken tegen uw naaste” Exodus 20:16
We horen in het nieuws steeds weer mensen zeggen dat de vrijheid van meningsuiting er altijd moet zijn. Op de manier dat iedereen altijd moet kunnen zeggen wat hij denkt of meent te moeten zeggen. Niemand mag maar op enige manier de mond gesnoerd worden. Ook op sociale media moet iedereen over iedereen kunnen beweren wat hij of zij denkt. Voor velen klinkt dat goed in de oren. We willen in niets beperkt worden.
Hoe moeten we hier tegenaan kijken vanuit wat de HEERE in de Bijbel zegt? Laat ik het duidelijk zeggen: Deze mening komt van de duivel en van niemand anders. Het betekent namelijk dat frank en vrij leugens kan verkondigen en ongegrond levens van andere mensen kan beschadigen en ruïneren. De Here Jezus zegt over leugens in Johannes 8 dit: “U bent uit uw vader de duivel, en wilt de begeerten van uw vader doen; die was een mensenmoordenaar van het begin af, en staat niet in de waarheid, want er is in hem geen waarheid. Wanneer hij de leugen spreekt, spreekt hij vanuit wat van hemzelf is, want hij is een leugenaar en de vader van de leugen.” Vs 44
We hebben onze mond te gebruiken om de waarheid te dienen. Om God te dienen en onze naaste. Daarbij horen woorden die niet waar zijn, maar voor onze campagne om gekozen te worden of om bij iemand in een goed blaadje te komen niet bij. Vrijheid van meningsuiting die liegt en onverhoord veroordeelt, ligt onder Gods oordeel. Ook als wat die ander wil voor ons sympathiek klinkt. Tot in ons eigen hart hebben we te bestrijden dat we dingen zeggen die niet in overeenstemming met de feiten zijn of die zo de feiten weergeven dat er toch een verkeerd beeld van de ander ontstaat. Laten we beseffen dat wie zo vrijheid van meningsuiting gebruikt onder Gods oordeel valt en dat zal merken als de Here Jezus terugkomt. De Here Jezus zegt daarover zelf dit: “Maar Ik zeg u dat de mensen van elk nutteloos woord dat zij zullen spreken, rekenschap moeten geven op de dag van het oordeel. Want op grond van uw woorden zult u rechtvaardig verklaard worden, en op grond van uw woorden zult u veroordeeld worden.” Mattheus 12:36,37
“Wat na die Gees van heiligheid op grond van Sy opstanding uit die dood kragtig aangedui is as die Seun van God”. Rom 1:4
Paulus verkondig Christus. Hy is deur Christus gestuur. Wie is Jesus Christus? Hy is God wat mens geword het. Hy word al dadelik by die aankondiging van Sy geboorte as Seun van God aangedui. Ons lees dit as die engel Gabriël by die maagd Maria in Nasaret kom. Die engel sê dan o.a. dit in God se naam: “Moenie bang wees nie, Maria, want jy het genade by God gevind. Kyk, jy sal swanger word en aan ‘n seun geboorte skenk. Jy moet Hom Jesus noem. Hy sal magtig wees, en die Seun van de Allerhoogste genoem word. En die Here God sal aan Hom die troon van Sy voorvader Dawid gee. Hy sal vir ewig oor die nageslag van Jakob regeer. Aan Sy heerskappy sal daar geen einde kom nie.” Lukas 1:30-33
God se boodskapper kondig die geboorte van die beloofde Verlosser aan. Die Seun van God wat mens word en uit die familie van Dawid word gebore. Die HERE voer Sy belofte, Sy plan uit. Hy is die Allerhoogste wat altyd kan doen wat Hy wil. Wat altyd trou is aan Sy beloftes. Wanneer Jesus Christus op aarde leef, wys Hy steeds weer dat Hy meer as ‘n mens is. Selfs meer as ‘n sondelose mens. Hy vergeef sondes wat net God kan doen. Hy genees en laat mense uit de dood opstaan. Hy verneder Hom tot op die kruis maar nogtans het Hy steeds weer gewys dat Hy God is. God en mens om vir hulle wat na Hom vlug die straf en die oordeel van God op Hom te neem.
Hy sterf. Aan die kruis. Hy word in die grafte gelê. Dit lyk asof Hy niks anderste as ‘n baie goeie mens was nie. Dan is daar die derde dag na Sy dood. Hy staan op uit die dood. Hy is God en daarom is Hy dit wat oor dood en lewe beskik. Die werk van God se Seun as die Verlosser is die werk van de Drie-enige God. Die Gees is ook daarby betrokke. In die opstanding van Christus word so duidelik dat Hy regtig die Seun van God is wat niks en niemand dood kan kry nie. Hy deel die verlossing deur Hom verdien uit aan elkeen wat vergifnis en nuwe lewe by Hom soek. Ook vandag en in die toekoms.
“Ten aanzien van Zijn Zoon, Die wat het vlees betreft geboren is uit het geslacht van David.” Romeinen 1:3
Waar gaat het over als het om de goede boodschap die van God komt gaat? Dat is een boodschap die een kern heeft. Die kern is Jezus Christus. Dat is dat de Here Jezus de Zoon van God is die naar de wereld gekomen is. Dat is dat God zelf mens geworden is om wat de we lezen in Johannes 3:16-18: “Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Want God heeft Zijn Zoon niet in de wereld gezonden opdat Hij de wereld zou veroordelen, maar opdat de wereld door Hem behouden zou worden. Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar wie niet gelooft, is al veroordeeld, omdat hij niet geloofd heeft in de Naam van de eniggeboren Zoon van God.”
Als je erover nadenkt dat Gods liefde zo diep en ver gaat dat Hij in de Zoon mens wordt. Dat Hij in Christus gekomen om ons hele menselijke zondige bestaan te dragen en zo de straf tegen onze zonden op zich te nemen, gaat je verstand duizelen. Eigenlijk niet te bevatten, niet op waarde te schatten. Zo groot! Dan ga je ook begrijpen dat als je die liefde in ongeloof verwerpt er Gods oordeel is. Wat is het belangrijk dat we Gods liefde in Christus vastgrijpen om daarvan en daarin te leven.
Dat Gods liefde in Christus er is en zo diepgaat, is maar niet een of ander sprookje. Dat is er echt omdat de HEERE trouw is. Dat zie je ook als Paulus hier schrijft dat Jezus Christus uit het geslacht van David geboren is. Dat had de HEERE al heel lang voor de geboorte van de Here Jezus uit de maagd Maria belooft. De beloofde Verlosser wordt in Ezechiël 34 zo aangekondigd: “Ik zal over hen één Herder doen opstaan en Die zal ze weiden: Mijn Knecht David. Híj zal ze weiden en Híj zal een Herder voor ze zijn. En Ik, de HEERE, zal een God voor ze zijn, en Mijn Knecht David zal Vorst zijn in hun midden. Ík, de HEERE, heb gesproken.” vs 23,24. Ezechiël schrijft dit als David al honderden jaren gestorven is. De grote nakomeling van David zal komen. Ezechiël schrijft dit honderden jaren voordat de Here Jezus uit het huis van David geboren wordt. De HEERE is altijd trouw en doet wat Hij beloofd heeft. Op Hem kunnen we aan.
“wat Hy reeds tevore deur Sy profete in die Heilige Skrif beloof het aangaande Sy Seun” Romeine 1:2,3a
Paulus is deur Christus geroep om Sy apostel te wees. Hy word geroep om op ’n spesiale manier dienaar van die Woord te wees. Hy kom as iemand wat deur Christus gestuur word nie met sy eie boodskap nie. Hy kom ook nie met ‘n boodskap wat nuut is nie. Hy kom vertel dat wat die HERE in die tyd van die Ou Testament beloof het werklikheid geword het. Christus wat as die Verlosser in die Ou Testament deur God beloof is, het gekom. Hy het Paulus persoonlik opgesoek en laat weet wie Hy is. Paulus mag sowel vir Jode as vir mense van alle volke vertel dat die geloof in Christus verlossing beteken. Hy gaan van Christus vertel en mense oproep tot Hom te kom. ‘n Oproep tot geloof en bekering. Hy gaan in Christus se naam kerke wat ontstaan het die pad wys en oproep om by die evangelie te bly.
Ons lees in die Skrifte die heerlike belofte dat eendag die Verlosser kom en die evangelie dan juis ook vir alle volke is. Ons lees dit o.a. in Genesis 12. Die HERE roep dan Abram op om sy eie land te verlaat en na die land te gaan wat de Here God hom sal wys. By daardie geleentheid sê die HERE: “Ek sal jou ‘n groot nasie maak; Ek sal jou seën en jou naam groot maak; sodat jy ‘n seën sal wees. Ek sal hulle seën wat jou seën; maar wie jou verwens, sal Ek vervloek. En deur jou sal al die grootfamilies (nasies RV) van die aarde geseën wees.” Sien ook Gen 18:18 Die Gees self maak vir ons in die Nuwe testament duidelik dat de Gees hier al beloof dat mense uit alle volke tot Christus kan kom. Ons lees in Galasiërs 3: “En omdat die Skrif dit vooruit gesien het dat God die heidene op grond van geloof regverdig sou verklaar, het die Skrif die evangelie reeds vooraf aan Abraham verkondig: “In jou sal al die nasies geseën word.” Daarom word die mense wat glo, saam met die gelowige Abraham geseën.” vs 8,9
Paulus kan ‘n brief skryf aan die kerk in Rome wat uit Jode en heidene bestaan en wat saam van die evangelie van God wil leef. Saam deur geloof in Christus verbind.
“afgezonderd tot het Evangelie van God, dat Hij tevoren beloofd had door Zijn profeten, in de heilige Schriften,” Romeinen 1:2
Christus heeft Paulus geroepen om het evangelie van God te brengen. Niet maar ergens achteraf maar zoveel mogelijk over deze wereld. Dat wordt al duidelijk wanneer Paulus door Christus geroepen in Damascus is. Dan is het broeder Ananias die van de Christus de opdracht krijgt om naar Paulus te gaan. Ananias ziet dat eigenlijk niet zitten. Moet hij naar die man die bekend staat als een van de ergste vervolgers van de broeders en zusters in geloof? Hij vertrouwt die man helemaal niet. Dan maakt de Here Christus duidelijk dat Hij juist deze man gaat gebruiken bij de verkondiging van het evangelie. Christus laat zien dat Hij voor die verkondiging gebruikt wie Hij wil en wanneer Hij wil. Hij is de Heer!
Christus zegt dan tegen Ananias o.a. dit: “Ga, want deze is voor Mij een uitverkoren instrument om Mijn Naam te brengen naar de heidenen en de koningen en de Israëlieten.” Handelingen 9:15
We lezen in vers 1 dat het gaat om het evangelie van God. Het is niet zomaar een goede boodschap. Evangelie betekent namelijk goede boodschap. Mensen kunnen allerlei boodschappen brengen die goed lijken of goed voelen. Er zijn onder mensen ook echt goede boodschappen, maar het is nooit een boodschap die verder reikt dan de dood. Het is nooit een boodschap die verder gaat dan het leven hier en nu. Het is nooit een boodschap die laat zien hoe er eeuwige vrede met God in je leven kan komen. Die vrede van God kan er zelfs niet komen door Gods wet. Dat is zo omdat ons zondige hart tegen Gods wet opstaat en overtreedt. Christus roept Paulus om die enige echte goede boodschap die van God komt te verkondigen aan Joden, heidenen en ook aan machtigen en koningen. Zelfs aan de keizer. Dat evangelie moet gehoord worden. Christus die de inhoud van dat evangelie is moet ons voor ogen geschilderd worden. Dat gaat Paulus doen in opdracht van de Heer. Dat is geen nieuw evangelie. In het Oude Testament komt dat al naar ons toe. Daarover morgen meer.
“Paulus, ’n dienskneg van Christus Jesus, ’n geroepe apostel afgesonder vir die evangelie van God.” Romeine 1:1
Paulus dien hom by die kerk van Rome aan as ’n geroepe apostel. Dit is nie so dat Paulus homself apostel noem nie. Dit is nies o dat hy homself die eer toeëien dat hy ’n apostel is nie. Hy maak duidelik dat hy deur Jesus Christus self geroep is. Met Christus se eie stem uit die hemel. Ons lees daarvan in Handelinge 9 Paulus wat ook die naam Saulus gehad het, was iemand wat die Here Jesus en Sy volgelinge gehaat het. Hy was na Damaskus op pad om christene gevange te neem. Hy was bly as van die christene in die tronk gekom het of doodgemaak het. In sy hart was niks wat daarna verlang het om Jesus Christus se apostel te wees nie.
Ons lees dan in handelinge o.a. dit: “Terwyl hij onderweg was, en naby Damaskus kom, het ’n lig uit die hemel hom skielik omstraal, en hy het op die grond neergeval en ’n stem vir hom hoor sê: “Saul, Saul, waarom vervolg jy My? Hy het gevra: “Wie is U, Here?” En Hy antwoord: “Ek is Jesus wat jy vervolg. Maar staan op en gaan na die stad en daar sal vir jou gesê word wat jy moet doen.” Vs 3-6
Die Here Jesus het Paulus met Sy eie stem geroep om Sy apostel te wees. Dit is Christus wat Paulus onderwys gee sodat Paulus soos die ander apostels oor en ooggetuie van Hom op hierdie aarde kan wees. Sien o.a. Gal 1:15-17; 2 Korinthe 12;1-7; Efese 3:2,3
Paulus is een van die apostels wat deur Christus self geleer is en nou afgesonder is om die evangelie van God te bring. ’n Man wat maar nie ’n plaaslike ampsdraer is nie maar iemand wat orals met die gesag van Christus kom vertel wat die ware evangelie is. Die Gees sorg daarvoor dat hierdie brief aan die Romeine in die Bybel ’n plek gekry het. Ons hoor en lees in hierdie brief die ware evangelie. Die boodskap wat regtig goed is vir ons. Wat vra om geloof en gehoorsaamheid aan Christus.
Paulus, een dienstknecht van Jezus Christus, een geroepen apostel, afgezonderd tot het Evangelie van God Romeinen 1:1
Paulus schrijft een brief aan de gemeente van Rome. Dat is toch wel bijzonder als je daarover nadenkt. Het is namelijk een brief aan een gemeente waar hij nog nooit geweest is. Een gemeente waar hij nooit gewerkt heeft. Het is een gemeente die al langer geleden ontstaan is. Waarschijnlijk door het contact dat gewone gemeenteleden in Rome hadden en daar van de Here Jezus verteld hebben. De Geest heeft ervoor gezorgd dat er een gemeente ontstaan waarin zowel mensen met een Joodse achtergrond als mensen met een heidense achtergrond deel van uit maken. Het is een gemeente die al langer bestaat, omdat Paulus in deze brief ook schrijft dat er in de wereld over het geloof van deze gemeente gesproken wordt.
Wat geeft Paulus het recht om aan deze gemeente als buitenstaander te schrijven? Wat geeft Hem het recht om zich te bemoeien met het geloof in deze gemeente. Paulus is toch geen ambtsdrager in deze gemeente? Let er dan op hoe Paulus zich aan het begin van deze brief aankondigt. Wie is hij?
Hij noemt heel kort zijn naam. Zelf is hij als persoon niet belangrijk. Het mag een dienaar van het woord nooit om zijn eigen naam gaan. Paulus maakt duidelijk dat hij een dienstknecht van Jezus Christus is. Hij staat helemaal in Zijn dienst. Het leven is voor Hem Christus 24 uur per dag. Wat voor deze brief nog belangrijker is, is: “een geroepen apostel”. Hij komt en schrijft maar niet uit zichzelf als iemand die zich graag met anderen bemoeit. Hij is een apostel. Dat betekent dat hij gestuurd is om namens iemand anders met een boodschap te komen. Dat heeft hij maar niet zelf bedacht. Hij is namelijk geroepen! Jezus Christus zelf heeft hem vanuit de hemel geroepen toen hij op weg was naar Damascus. Hij is door de Geest er toe gebracht om deze brief aan de Romeinen te schrijven. In deze brief hebben we te maken met het echte zuivere Woord van God. Het Woord van Christus. Morgen verder.
VAKANTIEMIJMERINGEN/VAKANSIEMYMERINGE 2024
VAKANTIEMIJMERING XI
NAIEF – WAAR ZIJN WE VOOR DIE ARME NAASTE?
Je kijkt wat terug op je leven. Dan zie je ook dingen waarin je vroeger te naïef was. Waar jezelf te makkelijk over dacht. Een van die dingen is hoe we met de arme naaste in de wereld omgaan. Natuurlijk moeten de armen geholpen worden. Het liefst op een manier dat ze zich ook in de toekomst beter kunnen redden. Toch zag ik toen te weinig dat een groot deel van armoede in de wereld ook onze schuld is. Je was enthousiast voor hulp aan de allerarmste om ze van de dood te redden. Toch dat ik te weinig na hoe het leven van deze mensen was als ze van de dood gered waren, maar hoe dan verder? Het was voor mij duidelijk dat we vanuit de liefde van Christus moesten helpen. Steeds maar weer. Wij hebben het zoveel beter.
Nadenken over waarom wij het zoveel beter hebben en mensen in andere landen in diepe armoede leven, was toch meer iets voor linkse mensen in de politiek. De ervaring van het leven laat je dingen zien waardoor je andere dingen ontdekt. Ik ben al meer gaan zien hoe wij in welvarende landen uit zijn op een al meer groeiende welvaart. We moeten het al beter krijgen en al meer spullen moeten kunnen kopen. Ook als dat ten koste gaat van andere mensen in de wereld. Ook als dat betekent dat boeren en werkers in andere landen daardoor op de armoedegrens blijven leven. Ook als dat betekent dat de arbeidsomstandigheden van mensen en zelfs kinderen heel beroerd zijn. Om ons, maar goedkoop aan spullen te helpen. Ik weet dat er allerlei dingen zijn te zeggen dat het niet anders kan en je die dingen moeilijk of maar langzaam kunt veranderen. Dat kan waar zijn, maar het is verkeerd! Het is zonde als wij dat niet willen veranderen.
Het is echt erg als je dan mensen die zich christen noemen hoort zeggen dat we ervoor moeten zorgen dat wij niet in welvaart teruggaan. Dat mensen als over deze dingen gesproken wordt dit als de belangrijkste norm hebben. Dat politieke keuzes daarop gegrond worden. Dat bijvoorbeeld ontwikkelingshulp afgebouwd wordt omdat het ons te veel kost terwijl wij de kosten van allerlei producten met onze macht zo laag houden dat mensen op andere delen van de wereld straatarm blijven. Dat is schande. Dat is zonde.
Deze dingen ben ik al meer gaan zien. Daarbij heb ik geleerd om eens in de spiegel te kijken wanneer de Here Jezus met die rijke jongeman spreekt. Ik zeg erbij dat ik geen socialist of communist ben geworden. Maar hebben wij niet vaak trekjes van wat we lezen in Markus 10: “En Jezus keek hem aan en had hem lief, en Hij zei tegen hem: Eén ding ontbreekt u: ga heen, verkoop alles wat u hebt en geef het aan de armen en u zult een schat hebben in de hemel; en kom dan, neem het kruis op en volg Mij. Maar hij werd treurig over dat woord en ging bedroefd weg, want hij had veel bezittingen.
En terwijl Hij rondkeek, zei Jezus tegen Zijn discipelen: Hoe moeilijk kunnen zij die rijkdommen bezitten, het Koninkrijk van God binnengaan! En de discipelen verbaasden zich over Zijn woorden. Maar Jezus antwoordde opnieuw en zei tegen hen: Kinderen, hoe moeilijk is het dat zij die op rijkdommen vertrouwen, het Koninkrijk van God binnengaan!” vs 21-24
De Here Jezus leert ons dat wie rijk is kan binnengaan. Door het werk van de Geest. Door Gods werk in ons. Hij leert ons dan dat niet mijn en onze welvaart op nummer een staan in ons leven maar de HEERE en onze naaste.
Hier hebben we zelfbeproeving heel erg nodig en ook met de wil om ons te bekeren.
VAKANSIEMYMERING X
EWIG IN VREDE ASEMHAAL
Hoe kan jy asemhaal? Ons weet as ons asem stop ook ons lewe op hierdie aarde eindig. Lewe met Christus kan nie sonder om te bid nie. Kan nie sonder dat ons elke dag met de HERE praat nie. Dit gaan in die geloof om die regtig lewe met die HERE. Die gebed is die asem van die regte geloof. Sonder die gesprek met die HERE as ons Vader bestaan nie 'n egte band met God nie. Ons bely as ons bid dat ons van die HERE afhanklik is. Dat ons nie sonder Hom kan nie. Nie sonder Sy sorg, nie sonder Sy liefde, nie sonder Sy verlossing van ons lewe nie. Ons is klein en sondige mensies wat nie sonder Hom kan nie. Ons het elke oomblik van ons lewe Sy sorg nodig om te kan asemhaal. Ons het elke dag vergifnis deur Christus se offer in ons plek nodig. Sonder Vader in die hemel wat ons vergeef het ons nie vrede met God nie. Sonder dat die Gees ons leer om in liefde vir God te lewe het ons nie die ewige lewe nie. Ons is regtig in alles enige oomblik van ons lewe van die HERE afhanklik. Daarom is dit so nodig om steeds weer die gesprek met Vader in die hemel te soek. Ons lees dit o.a. in die twee gedeeltes uit God se Woord wat hieronder volg:
“En neem aan die helm van verlossing en die swaard van die Gees—dit is die woord van God—
terwyl julle met alle gebed en smeking by elke geleentheid bid in die Gees, en juis daartoe waak met alle volharding en smeking vir al die heiliges”. Efese 6:17,18
“Bid sonder ophou. Wees in alles dankbaar, want dit is die wil van God in Christus Jesus oor julle.”1 Tessalonisense 5:17,18
As ons in die regte houding bid, verstaan ons dat ons nodig het om te ontvang. Dat ons nie self ons kan red en versorg nie. Dit beteken dat ons ons gebed tot die juiste adres moet rig. Die gebed tot magte, mense, ander gode gaan nie werk nie. Die enigste gebed wat regtig sinvol is, is die gebed tot die HERE , die Vader van ons Here Jesus Christus. Wanneer ons met verwondering en in diepe afhanklikheid tot de HERE kom, luister die Almagtige God na ons. Dan kom ons woorde regtig by Hom wat met Sy hele hart na jou luister. Dalk kan niemand op aarde jou help nie. Dalk is daar niemand wat jou verstaan nie. Die HERE ken jou hart, ken al die omstandighede, weet alles wat gebeur het. Hy verstaan jou. As ons ons sondes bely en by God om hulp vra, kan dit gebeur dat dit lyk asof niks verander nie. Nogtans is dit nie so nie. Al sou probleme tot jou afsterwe aanhou nogtans weet jy dan seker dat die HERE jou om Christus verwelkom in die hemel of as Christus gekom het op die nuwe aarde. Dan het alles wat jou pla en alles wat jou seermaak vir ewig verdwyn. Wie in liefde vir Christus bid, kry alles wat jy nodig het. Die Gees laat dan ‘n wêreld vir jou opgaan wat jou die ewige vrede met God wys. Dan sien jy raak wat ons in 2 Korinte 4:16-18 lees:
“Daarom gee ons nie moed op nie, maar al vergaan ons uiterlike mens ook, nogtans word die innerlike mens dag ná dag vernuwe. Want ons ligte verdrukking wat vir ‘n oomblik is, bewerk vir ons ‘n alles oortreffende ewige gewig van heerlikheid; omdat ons nie let op die sigbare dinge nie, maar op die onsigbare; want die sigbare dinge is tydelik, maar die onsigbare ewig.”
Die HERE gee die regte troos en houvas aan wie steeds weer in die gebed Hom soek. Jy mag dan seker weet dat jy ewig en in vrede sal asemhaal. Deur God se genade.
VAKANTIEMIJMERING IX
JEZUS UITSPELEN TEGEN DE WAARHEID VAN ZIJN WOORD
Vrome woorden. Ik ga ervan uit ook echt zo bedoeld is. Jezus is de waarheid. Hij is ook de Christus van de Schriften. Maar toch zou lezen vanuit Jezus als de Verlosser ons de ontspanning geven om zonder zorg kritiek op de Bijbel te laten komen. Dat zou geen probleem zijn als je redding en zekerheid in is, als je in Hem bent. Dan kunnen we ook veel ontspannener omgaan met verschillen. Dan kan het zo zijn dat je bepaalde zaken in de Bijbel die ons nu richting wijzen anders ziet, omdat onze wereld vandaag anders voelt en denkt. Je leest de Bijbel als het verhaal dat ons vooral Jezus en de verlossing laat zien. Het klinkt heel aantrekkelijk. Toch moet ik zeggen dat het mij van binnen verontwaardigd maakt. Niet onzeker. Wel worden mensen op het verkeerde been gezet. Als je Christus volgt is het niet nodig om het hele Woord van God, de hele Bijbel als het Woord van God te zien waarin de HEERE door de Geest 100% betrouwbaar spreekt. Dat zou iets zijn van vroeger toen de meeste mensen christenen waren. Dat kan niet meer in onze moderne tijd en zeker niet in een tijd waarin we een minderheid als christenen zijn geworden en een waarheid voor de meeste mensen een probleem geworden is.
Waarin vind ik als gelovige mijn houvast, mijn zekerheid? In Jezus Christus! In Hem zie ik de HEERE. Aan Hem verbonden en in Hem zie ik dat heerlijke Woord van God. Heerlijk omdat ik juist in Christus, in Zijn beloofde komst zie dat de HEERE in en in betrouwbaar is. Christus is de weg, de waarheid en het leven.
Hij is niet een soort aftrekpost waardoor we bepaalde dingen in de Bijbel kunnen bekritiseren. Als we maar bij Hem als de Verlosser blijven dan kunnen we de menselijke kritiek op Gods Woord laten neerdalen en dat ook voor een deel voor onze rekening nemen.
Dan denk ik aan de Here Jezus. Dan luister ik naar Zijn onderwijs;
“Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen; Ik ben niet gekomen om die af te schaffen, maar te vervullen. Want, voorwaar, Ik zeg u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota of één tittel van de Wet voorbijgaan, totdat het alles geschied is. Wie dan een van deze geringste geboden afschaft en de mensen zo onderwijst, zal de geringste genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen; maar wie ze doet en onderwijst, die zal groot genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen.” Mattheus 5:17-19
Diezelfde Christus geeft Zijn kerk o.a. deze opdracht:
“Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen.” Mattheus 28:19
Dan lees ik dat de Geest bijvoorbeeld in Psalm 119 laat opschrijven als Zijn Woord:
“Zie toch hoe ik Uw bevelen liefheb; HEERE, maak mij levend overeenkomstig Uw goedertierenheid. Vanaf het begin is Uw woord waarachtig, al Uw rechtvaardige bepalingen zijn voor eeuwig.” Psalm 119 : 159.160
De Geest zegt van heel de Bijbel als de stem van de in en in betrouwbare God: “Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid, opdat de mens die God toebehoort, volmaakt zou zijn, tot elk goed werk volkomen toegerust.”2 Tim 3:16,17
Juist omdat ik niet in een boek geloof maar in de Drie-enige God en wat is dat een wonder. Juist daarom durf ik mijn hand en mond niet kritisch uit te steken naar Het Woord dat Hij heeft laten opschrijven.
Ben ik een fundamentalist die zijn zekerheid in een boek zoekt? Nee, ik zoek en vind mijn zekerheid en verlossing voor het hele leven in Jezus Christus die mij door Zijn Geest leert om de Bijbel te lezen als Gods betrouwbare Woord. Waar ik geen jota en tittel van af mag doen. Al begrijp ik bepaalde dingen niet, toch wil ik luisteren naar Zijn stem en belijden dat Zijn wijsheid groter is dan die van alle mensen en ook iedereen die zich theoloog noemt.
Ik ben maar een eenvoudige dominee die bijna met emeritaat is. Toch hoop en bid ik dat de jaren die de HEERE me nog op aarde geeft eenvoudig te buigen voor Zijn Woord en dat Woord te verkondigen zonder menselijke kritiek daarop te hebben. Daarvoor is nodig dat de Geest me leert Christus te volgen op Zijn Woord. Ik bid dat de Drie-enige God al meer theologen geeft die in alle eenvoud en met moed vertellen wat God ons in Zijn Woord vertelt. In en in betrouwbaar.
VAKANTIEMIJMERING VIII
VADER WIE BENT U, WAAR BENT U?
Meer dan 37 jaar predikant. Bijna met emeritaat. Een belangrijk deel van het werk was om met hen te spreken die de nood en de moeite van het leven sterk in hun leven ervaren. Zonder om alleen maar te zeggen dat verdriet, moeite, strijd, ziekten enz. met de val in zonde te maken hebben en daarmee uit.
Je maakt het in al die jaren mee dat mensen zo intens getroffen worden door verdriet, door moeilijke dingen. Het een stapelt zich op bij het andere bij bepaalde mensen. Waarom HEERE nu nog weer de moeilijke kanten van het leven, juist in dit gezin. Wat kan er een worsteling in je leven zijn om de weg die je moet gaan. Je hebt geen keuze in sommige gevallen. Het is er. Dan lijken Gods geboden soms ook nog meer iets wat voor verdriet zorgt dan dat het je blij kan maken. Gods gebod staat zo tegenover wat de verlangens van je hart zijn. Het lijkt alsof God tegenover je staat. Is Hij echt mijn Vader? Houdt Hij echt van mij of is Hij mijn levenslange tegenstander. Hoe kan ik het volhouden in een leven met Christus en wat is daarin voor mij hoopvol? Wat voel je dan als pastor, als dominee dan met die ander mee. Terwijl het in je eigen leven zo anders is. Ik kan dan niet troosten als mens. Daarin schiet ik in alle gevallen tekort. Ik kan alleen maar menselijke woorden spreken, een arm om iemand slaan, maar het zijn woorden en handelingen die er even zijn. Ze kunnen de moeite zelf niet wegnemen.
Dan gaan mijn gedachten uit naar het kind van God in Psalm 88. Wat een ellende in het leven van dit kind van God. Wat een intense klacht. Ik kan geen hoop geven. Ik kan de hoop die er in Christus is aanreiken. De hoop die er ligt in Psalm 88. In de eerste verzen die de dichter daar uitspreekt: “HEERE, God van mijn heil, overdag en in de nacht kom ik voor U en roep ik. Laat mijn gebed voor Uw aangezicht komen, neig Uw oor tot mijn roepen.” vs 2,3 Hierna komt die diepe klacht. Die eindigt met de woorden: “Geliefden en vrienden hebt U ver van mij verwijderd, mijn bekenden zijn duisternis.” vs 19. Het is zo donker in het leven van dit kind van God. Hij is zo alleen. Bijna niet uit te houden. Houd God wel van hem?
Dan zie ik het kruis waarop de Here Jezus hangt. Zo aardedonker, zo onnoemelijk zwaar is Zijn lijden in onze plaats. Hij is zo alleen! Zelfs van God verlaten. Dan zie ik het hart van God. Een parel in het pastoraat. De Here Jezus ging uit vrije keuze het pad om Gods straf tegen onze zonden te dragen. Ook voor die broeder of zuster die er zo diep onderdoor gaat. Die geen keuze lijkt te hebben. Het is nog zo zwaar, je zit met nog zoveel vragen, je snapt niet waarom je deze weg moet gaan. Toch zie je daar Gods liefde, want als je in je strijd je met al je tranen aan Christus toevertrouwt, heb je toekomst door Christus verdiend. Het leven hier is niet waar het uiteindelijk om draait. Het eeuwige leven is ervoor wie door alle strijd heen de HEERE als de God van zijn heil kent. Dat heil, dat eeuwig geluk geeft Hij je ook door diepe strijd en teleurstelling heen. Als ik nu mijn verlangens niet kan volgen omdat ik bij Christus wil horen, houdt God mij als de eeuwige Vader vast. Zo mag de pastor de schapen met ontferming bewogen de weg wijzen. Met in gedachten o.a. deze woorden:
“Laat mij niet mijn lot beslissen: zo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen, als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand'len, dat alleen de weg niet vindt: neem mijn hand in uwe handen en geleid mij als een kind.
Waar de weg mij brenge moge, aan des Vaders trouwe hand, loop ik met gesloten ogen naar het onbekende land.”
De HEERE wil je Zijn Vaderliefde geven. Hij is er altijd voor wie naar hem gaat. Hij laat geen bidder staan. Je hoeft nooit meer alleen door het leven. Je mag met Christus gaan als je Verlosser, met God als je Vader. Door de Geest met de Vader en de Zoon verbonden.
VAKANTIEMYMERING VII
SEKERHEID EN BYBEL
Ek lees nou ’n boek waarin die soek en vind van sekerheid vanuit die Bybel as verstandelik gesien word. Met ‘n moeilike woord as rasionalisties. Is dit so dat die vind van sekerheid in wat ons in die Bybel lees eintlik verstandelik is en nie iets van die hart is nie?
Ek weet dat daar mense is wat op ‘n baie afstandelike manier oor die sekerheid praat wat ‘n mens in die Bybel vind. Nogtans is dit glad nie nodig nie. Dit is ook nie soos ons dit in die Bybel lees nie. Ek het nou steeds die woord Bybel gebruik om nie dadelik daarop te wys hoekom ons juis in die Bybel sekerheid vind. Die waarheid vind.
Die eerste ding wat hier van belang is, is dat die Bybel God se Woord is! Die HERE praat self. Die Heilige Gees spreek ons deur mense aan. Die HERE is die God wat altyd en oral 100% betroubaar is. Wie deur Christus God as sy of haar Vader leer ken het, vind juis die sekerheid, die waarheid in wat die HEERE gedoen en gesê het. Die Gees het daarvoor gesorg dat ons dit op ‘n volledig betroubare manier in die Bybel, wat God se Woord is, vind. Dit het niks met verstandelik en rasonalisties te doen nie. ‘n Mens leer deur die Gees persoonlik wat die HERE vir jou sê. Hy wys ons wie Hy is, wie Jesus Christus is en wat Sy goeie wil vir ons hele lewe is. Dan gaan dit daarom of ons eiewys is en dink dat ons dit beter as Christus weet of dat ons ons oorgee aan Christus. Hoe belangrik is dit dat ons leer sien dat ons skepsel is en dat die HERE God is. Dat ons deur eie skuld sondig is en ons eie verstand verduister het terwyl die HERE in al Sy wysheid goed is. Dat Hy ver bo Sy skepping uitgaan.
Ek dink nou o.a. aan die slot van Romeine 11 waar ons van die enig lewende God lees wat mense uit alle volke roep om na Christus te kom as die Verlosser lees: “O, diepte van die rykdom en wysheid en kennis van God! Hoe ondeurgrondelik is Sy oordele, en hoe onnaspeurbaar Sy weë! Want wie het die gedagte van die Here geken? Of wie het as Sy raadsman opgetree? Of wie het eers gawes aan Hom gegee, vir wie Hy dit sou moet vergoed? Want uit Hom en deur Hom en tot Hom is alle dinge. Aan Hom kom die heerlikheid vir ewig toe! Amen.” Romeine 11:33-36
Gaan dit hierby nie net oor die verlossing deur Christus nie? Moet ons die sekerheid en die gesag van die Skrif nie net soek in wat ons daar oor Christus en die verlossing wat Hy bewerk het, lees nie?
As ons dit doen eerbiedig ons nie die hele prediking van die profetiese Woord nie wat in die Ou en Nuwe Testament ons God se wil vir ons daaglikse lewe wys. Dan beroof ons Christus van Sy eer as die Koning oor ons lewe. Christus wys in God se Woord hoe Hy wil dat ons leef en dink elke dag weer. Baie konkreet. Dikwels ook so dat ons met ons hart en vanuit die gees van die tyd daarteen wil stry. Hoe nodig het ons dit om ons uit liefde en verwondering aan Koning Christus te onderwerp volgens God se hele Woord. Dan leer ons deur die Gees met ons hart die HERE dien. Ons wil daarin dan groei en bid die Gees om dit in ons hart te doen. Dan leer ons om God se Woord te laat staan en ons eie wysheid aan God se wysheid te onderwerp. Dankbaar en bly. De HERE is so goed dat Hy ons as ons Vader deur Sy Woord en Gees wil lei. In alles!
VAKANTIEMIJMERING VI
OMVOLKING
Wanneer Je in de straten van ons land loopt, zie je dat onze bevolking meer kleur krijgt. Ik weet nog toen ik een jongen van 7 of 8 jaar was dat er bij ons op het dorp een zwarte man op bezoek was. Dat was een belevenis. We gingen de straat op om te kijken of we hem ergens konden zien.
Vandaag kijkt niemand op van mensen met een andere huidskleur. Je ziet ze overal. Samen zijn we door God geschapen mensen met allemaal onze eigen tint.
Toch leeft er in meerdere kringen weerstand tegen mensen van een andere kleur. Meerdere voelen deze mensen als indringers. Als mensen die de eigen cultuur bedreigen. Je merkt ook hoe snel verhalen over bepaalde mensen en zelfs een theorie dat van bovenaf geprobeerd om tot omvolking te komen, geloofd worden. De blanke Europese bevolking zou minder moeten worden en de meer gekleurde mensen zouden de meerderheid moeten worden en zo de blanke bevolking al meer buitenspel zetten.
In de eerste plaats is dit laatste een heel vreemde stelling. Alsof het van boven af geregeerd wordt dat er allerlei dingen gebeuren die ertoe leiden van er veel asielzoekers onze kant op komen. Laten we niet vergeten dat mensen en machtigen de geschiedenis niet kunnen sturen. Het is Christus die regeert! Die zo regeert dat eens op de aarde er het ene volk van God zal zijn dat bestaat uit mensen die uit alle volken komen. Wat een genade van God als je bij dat ene volk van God mag horen dat samen in een taal de lof op de HEERE zal zingen. Ik bid dat de Geest mij zo omvolkt dat ik bij dat ene volk mag horen.
Ja, maar. Al die mensen uit andere landen zorgen ervoor dat allerlei voorzieningen voor ons niet meer beschikbaar zijn. Ik weet dat er onder deze mensen ook zijn die alleen maar eigen belang zoeken en niet hoeven te vluchten. Over deze mensen schrijf ik hier niet. Daartegen mag en moet goed opgetreden worden.
Maar als ik moet vluchten voor mijn leven. Als iemand vlucht omdat zijn of haar leven om wie hij of zij is tot een hel gemaakt wordt hoe moeten wij dan reageren. Is onze cultuur en gewoonte dan beslissend? Zeggen we dan: Jij moet weg omdat je onze cultuur bedreigt? Dan luister ik naar de Here Jezus en dan hoor ik Hem deze dingen tegen mij zeggen:
Mattheus 7:12: “Alles dan wat u wilt dat de mensen u doen, doet u hun ook zo, want dat is de Wet en de Profeten.”
Mattheus 25:34,35 …..41-43 “Dan zal de Koning zeggen tegen hen die aan Zijn rechterhand zijn: Kom, gezegenden van Mijn Vader, beërf het Koninkrijk dat voor u bestemd is vanaf de grondlegging van de wereld. Want Ik had honger en u hebt Mij te eten gegeven; Ik had dorst en u hebt Mij te drinken gegeven; Ik was een vreemdeling en u hebt Mij gastvrij onthaald. ….. Dan zal Hij ook zeggen tegen hen die aan de linkerhand zijn: Ga weg van Mij, vervloekten, in het eeuwige vuur, dat voor de duivel en zijn engelen bestemd is. Want Ik ben hongerig geweest en u hebt Mij niet te eten gegeven; Ik ben dorstig geweest en u hebt Mij niet te drinken gegeven; Ik was een vreemdeling en u hebt Mij niet gastvrij onthaald; naakt, en u hebt Mij niet gekleed; ziek en in de gevangenis, en u hebt Mij niet bezocht.”
Het gaat hier niet om zomaar iets. Het gaat hier om mijn eeuwig en heil of onheil!
Als we een keer door vreemde complottheorieën gepakt zijn, gaat het snel van kwaad tot erger. Dan wordt er niet meer echt geluisterd. Dat zie je in Engeland. Mensen gaan de straat op en zijn gewelddadig omdat een jongen een aantal kinderen heeft doodgestoken. Ze gaan de straat op omdat ze het gerucht verspreiden dat het om een asielzoeker zou gaan en deze jongen moslim was. Dat blijkt helemaal niet zo te zijn en toch blijven mensen dit geloven en laten zich leiden door een leugen.
Het gaat nooit om onze cultuur of onze mensen, maar steeds gaat het er weer om dat we het evangelie van Christus blijven brengen aan alle mensen om ons heen. Of iemand nu zwart is of blank en alles ertussenin. Laat het licht schijnen naar de mensen toe. Van wat voor geloof of overtuiging ze ook zijn.
Het volk dat met Christus leeft in alle omstandigheden mag Gods zegen verwachten. Christus regeert en niemand anders.
VAKANTIEMIJMERING V
WE ZITTEN TE VAAK BIJ PETRUS AAN TAFEL
Een gekke titel boven deze vakantiemijmering. Laat ik eerst een misverstand wegnemen. Ik heb niets tegen Petrus. Zelf ben ik in vergelijking met Petrus een klein miezerig mannetje in het Koninkrijk van God.
Ik bid de HEERE om mij te leren vanuit de belijdenis te leven die deze Rotsman heeft uitgesproken: U bent de Christus, de Zoon van de levende God. En Jezus antwoordde en zei tegen hem: “Zalig bent u, Simon Barjona, want vlees en bloed hebben u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader, Die in de hemelen is. En Ik zeg u ook dat u Petrus bent, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen.” Mattheus 16:16-18
De Geest heeft ons zo duidelijk geleerd wat de Bijbel is: “En wij hebben het profetische woord, dat vast en zeker is, en u doet er goed aan daarop acht te slaan als op een lamp die schijnt in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw hart. Dit moet u allereerst weten, dat geen enkele profetie van de Schrift een eigenmachtige uitleg toelaat; want de profetie is destijds niet voortgebracht door de wil van een mens, maar heilige mensen van God, door de Heilige Geest gedreven, hebben gesproken.”2 Petrus 1:19-21
Wat zal ik graag bij deze Petrus als belangrijk man in Gods Koninkrijk in de hemel en op de nieuwe aarde aan tafel zitten. Naar hem luisteren.
Toch is er ook iets waarin ik bid dat de Geest mij leert Petrus niet te volgen. Dat ik op dat punt niet met hem en anderen aan tafel ga zitten om samen te eten. Iets wat we volgens mij veel te veel doen. Ook als gereformeerde.
Het was een paar maanden terug dat in het magazine bij het RD er een gesprek was met collega Huijser in de Gereformeerde Gemeenten. Het waren o.a. deze woorden die me troffen: “Het gebrek aan kerkelijke eenheid doet mij verdriet. Iedereen is zogenaamd voor eenheid, maar wel zolang het in ieders eigen straatje past. We gaan met een vergrootglas langs de meest minieme verschillen om die uit te vergroten en aan te grijpen om op onszelf te blijven staan.”
Petrus wist heel goed dat de Here Jezus was gestorven voor mensen uit alle volken. Dat het niet meer zo was dat besnijdenis en het eten van onreine dieren geen belemmeringen meer mochten zijn om als Joden en mensen uit andere volken echt een te zijn door het geloof in Christus. Samen in de omgeving waar je woont echt samen gemeente van Jezus Christus te zijn. Om niet te gaan voor je vertrouwde omgeving en gebruiken.
Toch gaat Petrus apart met de Joodse christenen eten zonder de anderen uit te nodigen. Lekker onder elkaar volgens eigen gebruiken. Dat voelt zo goed en veilig. Vroeger toen we nog met een klein clubje waren was het beter en vertrouwder. Al die andere mensen erbij met hun ideeën. Gaan die ideeën tegen Gods Woord en echt tegen het evangelie in? Of houden we er niet van omdat ze voor ons nieuw zijn?
Laten we over deze dingen niet te makkelijk doen. Zo is het nu eenmaal en dat verander je niet. Paulus schrijft hierover door de Heilige Geest geleid: “Maar toen Petrus naar Antiochië gekomen was, ging ik openlijk tegen hem in, omdat hij te veroordelen was. Want voordat er enkelen uit de kring van Jakobus gekomen waren, at hij samen met de heidenen; maar toen zij kwamen, trok hij zich terug en zonderde zich af uit vrees voor hen die van de besnijdenis waren. En ook de andere Joden huichelden met hem mee, zodat zelfs Barnabas zich door hun huichelarij liet meeslepen. Maar toen ik zag dat zij niet juist wandelden, overeenkomstig de waarheid van het Evangelie, zei ik tegen Petrus in het bijzijn van allen: Als u die een Jood bent, naar heidens gebruik leeft en niet naar Joods gebruik, waarom dwingt u dan de heidenen op de Joodse manier te leven?” Gal 2:11-14
Als het voor ons vertrouwde beslissend wordt voor echte kerkelijk eenheid en we dat aan de ander als eis stellen dan zijn we sekte geworden en hebben we Christus niet als onze enige Heiland. Dan zijn onze regels waarop we bouwen in plaats van Christus gekomen. Lees de brief aan de Galaten. Dan geloven we een ander evangelie.
HEERE vergeef me elke keer dat ik zo gesproken, gedaan en gedacht heb. Dat ik zo met Petrus aan tafel heb gezeten. Leer mij om een te willen zijn, zonder allerlei eigen eisen te stellen, met allen die werkelijk bouwen op het fundament van Christus als de Zoon van de levende God! Laat dat evangelie verkondigd worden en breng ons met het schaamrood, om de zonde van het zoeken van eigen vertrouwde omgeving, op de kaken bij elkaar. In een leven persoonlijk en kerkelijk volgens Uw onfeilbare Woord.
VAKANSIEMYMERING IV
OLIMPUS EN AREOPAPUS
Die Olimpiese spele kry baie aandag. Vir baie soorte van sport is hoogste wat jy kan bereik die oorwinning op die Olimpiese spele.
In die Oudheid was die berg Olimpus die berg van die Griekse gode. 12 van die belangrikste gode sou op die Olimpus leef. Hulle sou daar in weelde leef en jy moes sorg dat hierdie gode jou vriende in die lewe bly. Hulle kon jou die lewe anders baie moeilik maak. De stad Olimpia was nie naby die berg Olimpus nie. Dit het in ‘n ander deel van Griekeland ontstaan. Die naam van hierdie stad moes wel aan die berg Olimpia herinner. In Olimpia was daar ook ‘n groot tempel vir die Griekse hoofgod Zeus. In daardie stad het om die 4 jaar in de oudheid die Olimpiese Spele plaasgevind. Ter ere van Zeus en die ander 11 Olimpiese gode.
Vir baie mense in ons tyd het sport ‘n soort god geword. Die prestasies het die hoofdoel van die lewe van baie mense geword. Hulle leef vir die sport of vir ander prestasie waardeur hulle gewaardeer word deur ander.
Hoe anders het die ware boodskap van Christus geklink toe Paulus in die Griekse hoofstad Athene gekom het. Paulus sien so baie tempels en altare. Baie gode word vereer. Selfs die onbekende god. Die mense het toe in angs geleef. Die gode kan jou die lewe baie moeilik maak. Jy moet sorg dat jy elke god gee wat hy of sy wil. Ook die onbekende god.
Paulus voel hoe die HERE as die enigste God hier nie die eer kry wat Hy verdien nie. Paulus raak diep verontwaardig as hy al die tempels en altare sien. Hy laat die mense weet dat hulle geen angstig lewe meer hoef te lei nie. Al hierdie gode, al die Olimpiese gode bestaan nie regtig nie. Jy raak bevry van jou angs, van jou slawerny aan sport en ander sake as jy by Christus as jou Verlosser en Koning jou lewe soek.
Paulus word genooi op ‘n berg in Athene die Areopagus te vertel oor wat hy glo. Dit is die Here Jesus wat as die koning sorg dat Paulus dit kan doen. Om ook mense in Europa en in Afrika te leer dat jy kan sport maar dat jou lewe altyd eerstens in diens van Christus moet staan. Dat dit Christus is en nie die gode wat met die Olimpus verbonde is en ook nie geld, sport en bevrediging van verlangens is wat ons kan red nie. Laat ons doen, glo en beheers word deur wat die Gees Paulus op die Areopagus laat sê: “Die God wat die wêreld gemaak het en alles wat daarin is, Hy wat Here is van hemel en aarde, woon nie in tempels met hande gemaak nie. ..... God het die tye van onkunde oorgesien, maar nou roep Hy alle mense oral om hulle te bekeer. Want Hy het ‘n dag bepaal waarop Hy die wêreld in regverdigheid gaan oordeel deur ‘n Man wat Hy daarvoor aangewys het. En Hy het dit aan almal bevestig deur Hom uit de dood te laat opstaan.” Hand 17:24 ....30-31
Dit gaan hier om Jesus Christus. Hom dien op Sy Woord gee vergifnis en gee ‘n betere toekoms as wat ‘n oorwinning op die Olimpiese Spele iemand kan gee!
VAKANTIEMIJMERING III
GELUKKIG REGEERT CHRISTUS ECHT!
Juist in de vakantie mooi extra tijd om rustig in mijn Bijbel te lezen. Juist je persoonlijk lezen van Gods Woord kan in de vakantie intensiever zijn. Je hebt vakantie van je gewone werk en bezigheden. In alle rust vandaag Psalm 2 gelezen.
Dan gaan mijn gedachten naar zoveel dingen in onze tijd. Het zijn in Psalm 2 machten, koningen, overheden die tegen de HEERE en Zijn Gezalfde opstaan. Die niet naar boven kijken om zich af te vragen hoe moeten we regeren in dienst van Christus en daarmee echt in dienst van de mensen die God ons gegeven heeft als onderdanen.
Vele overheden in onze tijd op deze wereld bevorderen dingen die rechtstreeks tegen de wil van Christus, tegen de wil van God ingaan. Velen zeggen dat maakt niet uit. Godsdienst hoort niet bij een overheid. Eigenlijk is dat helemaal niet zo’n gekke uitspraak. Daarmee ben ik het eigenlijk wel mee eens. Waarom? Omdat niet een bepaalde godsdienst de koers van een regering moet bepalen. Het gaat niet om onze belangen als kerken, als gelovigen.
Wat is er wel in het geding? Dat er een echte Koning is. Dat is niet maar een godsdienst. Dat is een feit! De ene die Koning over alles is, is dezelfde als de ene God. Dezelfde die alles gemaakt heeft. Dezelfde van wie het ontstaan en het bestaan van alles en iedereen in de schepping afhankelijk is. Hij is er echt, Hij leeft. We lezen dan in de psalm 2 over de HEERE en Zijn Gezalfde. Dan gaat het om de HEERE en Jezus Christus die als Verlosser naar de aarde gekomen is. Jezus Christus die weer naar de hemel is gegaan en aan de rechterhand van God zit en als de Koning van de koningen regeert. Wie dat ontkent is dom. Over de persoon of de macht die dat doet lacht de HEERE.
Daar waar de moord op het ongeboren kind wordt toegelaten en zelfs wordt bevorderd. Daar waar de normen van God voor het leven als achterhaald en wereldvreemd worden neergezet, krijgen deze mensen en machten eens met Gods oordeel over hun leven en regeren te maken. Daar waar de zwakken in de samenleving en op deze wereld niet de steun van de overheid en de kerk krijgen, staan we op tegen Christus. Daar waar naar lobbyisten wordt geluisterd die het belang van het grote geld en de macht bevorderen, moeten we vrezen voor het oordeel van God.
Regeren en leven in dienst van God betekent niet leven voor eigen belangen maar voor mensen die het zwaar en moeilijk hebben en hun een leven willen geven waarin ze ook met vreugde kunnen leven en zo naar de toekomst kunnen kijken. Op die laatste dingen hoop ik over een paar dagen nog eens wat uitgebreider terug te komen. Kapitalisme waarbij we voor ons eigen belang gaan, kan voor een christen niet de oplossing zijn.
Hoe mis het in de wereld ook gaat toch mogen we onze rust in Christus vinden die eeuwig regeert. Zijn regering zal geen einde hebben. Eens zullen alle machten verdwijnen en zal Christus voor altijd het recht herstellen. Dan is er geen onrecht meer, dan zijn er geen zwakken en behoeftigen op deze aarde meer. Dan zijn de gelovigen van alle tijden mensen zonder enig gebrek en blij met Christus’ regering.
VAKANSIEMYMERING II
WARE VREDE
As ek aan hemel dink. As ek aan die nuwe hemel en aarde dink. Vrede!
Wat is in ons, onder ons, op hierdie wêreld ’n onvrede. Mense dink op hierdie wêreld aan hul eie belange, aan hul eie posisie, aan hul eie prestasie. Mense, volke, magte moet ander oorheers. Die wêreld en ook ons eie hart ken so baie onvrede.
Hoe anders is dit in die hemel. Hoe anders sal dit op die nuwe aarde wees. Selfs so dat ons ons DIT amper nie kan inbeeld nie. Laat ons ‘n bietjie probeer.
In die hemel en op die nuwe aarde is daar niemand wat negatiewe gevoelens teenoor ander voel nie. Daar is niemand wat ‘n ander pes nie. Niemand leef daar wat ‘n ander wil oorheers. Niemand voel dat hy of sy met sy taak en posisie ontevrede is nie. Almal is ons op God en Christus gerig.
Ook in die hemel en op die nuwe aarde is daar mense wat ander leiding gee. Ons sien dit ook in die wêreld van die engele. Ek praat dan van die goeie engele wat nie gesondig het nie. Ons lees van aartsengele soos Michael en Gabriël wat leiding aan ander engele gee. Sonder dat dit onder die goeie engele negatiewe gevoelens veroorsaak. Ons kan ook dink aan die gelykenis wat die Here Jesus in Matteus 25 vertel. Dit gaan in hierdie hoofstuk oor die Here Jesus se terugkeer en wat dan gebeur. Die man wat met 5 talente gewoeker het kry 5 by en wat met 2 gewoeker het kry twee by. Dit lyk daarop dat ook op die nuwe aarde die een oor meer gestel word as ander. Almal wat daar mag leef, is mense wat op Christus tydens hulle lewe gebou het. Hulle het op die smal pad gestap en is deur Christus gered. Hulle sal almal met Christus as konings regeer. Christus is en bly die groot Koning. Ons mag Christus in Sy heerlikheid en die HERE in al Sy grootheid sien. Ons kry verskillende take op die nuwe aarde. Nogtans is daar niemand wat daaroor mopper en ontevrede is nie. Ons gaan nie vir eie belange. Die liefde vir God en die naaste het volmaak geword! Ons is saam vol vreugde op die Here God gerig. Dat maak ons hart vol!
Dit is wat Christus verdien het vir sondaars wat by Hom redding soek en vind. As ek daaroor dink dan tril ek van verwondering. Dan kan jy nie meer sê dat glo in Christus iets is wat jou in jou lewe beperk. Die beperkings en die ellende van die sonde in ons lewens bring is dit juis waarvan ons dan heeltemal verlos word. Wat het ons vir mekaar en vir die wêreld ‘n wonderlike boodskap om te vertel. Dan gaan dit ook nooit meer om ons belange as christene en as kerk nie. Dan gaan dit om Christus wat uit genade s’n magtige toekoms gee. Dan wil ons al hoe meer deur die Gees vanuit Sy liefde leef as kinders van die Hemelvader.
VAKANTIEMIJMERING I
DIT HEBBEN WE ZO LANG NIET GEHOORD
Maandag begint mijn vakantie. Voelt wel gek omdat er daarna nog een maand is voor het emeritaat. Toch is het goed om na een heel erg intensief jaar even pas op de plaats te maken. In de komende tijd moet je geen meditaties verwachten. Van tijd tot tijd een mijmering. Zeker ook in Afrikaans.
Een tijdje terug was ik bij een broeder en zuster op bezoek. Rustige mensen. Mensen die niet rondlopen met harde oordelen over anderen. Die het werk van Christus op veel plekken in de wereld zien.
Een paar jaar geleden kwamen ze uit de toenmalige GKV naar de GKN. Ze hadden jaren rondgezworven. Vooral in de GKV zelf. De GKN was voor hen iets van toch wel veraf. Is het daar niet extreem en heel ouderwets?! Ze vertelde van die eerste keer dat ze naar een kerkdienst van de GKN kwamen. “U ging toen voor. We kwamen ontroerd uit de kerk. Weet u waarom? Omdat we in eigentijdse woorden iets hoorden wat we jarenlang niet meer gehoord hadden. U sprak zo heel gewoon en indringend over de Here Jezus die voor onze schuld en zonden heeft geleden. U legde dat aan ons hart zoals u dat steeds doet. Heel gewoon Christus als de gekruisigde die we nodig hebben. Naar wie we elke dag met onze zonden hebben te vluchten. Dat hadden we jaren niet gehoord of ergens verborgen in een zinnetje. De tranen kwamen uit onze ogen. We hebben dit evangelie in al haar variaties elke dag zo nodig.”
Als je dat hoort, raakt dat je hart. Niet omdat het om mij zou gaan, maar dan gaat je hart uit naar schapen die geen of verkeerde leiding krijgen. Die verarmen en op verkeerde wegen geleid worden. Naar jongeren die dan afhaken omdat ze zich afvragen wat de kerk hen nog te zeggen heeft. Laat de echt goede boodschap van de opgestane Christus toch gebracht worden. Ook als dat betekent dat na de zondag dat dit evangelie gebracht is de mailbox vol is met kritische berichten dat mensen dit niet meer willen horen. Omdat ze geen zin hebben om als zondaar genoemd te worden die elke dag vergeving nodig hebben.
Dan denk aan de Here Jezus en aan Paulus.
De Here Jezus die ons elke dag ook voor onszelf leert bidden: “En vergeef ons onze schulden, zoals ook wij onze schuldenaren vergeven.” Matt 6:12
Dan denk ik aan Paulus die onder leiding van de Heilige Geest o.a. dit moest schrijven: “En dit alles is uit God, Die ons met Zichzelf verzoend heeft door Jezus Christus, en ons de bediening van de verzoening gegeven heeft. God was het namelijk Die in Christus de wereld met Zichzelf verzoende, en aan hen hun overtredingen niet toerekende; en Hij heeft het woord van de verzoening in ons gelegd.
Wij zijn dan gezanten namens Christus, alsof God Zelf door ons smeekt. Namens Christus smeken wij: laat u met God verzoenen. Want Hem Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem.” 2 Kor 5:18-21
Ik bid dat iedereen elke zondag weer het evangelie hoor van die arme schuldige zondaar die naar de rijke Christus mag gaan. Dat zo de weg naar de Vader gegaan wordt.